Touranekdotes: nooit heeft de peeraffaire Michel Pollentiers populariteit geschaad

Michel Pollentier beging een fatale misstap tijdens de Tour van 1978 die hem nog steeds achtervolg.

In de Tour van 1978 wilde Michel Pollentier zijn carrière bekronen. Hij veroverde de gele trui en pleegde vervolgens fraude bij de dopingcontrole. De memorabele en later vaak bespotte peeraffaire achtervolgt hem vandaag nog. Pollentier had een medicament genomen waarmee je de ademhaling verbeterde, met de in een peer verstopte urine van iemand anders probeerde hij de controleurs te misleiden. Later werd bekend dat Pollentier geen rubberen peertje gebruikte, maar een condoom dat via een slangetje werd ingebracht in de anus. Pollentier werd naar huis gestuurd en voor twee maanden geschorst. Bijna veertig jaar later zitten alle details nog in zijn geheugen gegrift, al heeft Pollentier gezworen de ware toedracht van hetgeen er destijds gebeurde en het gerucht dat iemand hem zou hebben verraden nooit aan de openbaarheid prijs te geven. Pollentier nam toen meteen alle schuld op zich, al zou hij later vertellen dat hij met Lomme Driessens als ploegleider gegarandeerd die Tour zou hebben gewonnen. Die was toen vervangen door Fred De Bruyne, een totaal ander type dan zijn voorganger. Pollentier zou wel constateren dat die wrange affaire zijn populariteit nooit heeft geschaad. Vandaag nog ergert hij zich aan renners die alles van zich afschuiven als ze op doping worden betrapt.

De Touraffaire bleek zijn moreel uiteindelijk niet te hebben geknakt. Pollentier besloot wel zijn horizon te verruimen en tekende een vorstelijk contract bij Splendor. Het heette dat hij daar meer verdiende dan Francesco Moser en Bernard Hinault samen. Financieel heeft Michel Pollentier goed geoogst. Hij liet de ploegmaats altijd delen in de winst, ook de mecaniciens en verzorgers kregen hun deel. Later verloor Pollentier veel geld. Hij belegde verkeerd en werd opgelicht. Voor zeven miljoen Belgische frank, zo’n 175.000 euro. Een gigantisch bedrag in die tijd, het midden van de jaren tachtig. Pollentier tuimelde in een diepe depressie. Uiteindelijk riep hij de hulp in van een psychiater en liet zich in een kliniek in Oostende behandelen. Het was opmerkelijk dat de stille, wat introverte Pollentier toen open praatte over de therapie die hij onderging.

Top 1000 van de Belgische wielrenners’ werd geschreven door Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, en uitgegeven bij Lannoo