Touranekdotes: omdat hij niet voor een Franse ploeg tekende, mocht Gilbert Desmet niet naar de Tour
Sinds 14 maart ligt het boek ‘Top 1000 van de Belgische wielrenners’ in de Standaard Boekhandel. Tijdens de Tour brengen we elke dag passages uit dit werk. Vandaag: Gilbert Desmet, die pas na zijn 30e voluit kon gaan in de Tour.
Karel Van Wijnendaele was een van de machtige mensen in de wielersport. Enige belangenvermenging bleek hem niet vreemd te zijn. Van Wijnendaele was onder meer manager, journalist, organisator, selectieheer en ploegleider. Naargelang de omstandigheden zette hij een andere pet op. Hij had patriarchale trekjes en durfde renners kraken. Toen Van Wijnendaele de getalenteerde Gilbert Desmet een voorstel deed om naar een Franse ploeg over te stappen en die pertinent weigerde, ontstak hij in woede. Je hoorde Van Wijnendaele niet tegen te spreken. Hij liet kordaat horen dat hij Gilbert Desmet nooit meer zou selecteren voor de Tour.
Dat was in 1958 toen Desmet in de Ronde van Frankrijk lang op de vierde plaats stond. Van Wijnendaele hield er geen rekening mee en maakte effectief zijn dreigement waar: hij passeerde Gilbert Desmet in 1959, 1960 en 1961 voor de Tour, die toen met landenploegen werd gereden. Dat hij tijdens zijn drie beste profjaren moest thuis blijven, heeft de West-Vlaming nooit kunnen vergeten. Pas toen er weer met merkenploegen werd aangetreden, ging de deur voor hem weer open. Nochtans had Gilbert Desmet al bij zijn Tourdebuut in 1956 zijn aanleg voor het rondewerk gedemonstreerd. Na de derde rit veroverde hij de gele trui. Die hield hij twee ritten, zij het dat die op dezelfde dag werden gereden.
Gilbert Desmet steeg altijd boven zichzelf uit in de Tour. Hij bleek op zijn sterkst in de Ronde van 1962, de eerste na zijn verbanning. Nochtans lagen zijn beste jaren achter hem. Toch werd de toen voor Carpano uitkomende Desmet vierde, gesteund door het hele team. Voor veel enthousiasme zorgde dat niet. Hij kon niet bij de Italiaanse ploeg blijven. En hij moest tot zijn verbazing constateren dat er weinig aanbiedingen kwamen. Uiteindelijk keerde Gilbert Desmet terug naar Groene Leeuw, zijn eerste ploeg.
Weer kreeg Gilbert Desmet vleugels in de Ronde van Frankijk. Na de achtste etappe, een tijdrit, pakte hij, in 1963, de gele trui. Hij zou die tien dagen dragen, om dan in de Alpen het hoofd te buigen voor de gevleugelde klimmers. Desmet droomde van het podium, maar de hele ploeg werd plots ziek. De ene na de andere renner moest opgeven. Ook Gilbert Desmet die van de hemel in de hel belandde. Hij bleek een schimmelinfectie in de darmen te hebben opgelopen, het gevolg van een verblijf in een vuil hotel in de buurt van Grenoble.
Top 1000 van de Belgische wielrenners’ werd geschreven door Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, en uitgegeven bij Lannoo
Lees ook
Op handen en voeten zocht Victor Lenaers naar zijn ketting
Zijn broek en trui moest Jan Adriaenssens in een lavabo wassen
Hoe langer Julien Vervaecke klom, hoe beter het ging
Hoe meer Romain Maes zich kon afbeulen, hoe liever hij het had
Als een levend lijk reed Maurice Dewaele de bergen op
En toen verkocht Staf Van Slembrouck een autobestuurder een paar muilperen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier