‘Maatregelen afkondigen die niet helder zijn of hun doel voorbij streven, ondermijnt hun draagvlak’

‘Bij elke maatregel moet de overheid zich afvragen of haar controle en repressie in verhouding staan tot het beoogde doel’, schrijft Jean-Marie Dedecker over de aanpak van de coronacrisis.

‘Wie de gunsten van Fortuna heeft genoten moet ook de grilligheid van haar karakter aanvaarden’, schreef Boëtius 1500 jaar geleden in zijn De Consolatione Philosophiae. Wie vandaag met die vorm van onthechtheid tegen de feiten aankijkt, wordt in het beste geval van naïviteit beschuldigd, en in het slechtste geval in een dwangbuis naar een instelling afgevoerd waar sommigen denken dat ze Napoleon zijn. De vleugelslag van een vleermuis heeft immers een wereldlijke orkaan veroorzaakt. Niettegenstaande we in de betreurenswaardige statistiek van het aantal sterfgevallen per 100.000 inwoners op een betreurenswaardige derde plaats staan na Italië en Spanje, wordt diegene die de regering bekritiseert en geen mondkapje voor de mond houdt, al vlug verweten het front tegen het coronavirus te verzwakken en te collaboreren met de onzichtbare vijand.

Onze leiders die de controle over de samenleving kwijt waren, kregen door het virus de teugels kritiekloos terug in handen. Fidesz, de partij van Viktor Orban (voor wie ik trouwens een grote afkeer koester) bezet 137 zetels op 199 in het Hongaarse parlement. Hij liet er volmachtwetten goedkeuren, en werd prompt van een nieuwe staatsgreep beschuldigd. Als onze doorstartregering, met een parlementaire minderheid van 37 zetels op 150, de absolute (vol)macht grijpt, worden we verondersteld blij te zijn dat we met een minderheidskabinet opgescheept zitten.

Politici staan onder druk van de publieke opinie om krachtdadig op te treden. Maar maatregelen afkondigen die niet helder zijn of hun doel voorbij streven, ondermijnt hun draagvlak. Ministers bepalen de actieradius van een fietstochtje, onze hangjongeren liggen opgehokt in hun kot, en onze beugelbekjes mogen niet meer leren in de klas. Ze mogen er enkel nog spelen, maar niet op het speelplein. Onze bevolking betoont een grote burgerzin. Maar maatregelen die als onzinnig beschouwd worden leiden op termijn tot burgerlijke ongehoorzaamheid. De campings sluiten en de residenten met drones en warmtesensoren opsporen om ze uit hun vast verblijf te jagen zijn een achteloze schending van de privacy. Dat Fedasil, het Federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers, dan nog campinguitbaters onder zachte dwang aanmaande om hun lege domein open te stellen voor haar cliënten, is een fluim in het gezicht van de campingbewoners. Een kliklijn en huiszoekingen om tweedeverblijvers aan te geven zijn overjaarse methodes van de Stasi. Angst en terreur zijn beide een besmettingsgevaar voor een politiestaat. Bij elke maatregel moet de overheid zich afvragen of haar controle en repressie in verhouding staan tot het beoogde doel.

‘Beste mediamensen, noem dit Wuhan-corona-virus geen killervirus. Vorig jaar stierven 140.000 mensen aan mazelen, 770.000 aan Hiv, 450.000 aan malaria, 825.000 aan griep en 1,5 miljoen aan tbc. Ik kan u garanderen dat al deze mensen even dood zijn als zij die sterven aan het Wuhan-corona-virus’, schreef Marc Van Ranst eind januari.

Als struisvogel kan ik de anderen zelf ook moeilijk verwijten dat ze eerst eveneens hun kop in het zand staken zoals Maggie De Block die op 28 februari nog tegen doctor Marc Wathelet zei dat hij een drama Queen was, en vervolgde: ‘Laat ons dus alles een plaats geven. Ik zou bij een nieuw virus dat zich momenteel toch wel behoorlijk gedraagt, en in de toekomst een soort griepvirus zal worden, toch niet het woord calamiteit gebruiken’. Ik dacht dat ook, maar het kan verkeren.

Het malgoverno in verband met het chronisch gebrek aan mondmaskers wordt geenszins verrechtvaardigd door de te late inschatting van de omvang van de coronacrisis zoals men het ons voorspiegelt. Als ik uit de passage van professor Van Ranst in Terzake en Het Laatste Nieuws opmaak dat het dragen van mondmaskers bewust afgeraden is door de Belgische overheid omdat er te weinig voorraad was, is lijkt mij dat eerder een crimineel feit dan schuldig verzuim.

In aflevering 168 van het blunderboek van het Rekenhof van 2010 stond er al dat een voorraad van 4,8 miljoen mondmaskers – een restantje van de Mexicaanse griep – vernietigd was. Er lag echter nog jarenlang een strategische stock van 1.200 paletten met 63 miljoen mondmaskers opgeslagen in de legerkazerne van Belgrade (Namen). Ze werden vernietigd om plaats te maken voor het Rode Kruis die de gebouwen wilde gebruiken om vluchtelingen op te vangen en materiaal te stockeren. Zaten onze griepcommissaris en dito ministers van Volksgezondheid de laatste tien jaar in quarantaine? De mondmaskerade met aanbestedingen voor politieke vriendjes en malafide ondernemingen daar bovenop is een belediging voor de massa zorgverleners die op gevaar van eigen leven slachtoffers bijstaan in hun lijden. Er hoeft geen parlementaire onderzoekscommissie opgericht te worden, de waarheid is genoegzaam bekend. Dergelijke alibi-commissies dienen eerder om de waarheid onder te spitten dan haar op te delven.

De Europese Mandarijnen besloten 37 miljard uit het cohesiefonds te herbestemmen, en aan te wenden voor de coronacrisis. Merkwaardig genoeg krijgen de landen die het minst Covid-19 slachtoffers hebben, namelijk de Polen en de Hongaren resp. 7,4 en 5,6 miljard euro uit het cohesiepotje, het dubbele van Italië en Spanje met resp. 4,1 en 2,3 miljard euro. België zal in totaal 66 miljoen krijgen. Vlaanderen mag nu eerst voor 6,25 miljoen aan de kassa passeren, en Wallonië voor 25 miljoen. Onder druk van de N-VA stemde de Vlaamse regering logischerwijze tegen het voorstel van de herverdeling van bestaande middelen, want Vlaanderen heeft t.a.v. Wallonië een veelvoud aan coronaslachtoffers, maar de verdeelsleutel bleef ongewijzigd ‘omdat het anders te lang zou duren om ze te heronderhandelen’ in de Europese praatbarak.

Les excuses sont faites pour s’en servir et les cons pour les croire. Volgens onze linkse inktkoelies zoals Bart Eeckhout, die zelf uitblinken in identiteitsschaamte, moest Vlaanderen zich haast schamen omdat het zijn rechtmatig deel van het Europees coronageld opeiste. Onze pretletterbrigade is blijkbaar ook al besmet met het Vivaldivirus. De burgers zullen de draconische richtlijnen van de overheid en de ophokplicht enkel blijven tolereren als ze op een correcte en betrouwbare manier benaderd en ingelicht worden. Als ze niet het gevoel hebben dat ze misleid worden door experten en door politici die hun onwetendheid moeten verbergen, of door academici die een gelegenheid zien om zich te laten gelden. Als de pers een doorgeefluik wordt van regeringsmededelingen en met marsepein omwikkelde tragiek, blijft de realiteit achter het mondmasker verborgen. Scoringsgedrag op de rug van patiënten en parasiteren op angst heeft maar een beperkte houdbaarheidsdatum.

Als de ophokplicht je te veel wordt, bedenk dan dat het altijd nog slechter kan dan in ons tochtgat aan de Noordzee. Telkens Trump een toespraak houdt over de coronapandemie hopen de Mexicanen dat hij de grensmuur tussen hun land en Amerika zo vlug mogelijk opbouwt. In Israël hebben – volgens de mensenrechtenorganisatie B’T selem – Joodse soldaten twee Palestijnse veldhospitalen in Khirbet Ibziq op de Westelijke Jordaanoever vernield. Deze dienden als noodopvang voor de coronacrisis. Een beleid kan soms dodelijker zijn dan een pestbacil.