Tweedeverblijvers uit Waregem weten niet waar ze moeten wonen: ‘Wij zitten tussen twee vuren’

Dé stelregel in deze coronacrisis is duidelijk: blijf in uw kot. Alleen: wat is ‘uw kot’? Voor een koppel uit Waregem is dat momenteel niet helemaal duidelijk, vertellen ze in De Krant van West-Vlaanderen (KW).

De coronacrisis stelt een koppel uit Waregem voor een bikkelharde keuze: blijven ze in hun tweedeverblijf in Oostduinkerke of gaan ze terug naar huis, waar ze samen onder één dak wonen met het gezin van hun zoon? ‘We willen ons kleinkind zeker niet besmetten, of omgekeerd, maar hier in Oostduinkerke riskeren we een boete’, zeggen Guy Van Braekel (63) en Brigitte Delapierre (53) in De Krant van West-Vlaanderen.

Niet duidelijk

Dé stelregel in deze periode is duidelijk: blijf in uw kot. Alleen: wat is ‘uw kot’? Voor Brigitte en Guy uit Waregem is dat momenteel niet helemaal duidelijk. Het koppel verkocht hun huis aan hun eigen zoon, Jasper (31), die er ondertussen met zijn vrouw Sarah Welker (32) en zoontje Romain (3) woont. Ook Brigitte en Guy wonen daar nog, want het appartement waarnaar ze zouden verhuizen, is nog niet klaar.

Gezellig, in normale omstandigheden, maar niet ideaal tijdens deze coronaperiode, waarin opgeroepen wordt om de verschillende generaties uit elkaar te houden. Bovendien sukkelt Brigitte nogal met haar gezondheid en werkt Guy nog altijd als kinesist in een woonzorgcentrum in de buurt.

‘De bewoners daar zijn dé risicogroep bij uitstek en dus zou ik absoluut niet willen dat ik de ziekte daar zou oplopen en vervolgens het gezin van mijn zoon zou besmetten’, zegt Guy. De oplossing lag dan ook voor de hand: Guy en Brigitte zouden tijdelijk verhuizen naar hun flatje aan de kust, in Oostduinkerke.

Drones

‘Toen ik vorige weekend zag hoe de politie zelfs met drones op jacht ging om tweedeverblijvers te betrappen, had ik daar toch mijn bedenkingen bij’, vertelt zoon Jasper. ‘Mijn ouders zitten daar niet voor hun plezier, ze zitten daar met een goeie reden: om de generaties uit elkaar te houden én om ons en henzelf dus te beschermen. Mijn vrouw is bovendien zwanger van ons tweede kindje, in juli zou ze moeten bevallen. Hier in Waregem woonde mijn vader op anderhalve kilometer van zijn werk, vanuit Oostduinkerke rijdt hij elke dag een dik uur heen en een dik uur terug. Plezierig is dat niet’, klinkt het.

En ook wanneer Guy dan ‘veilig’ in Oostduinkerke geraakt is, zit ontspannen er niet meteen in. ‘Wat als de politie me hier betrapt? Kan ik dan niet meer terugkeren naar mijn vrouw? We durven hier amper buitenkomen. Op ons terras laten we ons niet zien, want de politie passeert hier veel. We doen quasi alles te voet, uit angst dat een ANPR-camera ziet dat ik in Waregem gedomicilieerd sta. Deze situatie vreet echt aan mij, ik slaap er niet van’, zegt Guy.

Vooral de onduidelijkheid van de hele situatie is de familie een doorn in het oog. ‘Bij de overheid horen we dat een briefje van de huisarts primeert boven de richtlijnen van de politie, maar als we de politie bellen, krijgen we geen duidelijk antwoord. We begrijpen dat het ook voor de politie niet eenvoudig is en dat ze nu veel werk hebben, maar er zijn zeker nog mensen in onze situatie’, klinkt het.

Domicilie telt

Navraag bij de politie leert dat Guy en Brigitte inderdaad illegaal in Oostduinkerke verblijven. ‘Hun situatie is heel duidelijk: ze zijn allemaal gedomicilieerd in Waregem en moeten dus daar blijven’, klinkt het bij de politiezone Westkust. ‘Hij kan thuis perfect in een aparte ruimte verblijven als hij zich zorgen maakt. Een doktersbriefje heeft geen waarde, wij houden alleen rekening met het besluit van de minister en het domicilieadres.

‘Wellicht is dit koppel niet het enige met een dergelijk probleem, maar de regels zijn wat ons betreft duidelijk. We zullen ook optreden, niemand glipt door de mazen van het net. Vroeg of laat lopen ook zij tegen de lamp’, waarschuwt de politie.