‘Heel wat Conservatieven zijn boos op Boris Johnson, maar ook bang voor de woede van de kiezer’

‘Last Christmas, de kersthit uit de jaren 1980 van Wham!, krijgt de voorbije dagen een andere betekenis in het Verenigd Koninkrijk’, schrijft Harry De Paepe.

‘Last Christmas‘, de kersthit uit de jaren 1980 van Wham!, krijgt de voorbije dagen een andere betekenis in het Verenigd Koninkrijk.

Op 30 november bracht The Daily Mirror aan het licht dat er tijdens de kerstperiode van vorig jaar kerstfeestjes werden gehouden in Downing Street 10. Officieel werden de bijeenkomsten ‘business meetings’ genoemd, maar tijdens die ontmoetingen werd er getafeld, gedronken en plezier gemaakt. ‘Nou en?’, zal u denken. Het ophefmakende feestje vond plaats op 18 december 2020, twee dagen nadat de Londenaars te horen kregen dat ze thuis moesten blijven. Christmas was afgeschaft.

De Britse regering ligt daarom vandaag hevig onder vuur. Of beter gezegd: Boris Johnson ligt hevig onder vuur. Het betreft immers medewerkers van de premier zelf en zijn eigen ministers en parlementsleden doen ook opvallend weinig moeite om Boris Johnson uit de wind te zetten. Tijdens het wekelijkse vragenuurtje in het Lagerhuis kreeg Johnson bakken kritiek van de oppositie – wat ook te verwachten was – maar ook vanuit zijn eigen rangen. Hij mompelde volop excuses, maar BoJo sloeg vooral een belabberd figuur. Dezelfde dag bracht ITV News een video uit waarin je een woordvoerster van de premier zag grappen en grollen over het vermeende feestje tijdens de repetitie van een persconferentie.

De video dateert van 22 december 2020, vier dagen nadat het kaas en wijnavondje plaatsvond en drie dagen nadat de premier had aangekondigd dat in Engeland alle geplande kerstversoepelingen werden geschrapt.

Interessant is dat er heel scherpe kritiek komt uit de eigen Tory-hoek. Columns en editorialen van conservatieve dag- en weekbladen laten geen spaander heel van Boris Johnson. Het is de hoek die het al lastig had met de coronabeperkingen. Het gedrag van de naaste medewerkers van de premier, de man die de conservatieven in 2019 nog als een stamhoofd uit lang vervlogen tijden ronddroegen op hun Britse wapenschild, werkt als een rode lap op een stier. Er wordt immers gewag gemaakt van nog feestjes in die periode. Erger nog: men stelt zich de vraag of er feestjes waren waar de premier zelf misschien bij aanwezig was? Er is inmiddels een officieel intern onderzoek opgestart.

De boze conservatieven lijken de melancholische woorden van George Michael in het genoemde Wham!-liedje te evoceren: ‘I gave you my heart, but the very next day you gave it away.’ Ze zijn boos, maar ook bang voor de woede van de kiezer. Woensdagavond, de dag van het vragenuurtje en van het ontslag van de medewerkster, verscheen Johnson terug in de persconferentieruimte van Downing Street om nieuwe verstrengingen aan te kondigen, het zogenoemde Plan B tegen de verspreiding van de omikronvariant van het virus. Critici zeggen dat dit de dode kat is die de premier op tafel gooit. Als iedereen aan tafel – tijdens, bijvoorbeeld, een illegaal kerstfeestje – met jou ruzie maakt en jou op je onvolkomenheden wijst, dan gooi je het beste een dode kat op de tafel. Iedereen zal zo ontzet reageren op het dode dier, dat men niet langer op jou en je onvolmaaktheden focust.

Johnson zou hopen dat iedereen het voortaan over de nieuwe maatregelen heeft en zo snel het schandaal vergeet. De premier zelf ontkent dat en zegt dat als de regering plan B niet uitrolde net omwille van dit opmerkelijke schandaal, dan zou men dat de premier ook aanwrijven. Het is een plausibele stelling, maar de vraag die zowat iedereen zich stelt over Boris Johnson luidt: ‘wie gelooft hem nog?’ De roep om zijn ontslag klinkt luider en luider.

‘When you elect a clown, you get a circus. When you elect Boris, you get a shitshow‘, wordt er wel eens gegrapt. De ondergang van de premier is ingezet, maar dat zou wel eens een lange shitshow kunnen worden…

Harry De Paepe is auteur en Verenigd Koninkrijk-kenner.