‘Ik ervaar vrijwilligerswerk meer als een cadeau dan als een opdracht’

In de Week van de Vrijwilliger getuigt Jurian Van Parys over zijn engagement. ‘Denken dat je geen tijd hebt, is vaak niet meer dan een drempel in je hoofd. Alert zijn in de eigen omgeving en de ogen openen voor de noden die er zijn is ook een vorm van vrijwilligerswerk.’

Van 27 februari tot 6 maart vindt de Week van de Vrijwilliger plaats. Vele verenigingen hebben het moeilijk om vrijwilligers te vinden en aan boord te houden. Zeker na corona is er nood aan nieuw leven en elan. Wie gaat straks de ouderfuif organiseren op school? Het draaiboek heeft stof vergaard na twee schooljaren zonder. De editie van 21 maart 2020 ging nooit door. Ik heb uitstekend nieuws. Het nieuwe oudercomité bereidt een editie 2022 voor. De affiche (van twee jaren geleden) is klaar. Het thema ‘Roaring twenties‘ nog actueler dan toen. Knaldrang avant la lettre.

Ik las in de krant het goede voornemen van een CEO om in 2022 een derde van haar tijd in vrijwilligerswerk te steken. Is zij een uitzondering? “Vrijwilligerswerk is een te groot engagement voor mij” hoor je wel eens. Schrik noch schroom, laat staan perfectie hoeven. Alert zijn in de eigen omgeving en de ogen openen voor de noden die er zijn is ook een vorm van vrijwilligerswerk. Je inzetten als vrijwilliger? Waarom? Wanneer? Voor wie? Onze drukke dagelijkse levens thuis en op het werk zijn vaak drempels in ons hoofd.

Samen met mijn echtgenote geef ik catechese. Op zondagochtend, van negen tot kwart na tien. Zeven keer per jaar. Voor onze eigen kinderen en de andere vormelingen in onze kerkgemeenschap in Brussel. Laetitia vertelt een bijbelverhaal aan de kinderen. Ik neem de rubriek ‘Terugblik’ voor mijn rekening. De reden hiervoor, zoals de pastoor weet, is dat ik het verhaal pas aan het einde van de catechese goed begrijp. Bij het begin van elke bijeenkomst blik ik dan kort en vlot terug op wat we de vorige keer geleerd hebben.

Is het stoeferig te getuigen over vrijwilligerswerk? We leven in een tijd dat Gutmensch verwijtend en als schimpwoord wordt gehanteerd. “Zijn licht niet onder de korenmaat zetten” is het geruststellende en bemoedigende antwoord in de bijbel. Een oproep om je stem te laten weerklinken, je mening te geven en niet te nederig te zijn. Mondig vanuit een positieve ingesteldheid. Authentiek en met open geest. Hopelijk ter inspiratie van toekomstige vrijwilligers.

Gewoon doen, hoe klein ook. Geven is krijgen. Een cadeau, eerder dan een opdracht. Zo ervaar ik vrijwilligerswerk. Je gaat aan de slag met de gebreken en talenten die je gekregen hebt. Je zet je in omdat je het graag doet. Enthousiast (in de letterlijke Griekse betekenis: door God bewogen). Vrijwilligerswerk is een avontuur dat leven en werk verrijkt met inhoud, ontmoeting en uitdaging. Het motiveert en geeft voldoening.

“Een jongen uit mijn klas heet Ibrahim”, zei een opmerkzame kandidaat-vormeling tijdens de catechese over Abraham. Jawel, Abraham is de stamvader van christenen, joden én moslims. Dat inzicht helpt mij, ook in mijn job van juridisch adviseur bij het Departement Kanselarij en Buitenlandse Zaken, om de wereld beter te begrijpen. Is religieuze geletterdheid nog van belang voor onze diplomatie?

Wereldwijd zetten meerdere ministeries van buitenlandse zaken in op interlevensbeschouwelijke dialoog. Recht en vrede doen, voorwaar een schone opdracht. Ook als vrijwilliger.