Al sinds hij startte als coureur pakt Remco Evenepoel uit met zijn grote specialiteit: alleen rijden op weg naar winst, zoals afgelopen zondag in Luik-Bastenaken-Luik. Weinig bekend is dat de Schepdaalnaar ooit twee keer won in een sprint.
‘Adelaars vliegen vaak alleen en Remco is een adelaar die waarschijnlijk nog vaak alleen zal vliegen’, vertelde Tom Steels, ploegleider van Quick-Step Alpha Vinyl, afgelopen maandag in het Radio 1-programma De Tribune.
Een dag nadat Remco Evenepoel een solo van ruim 29 kilometer uit zijn benen had geschud in Luik-Bastenaken-Luik, de langste winnende solo in La Doyenne sinds de legendarische zege van Bernard Hinault in 1980.
De manier waarop was geen verrassing: Evenepoel is als een tijdrijder geboren, en legde zo ook de basis van bijna al zijn overwinningen. In een tijdrit op zich, of door in een wegkoers alleen weg te knallen, soms van heel ver. Dat leverde hem ook al dertien eindzeges in een rittenkoers op.
Sprinten in Ieper
Opvallend: slechts tweemaal won de Vlaams-Brabander een wegkoers in een vlakke sprint, weliswaar van een beperkte groep, toen hij nog bij de junioren actief was.
De eerste keer op 27 augustus 2017, in zijn eerste seizoen als wielrenner. In La Route des Géants, een internationale wedstrijd tussen het Franse Saint-Omer en Ieper, reed hij weg met een groep van acht renners. In de plaatselijke rondes van zeven kilometer regende het aanvallen, maar niemand raakte weg.
Evenepoel was uiteindelijk de snelste in een lange sprint, op de kasseitjes in het centrum van Ieper. Zittend op het zadel liet hij zijn huidige ploegmaat bij Quick-Step Alpha Vinyl, Ilan Van Wilder, achter zich. De Nederlander Daan Hoole, nu prof bij Trek-Segafredo, finishte als derde. Voor Evenepoel was het zijn vijfde overwinning uit zijn nog jonge loopbaan.
De beelden van die zege, uit een verslag van de regionale zender Focus WTV:
Snel in Italië
Een jaar, drie dagen, en vele overwinningen later kon Evenepoel nog eens winnen in een groepsprint, op 30 augustus 2018. Deze keer met vijf renners, in de eerste rit van de Giro della Lunigiana, een vermaarde Italiaanse rittenkoers voor junioren.
In Lerici deed de Schepdaalnaar, weer zittend op het zadel, de Italianen Federico Guzzo, Giosuè Crescioli, Martin Nessler en de Israëliër Edo Goldstein in het zand bijten.
Die zeges blijven de enige die Evenepoel tot dusver heeft behaald in een vlakke sprint, op een totaal van al 68 overwinningen (jeugd en profzeges samengeteld).
Bij de elite liet hij op de Alto da Fóia in de Ronde van Algarve van 2020 ook eens een afgeslankte groep ter plaatse in de laatste 300 meter, maar dat was een sprint bergop na een beklimming van 7,4 km.
Gezien zijn opgedreven explosiviteit, getuige daarvan zijn demarrage op La Redoute afgelopen zondag, lijkt het niet onrealistisch dat de Quick-Steprenner bij de profs er nog één sprintzege of meer aan toevoegt, als hij voorop raakt met een groep zonder echte snelle man aan boord.
Tot dan wordt het vooral aanvallen. Zo rap dat niemand kan volgen, zoals in Luik-Bastenaken-Luik.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier