De laatste weken staan er steeds minder jongeren van Neerpede in de basiself van Anderlecht. Zouden ze beter andere lucht opzoeken? Sport/Voetbalmagazine ging te rade bij enkele personen van het huis. Een voorsmaakje met Michel De Wolf, die zelf vier seizoenen bij paars-wit speelde.
‘Anderlecht blijft een mooie vitrine om jezelf te tonen, maar dan moet je wel spelen. De jongeren die niet in de ploeg staan, verdoen hun tijd. De club heeft er zelf baat bij om er zo veel mogelijk in januari te laten gaan, zodat ze elders speeltijd krijgen. Dan zouden we tenminste zien wat ze echt in hun mars hebben. Ze hebben enorme kwaliteiten, daar twijfel ik niet aan. Maar of dat genoeg is om bij Anderlecht te spelen? Daar ben ik niet zo zeker van. Ik merk wel dat bepaalde jongeren die het bij Anderlecht niet helemaal gemaakt hebben, wel succesvol zijn in het buitenland. Neem nu Dodi Lukebakio. Hij was hier niet altijd titularis, terwijl hij nu een vaste waarde is in Duitsland. Is dat geen probleem? Het betekent dat er iets fout ging bij Anderlecht. Na zijn vertrek uit Brussem heeft hij met ervaren jongens gevoetbald die hem beter hebben gemaakt.
‘Een jaar geleden dacht ik dat Kompany in de fout was gegaan door te veel jonkies uit Neerpede te laten spelen. Intussen heeft hij een bocht van 180 graden gemaakt. Hij is van zwart naar wit gegaan, terwijl hij gewoon het juiste evenwicht had moeten zoeken. Kan een Lior Refaelov iets bijbrengen aan dit team? Twee of drie jaar geleden, zou ik ja gezegd hebben. Vandaag zeg ik nee. Vooral omdat hij vanuit zijn positie de jongeren niet echt kan begeleiden. Het management ontdekte dat hij einde contract was en ze zijn erop gesprongen. Daar is het bestuur in de fout gegaan, want ik vind het een overbodige transfer.
‘Weet je wat mij verder opvalt? De jongeren van Anderlecht zijn erg goed, maar ze zitten met een probleem: naarmate ze ouder worden, evolueren ze niet zo veel als spelers van andere teams. Omdat het voor hen te makkelijk was in hun leeftijdscategorie. Ze staken er technisch en fysiek zo bovenuit dat ze het op Anderlecht niet nodig vonden om hen de tactische grondbeginselen mee te geven. Ze zouden er veel meer aan gehad hebben om in de derde of vierde klasse tegen volwassenen te spelen dan wedstrijden met de vingers in de neus te winnen bij de jeugd. Er is ook het mentale aspect: als je boven de rest uittorent, is het moeilijk om nog een uitdaging te vinden. Ik stel vast dat ze tactisch niet weten hoe ze zichzelf moeten corrigeren. Ze hebben altijd de coach nodig om het voor hen te op te lossen. Neem nu drie generaties internationals: die van Eric Gerets, die van Vincent Kompany en die van Axel Witsel. In die nationale teams zijn/waren er genoeg spelers die tactische correcties konden aanbrengen. Hoeveel jongeren bij Anderlecht kunnen hetzelfde doen? Kortom, die gasten moeten een andere omgeving opzoeken en werken met trainers die hen harder aanpakken.’
Lees ook de raad van Alex Czerniatynski, Stéphane Demol en Bertrand Crasson deze week in Sport/Voetbalmagazine of in onze Plus-zone.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier