Hans Vanaken: ‘Ik ga geen transfer forceren, ze moeten me maar komen halen’

Hans Vanaken winst straks de Gouden Schoen 2018, ja toch? In Sport/Voetbalmagazine spreekt hij over zijn ambities, zijn evolutie en zijn debuut bij de Rode Duivels.

Hans Vanaken over…

… een transfer naar het buitenland:

‘Met Jelle Vossen praat ik daar ook weleens over. Hij heeft de twee meegemaakt: Middlesbrough vond hij geweldig – als ze de promotie niet missen, was hij gebleven. Maar in Burnley was hij echt niet gelukkig. Hij woonde er niet graag en op voetbalvlak was het kick and rush. Dat is zijn ding niet, vechten tegen jongens van twee meter. Als je er dan ook niet graag woont, is het rap gedaan. En zo hoor je nog verhalen. Jordy Clasie wilde écht niet meer in Southampton zitten. Als ik dat hoor, denk ik toch liever twee keer na. Als er niks komt waar ik me goed bij voel, dan gebeurt er niks. Zo is het vorige zomer gegaan. Ik voel voor mezelf niet dat het nodig is om een transfer te forceren. Als het kan, zal ik die stap wel zetten, maar ik ga het niet te fel van de daken schreeuwen. Dat is geen gebrek aan ambitie, ik vind gewoon dat een andere club de eerste stap moet zetten. Zij moeten in mij vertrouwen hebben en me komen halen. Waarom zou ik me dan niet langer binden aan een ploeg waar ik gelukkig ben, speel en mijn ding kan doen? Maar ik ben zeker wel nieuwsgierig én ambitieus. Als er iets goeds komt, zou ik het wel durven te proberen. Om te zien of het daarook zou lukken.’

… zijn evolutie:

‘Ik ben niet direct van Lommel naar een Belgische topclub gegaan, al was die kans er. We hebben gekozen voor een logische opbouw. Telkens een stapje hoger, ook omdat de kwaliteit rond mij telkens beter werd. En zo krik je zelf je niveau op. Bij Brugge vind ik mijn evolutie logisch. Ik krijg steeds meer ervaring en dan wordt het ‘makkelijker’ om op mijn positie de ruimtes te vinden of te creëren. Mandekking vond ik vroeger frustrerend en moeilijk. Nu minder, ik vind zelf iets meer oplossingen. Vroeger kon ik me daar ook rapper in opjagen. Nog vaak word ik aangesproken op mijn eerste wedstrijd in eerste klasse, op Anderlecht. Maar ik weet ook: niemand kende me toen en ik kreeg ruimte. Als je op dat niveau blijft presteren, weet je dat er maatregelen komen.’

… de Rode Duivels:

‘Ik was er nu drie keer op rij bij, dat pakken ze me nooit af. Zaak is nu erbij te blijven en nog meer interlands te spelen. Kevin De Bruyne komt straks terug, Mousa Dembélé ook. Ik vind het moeilijk om nu te zeggen dat ik het statuut van Rode Duivel vast heb. Ik denk van niet. Al ging het wel goed. De eerste keer riep de bondscoach de nieuwelingen bij elkaar, in een aparte meeting. Castagne, Trossard, Verstraete en ik. Het systeem is toch wat anders, we kregen wat duidelijkheid over de looplijnen, met beelden, en over zijn verwachtingen. Ik denk dat Roberto Martínez mij ziet op die positie van Eden Hazard. Dan weet je wat je te doen staat op training. Zenuwen? Neen. Wel wat gezonde spanning, ik vroeg me vooraf af of ze me wel kenden, want dat weet je niet. Ja, zo bleek. En uiteindelijk komen hier bij Club ook jongens aan van elders of uit de jeugd, en daar doen wij ook gewoon tegen. Waarom zouden zij dan niet normaal doen tegen mij?’