De Boeck één jaar bij KVK: ‘Onderlinge concurrentie moet positief zijn, maar bij ons is dat nog niet’

Sport/Voetbalmagazine maakt met Glen De Boeck de balans op van één jaar KV Kortrijk. Daarin houdt de T1 een pleidooi voor meer mentale weerbaarheid bij zijn spelers.

Glen De Boeck over…

… de toegenomen concurrentie bij KV Kortrijk en de impact daarvan op het spel:

‘Vorig seizoen was er inderdaad veel minder concurrentie. Onderlinge concurrentie doet presteren, maar niet iedereen is daartegen bestand. Misschien ligt daar ook een stuk de verklaring voor het mindere rendement van sommigen. Ze moeten de omschakeling maken dat er nu op elk moment gepresteerd moet worden.

Zo was er in Gent een speler die het onterecht vond dat hij op de bank zat en tegen de masseur zei: “Ik moet niet gemasseerd worden, want ik start niet.” Hij bereidt zich dus mentaal niet voor zoals anders en wat gebeurt er? Tijdens zijn invalbeurt voert hij ook zijn taken niet uit. Ik heb hem daarmee geconfronteerd en gezegd: “Als je niet klaar bent om in te vallen, zeg dan: coach, zet mij maar in de tribune.” Maar dat doen ze natuurlijk niet, want wie niet bij de achttien zit, krijgt geen premie.

‘Eigenlijk is dat unfair tegenover de staf en de groep. Ik wees er hem op dat Eden Hazard datzelfde weekend bij Chelsea ook op de bank zat en daarna in een kwartier tijd het verschil maakte. En ik vroeg hem of hij de invalbeurt van Ruud Vormer gezien had, de Gouden Schoen en aanvoerder van Club Brugge die ook niet startte.

‘Het grote verschil met die mannen is dat die speler van ons in zijn coconnetje kroop en vond dat hij niet meer moest presteren. Onderlinge concurrentie moet positief zijn, maar op dit moment is dat bij ons nog niet positief.’

… het mindere presteren van Teddy Chevalier, vorig seizoen nog topschutter:

‘Teddy is door omstandigheden met een achterstand uit vakantie teruggekeerd en dat wegwerken is niet makkelijk, zeker als je ook nog eens denkt: ik maakte er vorig seizoen 21, waarover moet ik mij druk maken? Ik probeer hem duidelijk te maken dat je de lat dan juist hoger moet leggen in plaats van lager.

‘Topsportmentaliteit is elke week en elk seizoen herbeginnen. Dat is mentale training. Daar, op het mentale vlak, ligt in het voetbal de grootste groeimarge. Dat zie ik bij veel ploegen. Ik zal de rekening van anderen niet maken, want ik heb zelf werk genoeg, maar van waar de wisselvalligheid van Anderlecht en van waar de wisselvalligheid van Standard? Waarom kun je wat je de ene dag brengt de andere dag ineens niet meer brengen?

‘Voor coaches is dat tegenwoordig het moeilijkst om tegen te vechten: ervoor zorgen dat elke speler elke dag weer het beste uit zichzelf wil halen.’

… de veranderde mentaliteit van profvoetballers:

‘Een speler mag mijn keuzes in vraag stellen, het er niet mee eens zijn en mij desnoods zelfs een klootzak vinden, maar hij moet mij wel elke keer weer laten zien dat hij verdient te spelen. Dat zie ik nog veel te weinig.

‘Vond ik het leuk toen ik na acht jaar titularis te zijn geweest bij Anderlecht ineens naar de bank vloog omdat er een jongen van zeventien in de ploeg werd gedropt? Neen. Ik kon toen twee dingen doen: de schuld bij iemand anders leggen of terugknokken. Drie weken later stond ik weer in de basis, samen met Vincent Kompany. Die mentaliteit erin krijgen, vraagt tijd.

‘Wat tegenwoordig heel moeilijk te beheren is, is dat er te veel verspreiding van aandacht is doordat er nu zoveel andere mogelijkheden zijn om je mee bezig te houden. Ik zeg altijd tegen mijn spelers: als iedereen rond jou gezond is, moet voetbal het belangrijkste in je leven zijn. Bij zo’n tachtig procent van de voetballers is dat het niet meer, stel ik vast.

‘Ik begrijp dat Bölöni zegt: ik ga elke week op afzondering. Mocht daar bij ons budget voor zijn, dan zou ik dat ook doen. Want dan heb je ze tenminste bij je, weet je dat ze voldoende rusten, deftig eten et cetera. Dan kun je bepaalde dingen orkestreren. Nu kun je dat dus niet.’