Tot aan het EK focussen we ons iedere dag op één groep. Een kenner vertelt ons wat we moeten weten over de verschillende landen Beginnen we doen we met de groep B, die van de Rode Duivels.
Rusland
Russisch journalist Boris Bogdanov: ‘In vergelijking met het WK 2018 is het afscheid van Akinfejev een groot gemis. Dankzij hem haalden we de kwartfinales. In doel is er geen echte nummer één. We hebben de talentvolle Safonov van Krasnodar, maar de coach kiest waarschijnlijk voor de ervaring van de 33-jarige Sjoenin van Dinamo, die vaak titularis was de afgelopen jaren. Een tweede groot gemis is Ignasjevitsj, de organisator van de verdediging.
‘Positief is dan weer de ontwikkeling van Golovin, die op het WK nog een belofte was maar bij Monaco veel ervaring opdeed en nu de ploeg moet dragen. Dat doet ook Dzjikija van Spartak, een ervaren centrale verdediger die door een blessure het WK miste en nu achterin de rol speelt die Ignasjevitsj vroeger vertolkte.
‘Voorin blijft Dzjoeba de vaste waarde. De andere spitsen hebben hetzelfde profiel. En er zijn ook twee goeie jonge middenvelders van Dinamo Moskou: Fomin en vooral Zacharjan die net zeventien jaar geworden is. Maar de bondscoach kennende kiest hij voor de meer ervaren vaste waarden.
‘Kortom: na het WK waren de verwachtingen hoog gespannen, maar de tweede ronde halen zou, na de dramatische resultaten in de Nations League, al een groot succes zijn.’
België
Geert De Vlieger: ‘Ik vrees dat het geen evident EK wordt als ik kijk naar waar we nu staan. En dan keer ik even terug naar de euforie van Rusland in 2018 en het gevoel dat ik zelf toen had: toen ik ze daar zag staan met hun vreugde en de bronzen medaille, had ik iets van: jullie hadden ook wereldkampioen kunnen zijn… Het scheelde allemaal niet veel tegen Frankrijk, met die ene goal. Misschien hebben we daar met nog iets meer focus, iets meer bij de zaak zijn, iets unieks laten liggen.
‘Dat dit tornooi drie jaar later is, helpt de Belgen niet. Een paar jongens zijn er niet meer bij en anderen zijn niet op hetzelfde niveau als toen. In Rusland viel alles samen: goeie vorm van de bepalende spelers, goeie leeftijd. Pas op, er zijn ook jongens bijgekomen. Youri Tielemans staat veel verder dan drie jaar geleden. Nog andere spelers hebben zich in positieve zin ontwikkeld. Zij moeten nu maar die leemtes vullen.
‘Ik heb ook al eens naar het schema gekeken. Als alles ‘normaal verloopt, kunnen de Belgen na de groepsfase botsen op achtereenvolgens Zwitserland, Italië, Frankrijk en Duitsland. Er zijn in het verleden toernooien geweest waarin dat soort landen in de andere helft van de tabel zaten.’
Denemarken
Deens journalist Leif Rasmussen: ‘De speelstijl is veranderd. Hjulmand staat voor technisch voetbal, Hareide was meer een pragmatische coach. De Deense bond wilde een bondscoach die speelde zoals de nationale jeugdploegen. Hareide paste zijn systeem van match tot match aan. Het oogde een beetje saai, maar hij was wel succesvol. Hjulmand kwam in een gespreid bedje terecht. Terecht zei hij dat achter het succes van dit team niet één, maar twee bondscoaches staan. Een mooi compliment voor zijn voorganger.
‘In de selectie zitten een paar verrassingen. Verdediger Mathias Jörgensen bijvoorbeeld, die er toch bij is na een barslecht seizoen. Maar hij is wel een man die er staat in de grote matchen. Anders Christiansen van Malmö is ook een verrassing, op zijn plek werd Jens Jönsson van Cádiz verwacht. De afwezigheid van Jönsson en Lasse Schöne, die het laatste jaar veel geblesseerd was, zijn de verrassingen.
‘De verwachting is dat we met dit team waarin dit voor een aantal sleutelspelers wel eens het laatste toernooi kan worden, minstens de tweede ronde halen. Een kwartfinale moet haalbaar zijn, mits wat meeval misschien zelfs een halve finale.’
Finland
Fins journalist Janne Kosunen: ‘Het meest verbazende is dat het dit keer wel gelukt is om ons te plaatsen terwijl het vroeger zo vaak net niet was. Het keerpunt was het winnen van onze poule in de Nations League, waardoor we de echte kwalificatiecampagne zonder druk konden aanvatten.
‘Het is nu om twee redenen gelukt. Finland heeft geen sterren. Het team is de ster bij ons, al hebben we in doel met Hradecky een wereldkeeper en met Pukki een spits die ze er in deze campagne van alle hoeken in trapte. Ten tweede bekampten we onze tegenstanders op het goeie moment. Bosnië bijvoorbeeld toen Pjanic er niet bij was, Griekenland net na een trainerswissel.
‘De verdienste gaat ook naar de trainer die de spelers door en door kent sinds ze bij de jeugdselecties zaten. Het is een team dat compact voetbalt, dat ontspannen aan de aftrap komt en dat er tegen elke tegenstander vol voor gaat. De druk ligt bij onze tegenstanders. They love to be underdogs, en ze gaan echt niet naar het toernooi om enkel van de kwalificatie te genieten. Kapitein Tim Sparv verwoordde het goed: “Dit mag geen eindpunt zijn maar het begin van iets moois.” De tweede ronde halen zou fantastisch zijn.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
