Nina Derwael en Eden Hazard zijn sportvrouw en -man van het jaar

Zaterdagavond op het Sportgala 2018 in de Docks Home Event Hall in Brussel werden Nina Derwael en Eden Hazard door de Belgische beroepsbond van Sportjournalisten (Sportspress.be) tot sportvrouw en -man van het jaar benoemd. Ook de ploeg en de paralympiër van het jaar werden verkozen.

Voetballer Eden Hazard is zaterdag op het Sportgala in de Docks Dome Event Hall in Brussel verkozen tot Sportman van het Jaar. De kapitein van de Rode Duivels haalde het met 736 punten nipt voor marathonloper Koen Naert (717 ptn). Schaatser (en skeeleraar) Bart Swings werd derde met 325 punten.

Nina Derwael werd gekozen tot Sportvrouw van het Jaar. Belgiës allereerste turnwereldkampioene staat voor het eerst op de erelijst.

Eden Hazard’s grand cru

Hazard werd door 94 journalisten op de eerste plaats gezet in hun stemformulier. Dat gaf de doorslag in de einduitslag. Naert moest het immers doen met 79 eerste plaatsen.

Het is de derde maal in de laatste vijf jaar dat een voetballer tot Sportman van het Jaar gekozen wordt. In 2014 en 2015 ging de prijs naar respectievelijk Thibaut Courtois en Kevin De Bruyne.

Eden Hazard kende een grand cru 2018, met als bekroning een bronzen medaille met de Rode Duivels op het WK voetbal in Rusland. De sterspeler van Chelsea liet op de Wereldbeker zijn beste voetbal zien en leidde de Duivels onder meer naar een historische zege tegen topfavoriet Brazilië.

In clubverband bezorgde hij Chelsea in mei de FA Cup. In de competitie vielen de Blues als vijfde naast de top vier en bijhorende Champions League-vetpotten.

Koen Naert beleefde op het EK atletiek in Berlijn zijn gloriemoment met goud op de marathon. De West-Vlaming finishte in een persoonlijk en kampioenschaprecord van 2u09:52. Bart Swings bezorgde ons land op de Winterspelen in het Zuid-Koreaanse Pyeongchang in het schaatsen zilver op de massastart, de eerste Belgische medaille sinds de bronzen plak van Bart Veldkamp in 1998.

Zelfde top drie bij vrouwen

In de top drie van sportvrouwen staan dezelfde namen als vorig jaar, maar dit keer mocht Derwael het hoogste trapje op. De achttienjarige Truiense kreeg van de sportjournalisten 1.212 punten, dat zijn er 262 meer dan Nafi Thiam (950 ptn). Liefst 196 keer werd Derwael op de eerste plaats gezet, tegenover 55 eerste plaatsen voor Thiam.

De Luikse zevenkampster kende met een Europese titel en drie nieuwe persoonlijke records ook een uitstekend jaar, maar dat volstond niet voor een vierde triomf in de jaarlijkse verkiezing.

Belgian Cat Emma Meesseman (440 ptn) moest net als in 2017 vrede nemen met de derde plaats. De Ieperse basketbalspeelster werd vierde met België op het WK en was de winnaar van Euroleague met haar Russische ploeg Ekaterinburg. Derwael schitterde recent nog op het WK in Doha, met goud aan de brug met ongelijke leggers. Ze schreef zo geschiedenis door België een eerste gouden medaille ooit te bezorgen op een WK gymnastiek. Derwael werd er ook vierde allround en op de balk. De Limburgse won eerder op het jaar ook al Europees goud op de brug en zilver op de balk. Die prestaties leverden haar naast de Vlaamse Reus ook al het Vlaams Sportjuweel, de Nationale Trofee voor Sportverdienste en de Vlaamse Reus op. Derwael is de eerste turnster op de erelijst van Sportvrouw van het Jaar.

Sportploeg van het jaar

De Belgische hockeymannen zijn uitgeroepen tot Ploeg van het Jaar. De kersverse wereldkampioenen, voor wie de stemming opnieuw geopend werd door Sportspress.be (de Belgische Beroepsbond van Sportjournalisten), bliezen de concurrentie weg.

Na hun historische wereldtitel in het mannenhockey van vorige week in het Indiase Bhubaneswar werden de Red Lions toegevoegd aan de shortlist voor Ploeg van het Jaar. Met 561 punten namen ze uiteindelijk vlot de maat van hun voetbalcollega’s.

De Rode Duivels, die afgelopen zomer eveneens sportgeschiedenis schreven door brons te veroveren op het WK in Rusland, stranden met 329 punten op de tweede plaats. De Belgische basketbalvrouwen, vierde op hun allereerste WK, eindigden op de derde plaats (188 ptn). De Europese estafettekampioenen op de 4×400 meter viel net naast het podium (76 ptn).

De stemming voor Ploeg van het Jaar werd – zoals alle andere eindejaarsverkiezingen – afgesloten op woensdag 5 december. Prestaties die na die datum werden geleverd komen volgens het reglement in aanmerking voor de trofeeën van het jaar erna. Gezien de unieke prestatie van de hockeymannen wou Sportspress.be hierop een uitzondering maken voor de trofee Ploeg van het Jaar. Van maandag- tot en met woensdagavond kregen de stemgerechtigden de kans om opnieuw te stemmen voor die categorie.

De Red Lions winnen de trofee voor de tweede keer, dat deden ze eerder al in 2016. Toen grepen de Belgische hockeymannen net naast de gouden medaille op de Olympische Spelen in Rio. Aan dat imago van eeuwige tweede maakte het Belgische hockeyteam deze maand in India definitief een einde.

Peter Genyn volgt zichzelf op als Paralympiër van het Jaar

Peter Genyn heeft zaterdagavond in Brussel de prijs voor Paralympiër van het Jaar in ontvangst mogen nemen . Genyn (274 punten) haalde het met een miniem verschil van 24 punten voor tafeltennisser Laurens Devos (250). Wielrenner Kris Bosmans werd derde (200 ptn).

De 42-jarige Genyn pakte in augustus in Berlijn twee Europese titels. De Kalmthoutenaar deed dat op het EK para-atletiek op zowel de 100 als op de 200 meter in de klasse T51. Slechts een maand eerder werd Genyn geopereerd aan de heup, maar dat stopte hem niet om zijn tiende internationale medaille op rij te veroveren. In mei stelde hij in Notwill ook het wereldrecord scherper op de 100 meter (20.07).

Genyn brak in 1993 zijn nek bij een duik in ondiep water. Vandaag heeft hij geen bewegingsmogelijkheden vanaf de borst tot de voeten en een beperkte hand- en armfunctie (tetraplegie). Hij speelde in eerste instantie rolstoelrugby en werd in die discipline Europees kampioen in 2009. Ook behaalde hij ereplaatsen met het rugbyteam op de Paralympische Spelen van Athene in 2004 (zesde) en Londen in 2012 (zevende).

Eind 2012, na een beenbreuk, richtte de Antwerpenaar zich op de rolstoelatletiek. In 2016 veroverde hij – naast zijn paralympische titels – ook een Europese titel op de 400m, de afstand waarop hij ook wereldrecordhouder is. Een jaar later veroverde hij de wereldtitels op de 100m en 400m.

Het is de negende keer dat ook de Paralymiër van het Jaar verkozen wordt op het Sportgala. Genyn volgt zichzelf op en staat voor de tweede keer op de erelijst. Enkel rolstoelatlete Marieke Vervoort (2012 en 2015) deed hem dat voor.