Lancering SCEPTR: ‘Ook een tweedeklasser kan voor een stunt zorgen’

‘Gun ons op zijn minst het voordeel van de twijfel’, schrijft Jonas Naeyaert, hoofdredacteur van SCEPTR.net, een nieuwe nieuwssite die deze week gelanceerd wordt.

Er is de laatste week erg veel over SCEPTR gezegd en geschreven en uiteraard zijn we daar erg dankbaar voor. Ook voor de kritische bedenkingen. Er waren vragen bij de nood aan een nieuwe nieuwssite en meer bepaald bij de nood aan een minder linkse – objectieve of rechtse, afhankelijk van de bron – nieuwssite. En er waren vragen rond de financiering van SCEPTR.

Laat ons met de laatste vraag beginnen. Niet omdat dat de interessantste is, maar omdat we ze achter ons willen laten. Er is sprake van een budget van rond de 100.000 euro waarvan de herkomst, althans in de media, onduidelijk is.

We verklaren hierbij formeel dat het geld niet komt van Poetin, Trump, China, Opus Dei en ook niet uit de entourage van een of andere partij. Honderdduizend euro is, in de media en voor mensen die iets kunnen missen, geen gigantisch bedrag. Integendeel.

Ons eerder bescheiden budget is bijeen verzameld door de eigenaar van ’t Pallieterke met behulp van enkele giften die komen van gewone gegoede mensen met gedeelde bekommernissen over de media. Die mensen willen voor tien- of twintigduizend euro niet in het oog van de storm komen, maar onderschrijven zonder voorbehoud wel de volledige redactionele vrijheid die aan SCEPTR wordt verleend ten opzichte van zowel ’t Pallieterke als de donoren.

Objectiever en beter? Voor ons een kwestie van minder emotionaliteit (en geopolitiek)

Dat het met een budget van honderdduizend euro moeilijk is om elke dag spectaculair nieuws te brengen, is nogal wiedes. SCEPTR is een project, ambitieus maar realistisch, dat wil uitgroeien tot een volwaardig journalistiek medium. Het wil van de bestaande media verschillen door te vertrekken van de harde wetten van de (geo)politiek, niet van hoe we de werkelijkheid wensen te zien. We willen de burger en mediaconsument niet pamperen of ‘beschermen’ tegen slecht nieuws. Een paar voorbeelden:

Filteren van kwetsende informatie

1. Er zijn heel wat redactionele richtlijnen die stellen dat dadersinformatie pas mag gegeven worden wanneer dat relevant is. Zo niet, zou men kwetsen of stigmatiseren. Maar wie bepaalt wanneer wat relevant is? Van een massamoordenaar die in de VSA ravage aanricht moet zeker vermeld worden dat hij blank is. Een autodief in Kortrijk moet anoniem blijven. Waarom brengen we het niet beide? Kunnen enkel bepaalde bevolkingsgroepen gestigmatiseerd worden? Is er een kleurgradatie zoals in de luchthavencontrole van Family Guy?

Elkeen van zulke filtercriteria zal steeds ergens arbitrair en een reflectie zijn van de subjectieve gevoelsmatigheden van een redactie en haar peer group. Kunnen we de burger, die we om de zoveel jaar vertrouwen met het aannemen en ontslaan van onze wetgevers en ministers (en soms ook laten beslissen over schuld en onschuld) niet vertrouwen met vrije informatie en ongefilterde feiten? Moeten we werkelijk zo paternaliserend omspringen met onze burgers alsof ze anders zouden veranderen in destructieve actoren? Want als het werkelijk zo erg gesteld is, dan stoppen we er best gewoon mee: weg met de democratie. Duidelijk. Geen risico’s. Iedereen blij. Behalve de burger dan.

Verhaal van goed en kwaad

2. Assad, Saddam, Khadaffi, Castro, Erdogan, Poetin, al-Baghdadi… Stuk voor stuk autocraten met bloed aan de handen. In de traditionele media wordt er echter een sterk onderscheid gemaakt in de berichtgeving over die typen. Of beter: men giet alles in een verhaal van goed en kwaad. Maar de wereld werkt niet zo: “de communisten bedoelden het goed, maar individuele leiders gingen in meerdere of mindere mate in de fout.” “Islamitische Staat is verderfelijk, moet uitgeschakeld worden, maar heeft niets met de islam te maken.” Niet alleen luistert de werkelijkheid niet naar bovenstaande wishful thinking, sterker nog, de wereld valt niet te gieten in eenvoudige pasvormen van zwart en wit, van goed en kwaad.

Ik zal zelfs meer zeggen, als onverdachte ‘rechtse’ bron en dus geen fan van Erdogan: iemand als de Turkse president volgt een ergens logisch pad, bepaald door objectieve geopolitieke wetten. Turkije speelt de rol van opkomende macht in een oud wereldsysteem onder druk. Net zoals Pruisen in de 18^deen begin 19^deeeuw bijvoorbeeld. Maar dat verhaal kan en mag niet gebracht worden, want Erdogan is moreel verderfelijk. Men laat de werkelijkheid dan over aan wat genegeerde academici in donkere werkkamers. Wel, daar zijn we niet mee akkoord. Wij willen ook die feiten brengen. We laten de mensen wel zelf normatief oordelen

Politiek als machtsprojectie

SCEPTR wil op een correcte en dus verantwoordelijke manier inschatten: politiek als machtsprojectie, de rol van waarden en tradities, en de dynamische wetten van geld en economie. Vandaar de keuze van een rijksappel en een scepter als logo: symbolen van wereldlijke macht. SCEPTR wil inzicht verschaffen in de denkwijze van machten en actoren om op die manier een correcte analyse te kunnen maken over de manier van handelen van onze vertegenwoordigers. We willen dus een werkinstrument zijn van de burger.

Dáár verschilt SCEPTR van de rest. Geen utopisch verhaal construeren, wel de, soms koude, realiteit tonen. Wie het liever warm en gezellig wil hebben, mag gerust aan de haard zijn of haar reguliere krant lezen. Dat mag en moet kunnen. Elk het zijne. Maar gun ons ook het onze en op zijn minst het voordeel van de twijfel.

SCEPTR: vanaf 8 december

Vanaf donderdag 8 december mag je taboeloze politieke feiten verwachten en expertise van onze medewerkers, zeker wat betreft geopolitiek. We starten bescheiden, met dus ongeveer een budget van om en bij de 100.000 euro. Maar ook een tweedeklasser kan stunten in het voetbal.

Waarom lanceren op 8 december, vraagt u? Op 8 december 2016 is het precies 25 jaar geleden dat de Sovjet-Unie is ontmanteld. Een belangrijk geopolitiek hoofdstuk: het officiële einde van de Koude Oorlog en het begin van een nieuw wereldsysteem. Al het recentelijk intensief onderzoekswerk naar SCEPTR heeft dat niet achterhaald, noch is er om gevraagd. We zien je toch graag dan op sceptr.net!