De kranten aan beide zijden van de taalgrens eren unaniem de staatsman die de pas overleden oud-premier Wilfried Martens (CD&V) was. Opvallend: politiek en privéleven krijgen evenveel aandacht.
In Het Laatste Nieuws komt Jan Segers terug op de “ingebakken dienstbaarheid” van de overleden ex-premier Wilfried Martens (CD&V), voor wie de Wetstraat een oord van plicht was. Martens geeft België en Vlaanderen een nieuwe vorm gegeven, en dat verdient groot respect.
Gazet van Antwerpen: ‘Plichtsbewust tot de laatste dag’
Plichtbewust tot de laatste dag, titelt Gazet van Antwerpen. België verliest één van zijn belangrijkste naoorlogse politici, een staatsman pur sang, stelt Paul Geudens vast. Martens toonde moed door de crisis van de jaren tachtig aan te pakken. Onder zijn leiding werd ons land van de economische ondergang gered.
Belang van Limburg: ‘Keerzijde van medaille: vervreemd van familie’
Een staatsman wiens betekenis moeilijk kan worden onderschat, oordeelt ook Eric Donckier in Het Belang van Limburg. Dag en nacht bezig met zijn werk, met de keerzijde dat hij vervreemde van zijn familie. In het Belang wordt herinnerd dat Martens de man was die de mijnen sloot.
Het Nieuwsblad: ‘Man van de macht’
Plicht en decorum kleefden aan Wilfried Martens, schrijft Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad. Hij vertimmerde het land tot een federale staat. Maar er is ook de staatsschuld die onder Martens explodeerde, en de kloof met de burger die ontstond. Man van de macht, zo omschrijft ze de voormalige premier, maar met een indrukwekkend palmares. En met een laat ontdekt liefdesleven.
De Standaard: ‘Elke seconde een staatsman’
Elke seconde een staatsman, luidt het in De Standaard. Zijn overlijden, aldus Bart Sturtewagen, herinnert eraan dat politiek een heel ander spel is geworden. Van voorspelbaar naar onstabiel. Maar ook vandaag heeft de democratie nog leiders nodig.
De Morgen: ‘Martens was zijn functie’
In De Morgen haalt Yves Desmet herinneringen op aan de overleden premier. Niemand in de Wetstraat identificeerde zich meer met zijn functie dan Martens. “Hij was zijn functie”.
De Tijd: ‘Civil servant’
In De Tijd herinnert Isabel Albers eraan hoeveel Martens heeft geworsteld, politiek en privé, maar ook telkens weer is opgestaan. Zijn invulling van de betekenis van ‘civil servant’ kan als voorbeeld voor veel politici dienen.
Ook Franstalige pers eert Martens
Ook in de Franstalige kranten wordt Martens geëerd, en wijzen ze op de belangrijke rol die hij heeft gespeeld voor ons land.
La Libre Belgique: ‘Zeldzame persoonlijke stempel’
In La Libre Belgique benadrukt Francis Van de Woestyne hoe zeldzaam politici zijn die zo hun persoonlijke stempel op een land hebben gedrukt.
La Dernière Heure: ‘Meest symbolische premier’
La DH/Les Sports noemt Martens de meest symbolische premier die België heeft gekend, verwijzend naar de belangrijke dossiers uit zijn regeerperiode zoals het federalisme, Voeren of de economische saneringen van de jaren tachtig. Volgens de krant missen sommige Vlaamse politici misschien wat van zijn zin voor compromis, zijn respect voor het gegeven woord of zijn capaciteit om te evolueren.
Le Soir: ‘Trouw aan België’
Ook Béatrice Delvaux wijst in Le Soir op de andere weg die Martens heeft ingeslagen in vergelijking met de N-VA, namelijk die van de trouw aan België.
L’Avenir: ‘Gewesten uit elkaar’
In L’Avenir luidt het dat Martens respect verdient voor zijn werk en trouw. Maar, aldus de krant, de architecten van het federalisme zijn ook de verwekkers van een staat waarin de gewesten steeds verder uit elkaar drijven.
Wilfried Martens overleden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier