‘Hoelang kan het N-VA-hoofdkwartier aan alle gemeenten nog het cordon sanitaire opleggen?’

‘Oude politici voeren een show op, maar luisteren niet naar de stem van de mensen.’ Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken kijkt niet uit naar de gemeenteraadsverkiezingen en verwacht van N-VA niet de beloofde verandering na 14 oktober.

Binnenkort mogen we weer naar de stembus. Velen zouden zich liever nog eens ’s zondags omdraaien in bed, want de traditionele politici doen toch gewoon wat ze willen. In zeven op de tien gemeenten is de coalitie namelijk al beslist voordat één stem is uitgebracht. De oude partijen hebben namelijk al lang voorakkoorden over de postjes gemaakt.

Hoelang kan het N-VA-hoofdkwartier aan alle gemeenten nog het cordon sanitaire opleggen?

Toch moet er nog een slecht theater opgevoerd worden. Antwerpen spant wat dat betreft de kroon. ‘De Wever is emotioneel ongeschikt om burgemeester te zijn,’ beweert Open VLD-lijsttrekker De Backer. Kris Peeters (CD&V) wil zelfs met een score van 5% burgemeester worden. En De Wever van zijn kant ziet bij Kris Peeters vooral een omgeving die om ter linkst is. Als het mogelijk is, wil De Wever de coalitie echter graag verderzetten. Wie begrijpt dit nog? Die oude politici voeren een show op, maar luisteren niet naar de stem van de mensen.

De verandering werkt?

N-VA beweerde jarenlang dat om verandering te brengen er meer Vlaanderen moest komen. Want: meer Vlaanderen is goed voor de Vlamingen. Daarom pleitten ze voor een grote communautaire hervorming. Maar: uiteindelijk bleek net het laten vallen van die eis de prijs die ze moesten betalen om in de federale regering te komen in 2014. Elke hervorming van België werd in de diepvries gestoken. We kregen uiteindelijk meer België en minder Vlaanderen.

Maar, niet getreurd, de regering beloofde voor socio-economisch herstel te zorgen. Intussen zijn we 30 miljard extra staatsschuld verder, betalen we vandaag nog steeds de hoogste belastingen en ontvangen we aan het einde van onze loopbaan de laagste pensioenen. Van een socio-economisch reveil is dus geen sprake. Deze week mogen we daar nog een flater aan toevoegen: men spreekt intussen van een afschakelplan omdat onze elektriciteitsvoorziening niet voldoende zal blijken. We hebben zeven kerncentrales waarvan er nog maar één werkt en tegelijkertijd vier ministers voor energie van wie er niet één zijn job doet. Er is helemaal geen verandering, maar vooral meer van hetzelfde.

Kiezersbedrog

Om dat te verdoezelen schoof N-VA Theo Francken naar voor. Met stoere taal moest hij de voormalige Vlaams Belang-kiezer blijven misleiden. Maar ook zijn beleid faalt pijnlijk. Criminele illegalen worden gewoon vrijgelaten. De massale migratie blijft verder duren. Ook Theo Francken stelt dat vast, en legt in scherpe uithalen op Twitter soms wel de vinger op de wonde.

Veel Vlamingen zijn het eens met de woorden van Theo Francken. Ook ik ben zo’n Vlaming die het in grote lijnen met hem eens is. Francken neemt dan ook steeds meer voorstellen van het Vlaams Belang over. Maar: telkens zijn beleid faalt, vindt hij een nieuw excuus uit. Hij klaagt over linkse rechters, maar heeft nochtans de meerderheid om wetten te wijzigen die rechters moeten toepassen. Activistische procedure-advocaten die tegelijkertijd gesubsidieerd worden door dezelfde N-VA. EU-regelgeving dan maar? Andere landen nemen wel maatregelen binnen dit EU-kader. De voorbeelden zijn legio: Denemarken controleert zijn grenzen. Italië stuurt illegalen terug. Oostenrijk vermindert de sociale zekerheid voor asielzoekers. Polen vangt geen islamitische vluchtelingen op. Naar die landen komen steeds minder asielzoekers. Ze zoeken de weg van de minste weerstand, en die wijst nog steeds richting België.

Een ander beleid is mogelijk

Er is geen politieke wil om het beleid te voeren waar de mensen voor stemmen. Dus er is er nood aan een andere coalitie. Maar ook dat weigert N-VA systematisch. Ze houden misschien zelfs strakker vast aan het ondemocratische cordon sanitaire dan links. Nochtans zijn twee derde van de N-VA-kiezers tegen het cordon. Over alle partijen heen is een meerderheid van de Vlamingen ertegen. Zelfs linkse professoren vinden het totaal achterhaald. Maar de partijtop van N-VA blijft het opleggen en speelt zo het spel van de traditionele partijen mee. N-VA veroordeelt op die manier hun kiezers systematisch tot een coalitie met CD&V. Een stem op N-VA is op die manier de beste garantie voor de stilstand van CD&V geworden. Voor echte verandering is een andere coalitie nodig. En binnen die coalitie is een sterk Vlaams Belang nodig.

Er is geen politieke wil om het beleid te voeren waar de mensen voor stemmen.

Er zijn meer dan 300 gemeenten in Vlaanderen, elk met zijn eigen democratie. Zelf ben ik lijsttrekker in Schoten. Met Vlaams Belang doen we tal van positieve voorstellen voor een beter, veilig, Vlaams en leefbaar Schoten. Van een kinderbos, over een begraafplaats voor dieren tot een eenzaamheidsplan voor ouderen. Maar bovenal willen wij dat Schoten een Vlaamse gemeente blijft en willen we onze mensen op de eerste plaats zetten. De lokale N-VA-burgemeester is niet verantwoordelijk voor het nationale N-VA-beleid. Op het terrein is een sterke wil tot samenwerking te merken, zeker bij de kiezers. Hoe lang nog zal het N-VA partijhoofdkwartier aan al die lokale democratieën kunnen opleggen dat ze altijd opnieuw voor CD&V moeten kiezen?