Hemel klaart op boven MR en dus ‘Zweedse coalitie’: ‘Michel en Reynders kunnen gouden tandem vormen’

Dat bij MR de interne personeelskwestie – lees: de spanning Michel-Reynders – is uitgeklaard, is goed nieuws voor de ‘Zweedse’ onderhandelaars. Die hebben met Arco, de indexsprong en de begroting echter nog zware dossiers op tafel liggen.

Bij MR is de kogel door de kerk, zo staat in verschillende kranten te lezen. Zowel Charles Michel als Didier Reynders zullen in de federale regering zitten voor MR.

De Franstalige liberalen nemen een groot risico door in de zogenaamde ‘Zweedse coalitie’ te stappen. Dat die onuitgegeven coalitie van Vlaams-nationalisten (N-VA, Vlaamse christendemocraten en liberalen (Open VLD en MR) voordien de ‘kamikazecoalitie’ genoemd werd, was vooral een vingerwijzing naar de moeilijke keuze van MR-voorzitter Charles Michel: springen of niet?

Eenmaal Michel er zijn gedacht van gemaakt had – geholpen door de voortvarendheid van PS en CDH in de Brusselse en Franstalige regeringen – botste hij op uitdagingen binnen zijn MR. Dat door de Franstalige liberale partij een breuklijn loopt, met aan weerskanten de clans Michel en Reynders, is genoegzaam bekend.

Uitweg voor de eeuwige Reynders

Aangezien Michel zelf ambitie had om een zware post op te nemen in de regering, moest hij voor Reynders – de eeuwige Reynders – een oplossing zoeken. Aanvankelijk werd daarvoor naar Europa gekeken. De post van Eurocommissaris zou geknipt geweest zijn voor Didier Reynders: 13 jaar politieke topervaring in België, internationaal (nationaal minder) geprezen voor zijn passage als minister van Financiën en daarna behoedzaam en diplomatisch (zeker in vergelijking met voorganger Karel De Gucht) minister van Buitenlandse Zaken.

Die post werd hem door de neus geboord door CD&V, die tot veler verbazing de claim op het premierschap – met Bart De Wever was afgesproken dat Kris Peeters naar de Zestien mocht – liet vallen om Marianne Thyssen naar de Commissie Juncker te kunnen sturen. En dus viel het premierschap in de schoot van ‘de liberale familie’.

De Zestien

Ook al zal MR al flink bediend worden, er zouden zo’n 7 posten te verdelen zijn onder blauwe kandidaten, toch maken ze ook nog ernstig aanspraak op het premierschap. Een jarenlange droom van Reynders, zo weet iedereen die de afgelopen jaren al eens een krant opendeed. Maar ook Michel ziet zichzelf als leider van ‘de Zweden’.

Blauwe hemel boven MR?

De spanningen die dat opleverde, lijken nu uitgeklaard te zijn. Waar het aanvankelijk klonk dat Reynders en Michel nooit samen in een regering zouden kunnen, schrijft Le Soir nu dat die tandem ‘MR in de Suédoise zal leiden’. In De Standaard noemt een MR-bron dat duo zelfs ‘een gouden tandem‘. Le Soir titelt dat Reynders vicepremier wordt.

Daarmee is, pas afgelopen weekend, de piste verlaten dat Michel en Reynders zouden wisselen: Michel lost het stuur van de partij om regeringsleider te worden, Reynders stapt na 13 jaar uit de regering om de partij – opnieuw – te leiden.

Willen de ministeriabele MR-leden opstaan?

Daarmee is een forse angel uit de voet van Michel gehaald. Blijft nog over: zijn luxeprobleem. In tegenstelling tot zijn collega voorzitters aan de onderhandelingstafel, kan Michel veel posten verdelen. Alle Franstalige plaatsen mogen immers door hem ingevuld worden. Een luxe, dus. Maar ook een probleem: heeft hij voldoende zwaargewichten in zijn partij? Mensen die de komende vijf jaar in Franstalig België een rechts beleid kunnen verdedigen tegen een wellicht virulente, linkse oppositie van PS, PTB-PVDA en Ecolo?

Volgens La Libre Belgique heeft Michel 13 à 14 namen van ministeriabelen opgelijst. Didier Reynders voegde daar nog zes of zeven eigen kandidaten aan toe, weet de krant. Dat betekent dat er binnen de MR zo’n 20 mensen in de running zijn voor een zitje in de ‘Zweedse coalitie’.

Eerder circuleerden deze namen:

Laatste rechte lijn

Michel zei aan het begin van deze week te hopen dat de laatste rechte lijn is ingezet. de deadline van vannacht, van dinsdag op woensdag, is wel al opgeschoven.

Op de tafel liggen immers nog de cruciale dossiers pensioenen en begroting. De Arco-discussie bezwaart dat laatste dossier.

Co-formateur Peeters zegt dat een oplossing voor de Arco-geduppeerden moet ingeschreven staan in het regeerakkoord. Minister van Financiën Koen Geens werkte een voorstel uit. Hij wil de Arco-coöperanten een ‘haircut’ geven: dat wil zeggen dat ze niet al hun centen zullen terugzien. De druk op die ketel wordt opgevoerd door Deminor, dat in naam van duizenden Arco-gedupeerden een proces inspant.

Verder ligt ook nog een indexsprong op tafel.