‘Een begrotingsevenwicht halen tegen 2016, zoals Europa wil, is contraproductief,’ zegt Etienne de Callataÿ, hoofdeconoom bij Bank Degroof én kandidaat-minister voor MR, in Knack. ‘De “Zweedse” coalitie moet er een van het algemeen belang zijn. Ze moet daarom niet alleen linkse, maar ook rechtse taboes aanpakken.’
‘De regering die nu in de maak is, staat voor een belangrijke keuze, zegt Etienne de Callataÿ, hoofdeconoom bij Bank Degroof: ‘saneren of hervormen. Ofwel beslist ze om op elke uitgavenpost bijvoorbeeld twee procent te besparen, ofwel gaat ze voor structurele ingrepen. Ik hoop dat ze voor hervormingen zal gaan waardoor de economie aantrekt en de werkloosheid daalt.’
De Callataÿ is niet zo bekend in het noorden van het land, maar in Franstalig België is het een naam als een klok vanwege zijn scherpe analyses. En hij maakt grote kans om minister te worden. Om het draagvlak van de regering in Wallonië wat groter te maken, zouden de Franstalige liberalen ook buiten de eigen MR op zoek willen gaan naar kandidaten voor hun zes of zeven ministerposten. De Callataÿ krijgt meestal een christendemocratisch etiket opgeplakt, al heeft hij nooit op een lijst gestaan. Tussen 1996 en 1999 was hij adjunct-kabinetschef van premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) en daarna nog even kabinetschef van minister van Financiën Jean-Jacques Viseur (CDH). Hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij er zin in heeft: ‘Ja, ik zou graag minister worden in deze regering omdat er iets moet veranderen in België’, zegt hij onomwonden in goed Nederlands.
Iedereen spreekt over een saneringsregering, u over een hervormingsregering?
Etienne De Callataÿ: ‘We moeten hervormen, want hervormen is een betere vorm van saneren. We kunnen niet anders, omdat we vertikt hebben te saneren tijdens de goede conjunctuur tussen 2000 en 2007. We zijn dat verplicht aan onze kinderen, anders zadelen we ze op met een grote schuld. Maar nu de economie niet aantrekt, ben ik er geen voorstander van om op korte termijn hard te besparen. Een begrotingsevenwicht halen tegen 2016, zoals Europa wil, is contraproductief. Dan nemen we niet de slimste maatregelen, alleen degene die het snelst geld opleveren. Nee, we moeten dat begrotingsevenwicht uitstellen tot 2018 en structurele maatregelen nemen.
In het interview dat deze week in Knack verschijnt, gaat De Callataÿ onder mee dieper in op de hervorming van de pensioenen, het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd en de index. Op de vraag waarom hij denkt dat de coalitie van N-VA, CD&V, Open VLD en MR onpopulaire maatregelen zal nemen, antwoordt hij: ‘Omdat de socialisten voor het eerst in 25 jaar niet zullen deelnemen aan de federale regering. Op dat punt ga ik akkoord met de N-VA: zonder politieke afwisseling kunnen we niet doen wat in andere landen normaal is, bijvoorbeeld de werkloosheidsuitkeringen of de automatische loonindexering bekijken.’
De vakbonden beloven actie als de nieuwe federale regering te hard ingrijpt.
De Callataÿ: De nieuwe regering moet ervoor waken dat ze niet zal worden weggezet als de regering van de rijken en de ondernemers, tegen de vakbonden en vóór de Vlamingen. Ze moet een coalitie van het algemeen belang zijn. Ze moet daarom niet alleen linkse, maar ook rechtse taboes aanpakken.
Welke rechtse taboes?
De Callataÿ: De belastingen op vastgoed, bijvoorbeeld. België heeft zowat het domste stelsel dat je daarvoor kunt bedenken: behalve onze hele hoge registratierechten heffen we ook nog eens belasting op vastgoed op basis van een administratieve prijs: het kadastraal inkomen. We houden geen rekening met marktprijzen, maar gaan uit van dat kadastraal inkomen dat in 1975 werd vastgesteld. België pakt de belastingen op vastgoed dommer aan dan Noord-Korea, want daar zullen ze niet uitgaan van de prijzen van veertig jaar geleden. De belastingen op vastgoed moeten dus worden hervormd, maar dat ligt moeilijk voor rechtse partijen, die anders de mond vol hebben van marktprijzen. Ander voorbeeld: de bedrijfswagens. Kijk weer naar het buitenland: denk je dat daar alle jonge kaderleden bij auditfirma’s met een bedrijfswagen rijden? Nee. Waarom bij ons wel? Omdat onze lasten op de lonen te hoog zijn, luidt het dan. Maar verlaag dan die lasten! Als je zowel de linkse als de rechtse taboes aanpakt en tegelijkertijd zorgt voor een efficiënte overheid, ben ik ervan overtuigd dat veel mensen bereid zijn een inspanning te leveren.
Betekent een efficiënte overheid minder ambtenaren?
De Callataÿ: Op veel diensten wel, maar het zou niet slim zijn om overal maar een op de twee ambtenaren te vervangen. Hier en daar zullen er zelfs ambtenaren bij moeten komen. Een efficiëntere overheid betekent een eenvoudigere overheid, met minder regels. Dat wil niet zeggen vriendelijker tegenover de bedrijven, zeker en vast niet, maar het moet eenvoudiger. Een voorbeeld dat iedereen kent: de belastingbrief. In België zijn er dubbel zoveel vakjes om in te vullen als in de meeste Europese landen. Ben ik er tegen dat mensen die hun huis isoleren of kinderen naar de kinderopvang brengen iets ter compensatie krijgen van de fiscus? Nee, maar het maakt alles nodeloos ingewikkeld en de kosten wegen uiteindelijk niet op tegen de baten. Het leidt ook tot ongelijkheid: wie een fiscaal adviseur kan betalen, kan zijn belastingbrief optimaal invullen en betaalt zo minder belastingen.
Het volledige interview met Etienne De Callataÿ leest u deze week in Knack
Michel I: de 'Zweedse' coalitie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier