De 5 hete hangijzers die de verkiezingen in Oostende zullen bepalen

‘In Oostende zijn er geen extreem grote problemen’, zegt Hannes Hosten, die het beleid in de stad al jarenlang volgt voor de plaatselijke krant De Zeewacht. ‘Maar sommige dingen zouden natuurlijk wel beter kunnen.’

1. Jonge gezinnen aantrekken

‘Hoewel Oostende een van de jongste badplaatsen is, wonen hier nog altijd veel meer senioren dan in de meeste andere Vlaamse steden en gemeenten. Niet zo vreemd dus dat het bestuur graag meer jonge gezinnen zou aantrekken. Nu wijken zij vaak uit naar andere gemeenten in de buurt omdat ze in Oostende geen geschikte woning kunnen vinden. Er is al niet veel ruimte in de stad, en een groot deel ervan wordt ook nog eens ingenomen door de haven en de luchthaven. Voor nieuwe verkavelingen is geen plaats meer: de laatste wordt op dit moment bebouwd. Als de stad jonge gezinnen wil aantrekken, zal ze dus al haar creativiteit uit de kast moeten halen. De Stadslijst doet in haar verkiezingsprogramma alvast een poging: de partij stelt voor dat de stad de helft van de kosten voor kinderopvang zou dragen.’

2. Werkloosheid

‘In Oostende bedraagt de werkloosheid 11,5 procent. Dat is een van de hoogste percentages in de provincie. Net als bijna overal in Vlaanderen is de werkgelegenheid weer toegenomen, maar minder dan in grote industriële gebieden zoals Brugge, Roeselare en Kortrijk. Het is ook niet omdat er vacatures zijn dat Oostendenaars die automatisch invullen. De inwoners en de banen met elkaar matchen, wordt een grote uitdaging. Het stadsbestuur heeft op dat vlak al een paar initiatieven genomen. De organisatie van taallessen, bijvoorbeeld, maar ook rijlessen want het aantal jongeren zonder rijbewijs ligt hier hoger dan elders.’

3. Parkeren en mobiliteit

‘Parkeren is een hot item waar veel over wordt geklaagd. In het centrum is het vaak moeilijk om een parkeerplaats te vinden, en Oostendenaars vinden de tarieven te hoog. Ondertussen zijn er wel twee parkings waar je buiten het seizoen een uur lang gratis mag parkeren. Daarnaast komt er ook een parking onder de Zeedijk. Maar het blijft een heikel punt. Daarom zou de burgemeester een systeem willen opzetten waarbij je online een parkeerplaats kunt reserveren: als je uit Brussel vertrekt, ben je dan al zeker dat je je auto in Oostende kwijt zult kunnen. Maar daar zal wellicht nog tien jaar over gaan. Daarnaast wordt in de stad ook veel gepraat over de files op de Torhoutsesteenweg, een belangrijke invalsweg. Er zijn verschillende oplossingen mogelijk, waarover in de nabije toekomst een beslissing moet worden genomen.’

4. Kinderarmoede

‘Volgens de Stadsmonitor wordt 29,6 procent van de Oostendse kinderen in een kansarm gezin geboren, terwijl dat een paar jaar geleden nog 25 procent was. Volgens het stadsbestuur komt dat door de instroom van nieuwkomers, en is de armoede onder de autochtone bevolking net gedaald. Met andere woorden: het armoedebeleid zou hebben gewerkt als er niet zo veel mensen met een migratieachtergrond waren bij gekomen. De vraag is natuurlijk of een lokaal bestuur echt iets tegen armoede kan doen, aangezien daar vaak veel andere problemen mee samenhangen. Belangrijk is in elk geval dat alle medespelers, zoals de stadsdiensten, de socialehuisvestingsmaatschappijen en private partners, zo goed mogelijk samenwerken.’

5. Beter samenleven

‘Onlangs bleek uit de Stadsmonitor dat Oostendenaars weinig vertrouwen hebben in andere culturen. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat de migratiestroom hier pas tien, twintig jaar geleden echt op gang is gekomen. Nieuwkomers en autochtonen leven nog altijd naast elkaar. Als ze meer contact met elkaar zouden hebben, zouden ze wellicht ook een positiever beeld van elkaar krijgen. Om daar iets aan te doen, zou het stadsbestuur nog meer in kleine initiatieven moeten investeren: plaatselijke evenementen, buurtmomenten, organisaties die inzetten op het samenleven in de wijken. Een wonderoplossing is er niet.’