‘Het kan uit de hand lopen wanneer je de hand aan jezelf slaat’, schrijft Jean-Marie Dedecker na een week commotie over gelekte privébeelden van een aantal bekende Vlamingen.
Net op de dag dat de feministe Shere Hite in Londen overleed, ontplofte er een seksbom in ons medialand, #BVLeaks. Shere schreef haar penisonvriendelijk Hite Rapport in 1976 waarin ze – na bevraging van 3.500 vrouwen – beweerde dat deze gemakkelijker een orgasme bereiken door masturbatie dan door penetratie.
Een zanger en een paar presentatoren, die het mannelijk equivalent van Hites theorie in de praktijk demonstreerden, werden de afgelopen weken op kousenvoeten naakt voor de schutting gezet. Beter kun je de hand aan jezelf niet slaan.
Ik heb geen leedvermaak, want ik weet uit ervaring wat het betekent voor jezelf en je gezin om publiek gecastreerd te worden. Die internetbeelden van het schaamteloos ijdeltuitenfestijn interesseren me ook geen reet. En of ze nu door een Eveline of een hoorndrager op het web gegooid zijn, het beroert me ook geen zier. Vroeger stapten bedrogen echtgenotes van zelfstandigen met de “zwarte boek” naar de fiscus, vandaag zetten ze wraakporno op het dameskapsalon van Twitter of het smoelenboek van Facebook. Tijden veranderen. Vrouwelijke wraak kan funest zijn.
We zouden pubers beter leren dat het dwaas is om naaktbeelden te delen in plaats van sexting te vergoelijken.
Wie zijn gat verbrandt moet echter op de blaren zitten. Verveelde zielen, die meestal apathisch naar hun schermpjes zitten te loeren, zorgen dan meesmuilend voor een wonderbaarlijke vermenigvuldiging. Dooie mussen smachtend naar porno. Opscheppers die eerst heerlijk erotisch aan elkaars duim zuigen, gaan dan plots berouwvol hun hete escapes opbiechten omdat ze op heterdaad betrapt zijn. De pretletterbrigade krijgt dan plots een dikke duim om heel veel nieuws uit te zuigen.
Eerst was het doodstil want het zijn schermgezichten die tot de eigen mediastal behoren. Dan was het niet meer te houden en werd er aan de berichtgeving een “diepe draai” gegeven. De betrokken mannen werden slachtoffers. Er werden blikken vol zielenknijpers opengetrokken, van gedragspsychologen, technologiesociologen, seksuologen tot gedragstherapeuten om hun imago te redden en de gluurders te criminaliseren. Zelfs Child Focus werd beschamend ter verdediging van het trio van stal gehaald. Misbruik van kindermisbruik.
Het is inderdaad een pervers, strafbaar en crimineel feit om het privéleven van iemand op een lafhartige manier in de publieke sfeer te gooien. De schade wordt dan door het collectief internetgeheugen zelfs onbeperkt en onherstelbaar uitgesmeerd in de tijd. Maar van lui, die zich zelf van de pulpjournalistiek bedienen om hun imago van ideale schoonzoon op te poetsen, en zelfs hun voice verheffen in kinderprogramma’s, mag je toch verwachten dat ze de gevaren van het monster kennen dat ze zelf voeden. Je moet al ver heen zijn om je eigen seksfilmpjes op het net te gooien en achteraf te janken over je eigen privacy. Je wordt toch verondersteld te weten dat privézaken die je op het sociale netwerk deelt openbare zaken worden. En dat publiek seksueel geladen content zelfs onder openbare zedenschennis kan vallen. Een exhibitionist, die plots uit het struikgewas opduikt en zijn regenjas opentrekt om zijn min-of-meer edele delen aan een verbouwereerde voorbijgangster te tonen, wordt als een crimineel door justitie vervolgd. Mogen we dan even nadenken over diegene die het op een schermpje deelt.
Zelf heb ik al lang genoeg aan het spiegelbeeld van mijn eigen rimpelende ruïne en aan het resterend genot van mijn teruglopende potentie op prostaatleeftijd. Maar stop – met schaamrood op je kaken – te jeremiëren als je naakt (spits)roeden moet lopen. Stop met janken als je een publieke oorvijg krijgt wanneer je eerst bronstig als een hengst op het scherm op je eigen billen kletst. Wie de hand aan zichzelf slaat kan zijn hand overspelen.
Ik heb ook een bloedhekel aan beschaafd bazelend advocatenspul dat ons komt uitleggen dat het triumviraat (of is het een kwartet) sjoemelseksers slachtoffer is en zelfs niet medeplichtig. En dat elkeen die de beelden op zijn netvlies krijgt stante pede naar de rechter moet, en voor vijf jaar achter de tralies. Het tarief van een terreurverdachte. In mijn geboortedorp Lombarsijde liep er in mijn kindertijd een zelfverklaarde straatzanger rond, Vital B. Elk dorp had zijn dorpsgek. Bij grote hitte – er waren toen ook nog warme zomers vooraleer het klimaatgekte werd genoemd – ging Vital wel eens uit de kleren en rende in adamskostuum het dorpsplein rond. De champetter werd er bijgehaald, en Vital moest hoogstens eventjes afkoelen in een cel.
Wij kinderen kregen amper uitleg over het zondig vleselijk gedrag en werden met een “kruisje” in het riet gniffelend weggestuurd. Op internaat sliepen we met onze handen boven de lakens en op de speelkoer mochten we met onze handen niet in onze broekzak rondlopen. Het woord masturberen konden we zelfs niet spellen. Dit heerlijk tijdverdrijf was voorbehouden voor zwarte soutanes en dito viespeuken die zich vergrepen aan onschuldige kinderzieltjes. Maar dit is een ander verhaal.
Ik verfoei de reguliere media die voor hun eigen masturbeertjes twee maten en twee gewichten hanteren. Denk maar aan hoe wijlen Aalsters burgemeester Ilse Uyttersprot door de mangel is gehaald toen plots een YouTube-filmpje van haar viraal ging. Toen Kris Van Dijck als voorzitter van het Vlaams Parlement Kris Van Dijck beschuldigd werd van fraude met een escort girl, ijverden de “serieuze media” onder elkaar om zijn schavot zo hoog mogelijk op te timmeren. Zelfs clandestien genomen foto’s op een bungafeestje van een argeloze schepen uit het godvergeten Langemark-Poelkapelle zorgden voor groot publicatiejolijt bij de pretletterbrigade.
In al deze gevallen stond toen geen mediaminister klaar zoals Benjamin Dalle om te sussen met de groteske dooddoener ‘dat het met hem ook zou kunnen gebeuren’. Ze stonden allen klaar om de strop dicht te trekken. Het mediagerecht is meedogenloos. SM-rechter Koen Aurousseau werd erdoor geradbraakt.
480
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Als de videoclip Wet Ass Pussy van Cardi B en Megan Thee Stallion op de ene krantenpagina door jubelende feministische inktkoelies becommentarieerd wordt als taboedoorbrekend, bevrijdend en bevestigend, hoef je op de andere pagina niet verwonderd te zijn dat beugelbekjes hun kleinere joekels whatsappen. Copycatgedrag en idolatrie van bakvissen.
Als sexting volgens een verdwaalde seksuologe ‘de liefdesbrieven van nu’ zijn, dan was mijn moeder Jane Austen. Ze zou -naar mijn bescheiden mening- onze pubers beter leren dat het dwaas is om naaktbeelden te delen in plaats van sexting te vergoelijken. Goede raad van een ouwe rukker.
Lees ook:
– ‘Het taboe rond naaktheid en seks is even ridicuul als krachtig’
– We hebben nog altijd de houding van een puber met zweetpollen als het over seks gaat.
– ‘In een digitale slaapkamer, is niets ooit écht privé’
– Van WAP tot LGBNAF: merkwaardige hiphopacroniemen voor u uitgelegd
– Van sexting tot ‘wraakporno’: het probleem waar niemand over durft te praten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier