Vlaams Belang voert druk op Bart De Wever op

‘Laten we een ultimatum stellen aan CD&V en Open VLD.’ Dat is de boodschap van Vlaams Belang-onderhandelaar Chris Janssens aan N-VA in een opiniestuk op Knack.be. Het opzet is duidelijk: de gezamenlijke nota van N-VA en Vlaams Belang mag niet het einde van hun samenwerking betekenen, maar net het startschot.

‘Ik roep Bart De Wever op om het been stijf te houden. Niet alleen uit respect voor de kiezers van het Vlaams Belang, maar ook uit respect voor zijn eigen kiezers.’

Chris Janssens, een van de drie hoofdonderhandelaars van Vlaams Belang, is de onzekerheid binnen de Vlaamse regeringsvorming beu. Langs alle kanten wordt er al dagenlang gespind, meestal off the record. Het uitgaanspunt is steeds hetzelfde: De Wever wil een turbo op de onderhandelingen zetten.

Een en ander zou te maken hebben met de federale regeringsvorming. Theo Francken ging begin deze week on the record. Op Twitter verweet hij de PS dat ze niet wil praten met N-VA. Die bereidheid zou er nochtans wel zijn aan N-VA-kant. Al blijft het nog maar de vraag in welke mate de partij wil afwijken van haar exacte model van confederalisme.

Volgens anoniem geciteerde N-VA-bronnen in verschillende media zou de patstelling op federaal niveau ervoor zorgen dat De Wever gas gaat geven op Vlaams niveau. Een doorstart van de huidige coalitie met CD&V en Open VLD lijkt de enige oplossing. Alleen wordt het knap lastig voor De Wever om Vlaams Belang op een galante manier te dumpen. ‘Het signaal van de kiezer’, weet u wel.

Mislukte missie

CD&V en Open VLD hebben het onderhand gehad met het getalm van de N-VA-voorzitter. Rutten vraagt al langer dat de Antwerpse burgemeester klare wijn schenkt. Ze zette die smeekbede afgelopen week zelfs kracht bij met een tweet in het Latijn.

Afzwaaiend CD&V-vicepremier Kris Peeters vroeg zich dan weer iets gelijkaardig af in de televisiestudio’s van Terzake: ‘Ofwel maakt hij een regering met Vlaams Belang, ofwel moet er duidelijkheid komen dat N-VA geen regering kan maken met die partij.’

De Forza Flandria-idee indachtig dienen N-VA en Vlaams Belang nu schouder aan schouder een ultimatum te stellen aan Open VLD en CD&V.

De Wever lijkt nu het geschikte moment af te wachten. Meteen komt 1 juli in zicht. Dat is de dag waarop de – op het eerste gezicht – mislukte missie van informateurs Johan Vande Lanotte (SP.A) en Didier Reynders (MR) ten einde loopt. N-VA zou net voor, op of na die dag een tekst kunnen voorleggen aan CD&V en Open VLD. Het lijkt de enige manier om die dumping van het Vlaams Belang hoffelijk te houden.

In de woorden van federaal fractieleider Peter De Roover (N-VA) op Radio 1: ‘Er liggen maatregelen op tafel. Ik ben zeer benieuwd wat inhoudelijk de reactie zal zijn van de andere partijen, want daar valt volgens mij niet veel tegen in te brengen.’

Dat De Wever vanaf 6 juli maar liefst acht dagen zal doorbrengen in Colombia, ter ere van een prestigieus maar weinigzeggend evenement genaamd World Cities Summit, doet vermoeden dat er zeker vóór die zomerdag geschakeld moet worden.

In de wandelgangen was al langer duidelijk dat dat de vluchtroute zou worden: krachtlijnen voorleggen aan de andere partijen (of de trado’s, zoals ze in Vlaams-nationalistische kringen worden genoemd), wachten tot de trado’s de tekst afschieten, de schuld voor de mislukking van een constructie met het Vlaams Belang bij de trado’s leggen.

Toch wil het Vlaams Belang zich niet zomaar naar de slachtbank laten leiden. Vandaar het opiniestuk op Knack.be. ‘De Forza Flandria-idee indachtig dienen N-VA en Vlaams Belang nu schouder aan schouder een ultimatum te stellen aan Open VLD en CD&V’, aldus Janssens.

Janssens hanteert een simpele optelsom: elke coalitie zonder N-VA én Vlaams Belang is er eentje mét de PVDA. En willen CD&V en Open VLD dat soms? Vlaams Belang alleen is niet incontournable, Vlaams Belang plus N-VA is dat de facto wel.

Vlaams Belang wil dus niet enkel dat N-VA een A4-tje voorlegt aan Rutten en Beke. Het vraagt iets veel ingrijpender: samen uit, samen thuis. De nota van De Wever is niet het einde, maar net het begin van een onuitgegeven samenwerking tussen de twee grootste partijen van Vlaanderen.