‘Seksualiteit behoort tot de privésfeer, in of uit de kast.’

‘Straks zijn er meer strijddagen dan kalenderdagen’, schrijft Jean-Marie Dedecker na de Pride en de dag van de Diversiteit.

17 mei was de internationale Regenboogdag tegen de homofobie. Niet dat iedereen nu ging vlaggen. Twee gemeenten, Kraainem en Drogenbos hingen de regenboogvlag niet uit. ‘Seksualiteit” behoort tot de privésfeer’, zei de burgervader van de Brusselse faciliteitengemeente. Hij heeft een punt. 21 mei was dan weer de dag van de diversiteit. Straks zijn er meer strijddagen dan kalenderdagen. Niettegenstaande ons landje voor allerhande wetten over diversiteit niet alleen koploper, maar ook voorloper is, kondigt onze staatssecretaris van gelijke kansen Zuhal Demir 22 doelstellingen en 115 maatregelen aan om de discriminatie van onze homogemeenschap te lijf te gaan.

In 2016 waren er volgens onze gedachtenpolitie UNIA niet minder dan 106 dossiers hangende over deze sociale problematiek. Op de Rainbow Index van de EU (ILGA-Europe) staan we nochtans met een stip van 78,76% op de tweede plaats na Malta voor het respect voor de LGBTI-rechten.

Toch gaat er geen dag voorbij of de flagellanten van de diversiteit halen hun roede boven. Onze wetgeving over diversiteit is blijkbaar al doorgeschoten. Op vier jaar tijd werd er bijvoorbeeld maar één veroordeling uitgesproken voor seksisme. Een idioot had een politieagente ‘vuile hoer’ genoemd, en kreeg daarvoor 3.000 euro boete ingevolge de antiseksismewet van 3 augustus 2014. Op basis van de wetten tegen smaad en weerspannigheid had die Neanderthaler ook veroordeeld kunnen worden.

Als er maar zoveel overtredingen zijn, zou je kunnen denken dat de wet overbodig is, maar dat is buiten de diversiteitsbrigade gerekend. De roep om lokvrouwen en lokhomo’s om aan te tonen hoezeer onze bevolking discrimineert en racistisch is, klinkt echter luid. Volgens het recente onderzoek “Samenleving in diversiteit” vindt nochtans 98% van de autochtone Belgen dat homoseksuelen hun leven mogen leiden zoals zij dat willen, en 71% vindt het oké dat hun kind een partner van hetzelfde geslacht zou hebben. Voor onze landgenoten van Turkse en Marokkaanse origine is dat laatste respectievelijk maar 7 en 8%.

Het katholieke Vlaanderen heeft op een halve eeuw tijd reuzestappen van tolerantie gezet. Mannen die volgens de bijbel bij een manspersoon liggen met vrouwelijke bijligging is, volgens Leviticus 20:13, een gruwel en zij zullen zeker gedood worden. Over vrouwen die samen in manlijke bijligging liggen schrijft het Oud Testament niets. Die eerste christelijke bestseller wordt door zijn gelovige lezers nu niet meer zo letterlijk geïnterpreteerd, maar het woord van Allah, dat door de analfabete kamelenhoeder Mohammed in De Koran werd vereeuwigd is nog altijd even dwingend als 1400 jaar geleden. Jahweh van de Thora wordt ook nog strikt opgevolgd.

In De Afspraak op Canvas van 12 juni 2016 werd aan de rabbijn Aaron Malinsky en imam Brahim Laytouss de vraag gesteld of ze hun zoon als homo zouden aanvaarden. Geen van beiden gaf een antwoord. Soms zegt zwijgen meer dan preken. Vooraleer beulingspecialist Kris Peeters besefte dat Aaron Berger vrouwen de hand niet schudt, had hij moeten weten dat homoseksualiteit bij de Orthodoxe joden blasfemisch en verboden is. In tegenstelling tot de moslims leven zij echter in hun religieus getto en laten iedereen gerust.

Agressieve homofobie

Het is dus beter het kind bij naam te noemen. In de Standaard van 21 februari 2018 getuigde rechtenstudent Jasper Van Steenbergen dat hij vaak te maken krijgt met homofobie, maar dat bij elk incident jongeren met een migratieachtergrond betrokken waren. Net zoals er een link is tussen het toenemend antisemitisme en de de islamitische radicalisering in onze contreien, vindt de agressieve homofobie ook daar grotendeels haar voedingsbodem. In en rond de moskeeën woekert de homohaat. “Wie de zaken slecht benoemt, vergroot het ongeluk in de wereld” schreef Albert Camus ooit. Alleen wordt men door de diversiteitsbrigade al vlug van racisme beschuldigt als men de vinger op de juiste wonde legt.

Vanuit het voormalige Oostblok is er ook heel wat homofobie in onze samenleving binnengeslopen. Na de Tsjetsjeense oorlog zijn er in West- Europa bijvoorbeeld meer Tsjetsjenen genaturaliseerd dan er in dat islamitische land inwoners waren. Aan iedereen die het gewezen IJzeren Gordijn overstak, van Tasjkent tot Kazachstan, en een mondje Russisch sprak werd politiek asiel verleend bij een eenvoudige leugen dat ze Tsjetsjenië ontvlucht waren. Onder hen die er toch achterbleven bestaat er volgens hun salafistische dictator Ramzan Kadyrov zelfs geen homoseksualiteit en houden zijn inwoners ‘hun bloed zuiver’.

Er kunnen dus geen homo’s in de gevangenis zitten en gemarteld worden zoals Amnesty-International beweert, want ze bestaan niet, zegt Kadyrov, Poetins beul. In Rusland is homoseksualiteit niet verboden, maar je mag het niet propageren, laat staan er mee paraderen.

Het is pas sedert 1990 dat homoseksualiteit geschrapt werd van de lijst van geesteszieken van de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO). Qua homotolerantie behoort ons landje niet alleen tot de Europese maar ook tot de wereldtop. In amper 22 Westerse en Zuid-Amerikaanse landen is het homohuwelijk erkend. In de rest van de wereld gaat het van onverschilligheid over gedoogbeleid tot middeleeuwse achtervolgingswaanzin. India en Pakistan: levenslang. Soedan, Mauritanië, Qatar en Nigeria: de doodstraf. Saoedi-Arabië dood door steniging. Iran: dood door ophanging. In 76 landen op de wereld is homoseksualiteit strafbaar, vooral in Afrika en in islamitische landen in het Midden-Oosten en Azië. Op Java is het niet strafbaar maar worden ze volgens journaliste Aleid Truijens in een sauna gearresteerd omdat ze zogezegd aan porno doen. In China word je uitgesloten als een melaatse. En ga zo maar door.

Gezeten op een bank aan de Brugse reien verklaarde een Amerikaans homokoppel me onlangs dat ze nergens zo tolerant waren voor hun geaardheid als hier. De Amerikanen blijven worstelen met uitersten. Jack Philips van bakkerij Masterpiece uit Lakewood Colorado weigerde een bruiloftstaart te bakken voor het homopaar David Mullins en Charlie Craig. Als Christen mens heeft hij geen bezwaar tegen het bakken voor homo’s maar hij wil geen taarten bakken voor een homobruiloft. Het conservatieve Amerikaanse Hooggerechtshof zal zich nu buigen over de vraag of de vrijheid van godsdienstbeleving al of niet primeert op de antidiscriminatiewetgeving.

Een andere bakker uit Denver, Marjorie Silva van Azucar Bakery kreeg in 2014 al gelijk van de rechter toen ze weigerde een taart te bakken in de vorm van een bijbel met daarop een plaatje van twee gekruisigde bruidegoms en de woorden “God haat zonde”. Ze weigerde een taart te maken met een voor haar immorele boodschap. Philips beroept zich op zijn Freedom of Religion uit het First Amendment. De bakker wil met een creatie niet deelnemen aan een ceremonie die zijn religieuze overtuigingen geweld aandoet.

De rechts-conservatieve joodse provocateur en homoseksueel Milo Yiannopoulos daarentegen maakt ook gretig gebruik van dit First Amendement, maar dan voor de Freedom of Speech. Hij schreef een artikel in het al even extreme Breitbart “Gay rights have made us dumber, it’s time to get back in the closet“. Daarin betoogt hij dat homoseksuelen gemiddeld intelligenter zijn dan heteroseksuelen en dat homorechten de samenleving dommer hebben gemaakt, aangezien intelligentie deels erfelijk is. Ze krijgen minder kinderen dan toen ze nog in de kast zaten. Hij refereerde naar een artikel van de Cambridge University Press ” More intelligent individuals are more likely to identify themselves as homosexual and engage in homosexual behavior.”

Linkse heethoofden

Seksualiteit behoort tot de privésfeer, in of uit de kast. Ik heb zelf geen last van allerhande lederfetisjisten, paaldansers met een reetveter, exhibitionisten en ‘homongolen’ (dixit cabaretier Youp van ’t Hek) die van hun geaardheid een kijklustig amusement willen maken, en van een gaypride een carnavalstoet. Ik heb meer last van linkse heethoofden die hun seksuele geaardheid misbruiken om politiek andersdenkenden te stigmatiseren zoals de aanval op de N-VA carnavalwagen op de Pride in Brussel vorige zondag. Om Milo in “Dangerous” te parafraseren : ” Gays have been battling intolerance for decades, and only recently we won the full support and acceptance of society. And how we have responded? By becoming equally intolerant- not against people who have sex differently from us, but against people who think differently from us”.

Ik heb wel ook last van politici op praalwagens op zoek naar goedkope zieltjeswinst, maar die dan met allerhande instant-wetten van positieve discriminatie de meerderheid willen culpabiliseren, en ik huiver vooral van hun onbeholpenheid als het om religie of geloof gaat. “Wie de samenhang in de samenleving wil verwoesten moet een strikt diversiteitsbeleid voeren” schreef historicus Willem Melching. Een wijs man die Melching.