Repatriëring IS-kinderen: ‘België wordt nu verplicht om kinderrechten om te zetten in de praktijk’

Volgens de Brusselse rechter in kort geding moet ons land ‘alle noodzakelijke en mogelijke maatregelen nemen’ om de kinderen te repatriëren. Child Focus en de Vlaamse kinderrechtencommissaris reageren tevreden op het vonnis.

Child Focus en de Vlaamse kinderrechtencommissaris reageren tevreden op het vonnis van de Brusselse kortgedingrechter dat de Belgische staat verplicht de zes kinderen van twee IS-strijdsters uit Borgerhout samen met hun moeders te repatriëren. ‘Het is de plicht van onze overheid om die kinderen in veiligheid te brengen. Dat is conform het kinderrechtenverdrag en dat verdrag geldt ook voor die kinderen’, zegt kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen.

Het vonnis heeft betrekking op Tatiana Wielandt (26) en Bouchra Abouallal (25), die met hun zes kinderen vastzitten in het Koerdische vluchtelingenkamp al-Hol in het noorden van Syrië. De kortgedingrechter verplicht de Belgische staat om ‘alle noodzakelijke en mogelijke maatregelen te nemen om de zes minderjarige kinderen vanuit Syrië te kunnen laten reizen naar België’. Behalve de kinderen moeten ook hun moeders de nodige documenten verkrijgen.

Volgens directeur Heidi De Pauw van Child Focus is in Syrië de situatie op het terrein niet eenvoudig, maar ze is ervan overtuigd dat er een oplossing kan gevonden worden, ‘zonder diplomatieke potten te moeten breken’. ‘Het is spijtig dat de rechter dwangsommen moet opleggen, ik heb dat niet graag, maar de rechten van deze kinderen worden geschonden. België wordt nu verplicht om de kinderrechten om te zetten in de praktijk.’

Kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen wijst erop dat alle Belgische en Vlaamse actoren die met kinderrechten bezig zijn, dat standpunt delen. ‘Het betreft hier Belgische kinderen die zich in een heel precaire situatie bevinden. Het is dan de plicht van onze overheid om die kinderen in veiligheid te brengen. Dat is conform het kinderrechtenverdrag en dat verdrag geldt ook voor die kinderen.’

Heidi De Pauw bracht twee maanden geleden nog een bezoek aan het kamp in Noord-Syrië en stelde vast in welke omstandigheden de kinderen er moeten verblijven. ‘De hygiëne en de voeding zijn er ondermaats, de kinderen lopen geen school en de sfeer ten aanzien van buitenlandse vrouwen en kinderen is er grimmig. De kinderen worden zelfs beschimpt.’

Volgens De Pauw moeten alle ongeveer vijftien Belgische kinderen van wie geweten is waar in Syrië en Irak ze zich bevinden en van wie een verwante wil dat ze terugkomen, zo snel mogelijk naar België worden gehaald. ‘En dat voor de situatie op het terrein weer explosief wordt.’

Kinderrechtencommissaris Vanobbergen wijst erop dat Vlaanderen de expertise heeft om teruggekeerde kinderen op te vangen. ‘Er wordt met twee sporen gewerkt. Enerzijds is er de reguliere hulpverlening, want in wezen verschillen die kinderen niet van andere kinderen die in aanraking komen met jeugdhulp. Anderzijds is er de specifieke hulpverlening, met diensten die uitgerust zijn om met kinderen met zware trauma’s om te gaan.’

Mocht de Belgische staat in beroep gaan tegen het vonnis, dan zou Child Focus dat betreuren, ‘maar het zou niet betekenen dat men stopt met inspanningen leveren’, zegt directeur De Pauw. ‘Ik weet dat de overheid bezig is met de terugkeer, maar dit vonnis kan de situatie alleen maar versnellen.’

Het is de tweede keer dat de kortgedingrechter zich uitspreekt over de zaak. Een vorig kort geding werd tot in beroep afgewezen, omdat de rechters oordeelden dat België geen rechtsmacht heeft in Syrië en dat ons land niet kan worden verplicht om ze uit Syrië te repatriëren.