Reactie Maarten Boudry: ‘Als blijkt dat procedure niet gevolgd is, dan trek ik mijn kandidatuur terug’

Maarten Boudry heeft op zijn blog gereageerd op het bericht over de manier waarop de ‘Leerstoel Etienne Vermeersch’ tot stand gekomen is. Hieronder vindt u zijn integrale reactie.

Vorige week, tijdens de opening van het academiejaar, kondigde UGent-rector Rik Van de Walle aan dat de universiteit een nieuwe ‘Leerstoel Etienne Vermeersch’ opricht, en dat ik werd aangeduid als eerste leerstoelhouder, voor een periode van vier jaar. Gisteren pakte Knack uit met een artikel waarin gesteld wordt dat deze leerstoel mij “cadeau werd gedaan” en blijk geeft van “favoritisme”. De beschuldigingen komen evenwel van anonieme bronnen, wat vragen oproept bij de betrouwbaarheid.

Er staan dan ook verschillende feitelijke onwaarheden in het artikel, die ik graag wil rechtzetten.

-De Leerstoel Etienne Vermeersch is geen “leerstoel over ethiek”. In het vakgebied van de ethiek heb ik inderdaad geen enkele academische publicatie. Mijn domein is wetenschapsfilosofie en kritisch denken, waarover deze leerstoel gaat. In dat domein heb ik meer dan 40 academische publicaties, waaronder twee academische bundels bij Chicago University Press.

-De aanstelling zou een complot zijn van een “logeclan”. Noch ik, noch mijn promotor Johan Braeckman zijn ooit lid geweest van eender welke loge. Het is absurd om in deze kwestie machinaties van de loge te veronderstellen

-In De Afspraak werd mij gevraagd “wanneer ik het nieuws ontving”. Ik heb toen letterlijk geantwoord dat ik de “finale bevestiging” pas de week daarvoor had gekregen, hoewel ik eerder wel wist dat de initiatiefnemers van de leerstoel mij graag als eerste leerstoelhouder hadden gezien. Dat klopt volkomen: op 16 september kreeg ik officieel bericht dat ik werd uitgekozen als kandidaat.

-Ik zou zelf meegewerkt hebben aan de functieomschrijving van de vacature voor de leerstoel. Dat is pertinent onwaar. Die tekst is door prof. Freddy Mortier opgesteld, zonder mijn medewerking.

Dan even over de gang van zaken. In mei 2019 werd ik door de rector uitgenodigd op een werkvergadering over de intellectuele nalatenschap van Etienne Vermeersch. Dat was toen al de tweede vergadering van die groep, en de eerste keer dat ik over het idee van een leerstoel hoorde. Er zijn toen verschillende ideeën geopperd, zowel over vorm, inhoud, procedure en kandidaten. De bedoeling was aanvankelijk dat de commissie zelf een kandidaat zou voordragen, zonder open vacature (zoals vaker gebeurt bij de oprichting van een leerstoel). Nadien bleek dat formeel niet mogelijk, en werd besloten om toch met een open vacature te werken. Op dat moment heb ik me teruggetrokken uit de voorbereidingen. Ik heb toen duidelijk gezegd dat ik ermee verveeld zat dat ik betrokken was bij de werkgroep over het intellectuele nalatenschap van Etienne Vermeersch. Had ik geweten dat er een open vacature zou komen, was ik natuurlijk weg gebleven van die vergaderingen. De rector heeft me toen verzekerd (op mijn vraag) dat de UGent een eerlijke procedure zou opstarten met een open vacature, conform de regels. (De ‘anonieme bron’ van Knack was niet op die vergadering aanwezig.) Vanaf dan heb ik gewoon de openstelling van de vacature afgewacht en me daarna kandidaat gesteld, met een motivatiebrief en een CV. Over de procedure van de aanstelling weet ik verder niets. Ook de eigenlijke initiatiefnemers van dit hele project, met name Dirk Verhofstadt, Johan Braeckman en rector Rik Van de ­Walle, waren bij die verdere procedure niet betrokken.

Tot slot: dit gaat slechts om een aanstelling van 20%, voor een beperkte periode. Het woord “leerstoel” zorgt hier mogelijk voor een verkeerde perceptie, alsof het om een volwaardig docentschap zou gaan. Niettemin, als blijkt dat de universiteit de geijkte procedure niet heeft gevolgd voor deze aanstelling, en dat andere kandidaten geen eerlijke kans kregen, dan trek ik mijn kandidatuur bij deze terug en wil ik de UGent verzoeken om de hele procedure voor de aanstelling opnieuw op te starten. Dan zal ik me gewoon opnieuw kandidaat stellen. De Leerstoel Etienne Vermeersch is en blijft een fantastisch initiatief, waarop de universiteit terecht trots mag zijn, en ik ben dankbaar voor het vertrouwen dat in mij wordt gesteld. Maar het zou heel jammer zijn dat dit eerbetoon aan Etienne Vermeersch onder een slecht gesternte begint. De leerstoel mag vanzelfsprekend controverse opwekken, maar dan liefst over de inhoud.