‘CD&V heeft geen reclamepraatjes nodig maar evangelische waarden’

‘CD&V haalt nog nauwelijks 10% van de stemmen’, schrijft voormalig Senator Els Schelfhout. ‘Blijf onze wortels verloochenen, en de partij rijdt gewis de afgrond in.’

Zo staat het in de ‘Mission Statement’ van CD&V. Het voorstel van voorzitter Joachim Coens ‘CD&V geloof in wat mensen kunnen’, haalde het niet op het partijcongres van 11 juni. Gelukkig. Het heeft ons geloof gesterkt dat christelijke waarden nog belangrijk zijn voor sommige partijleden.

Het weekend van het congres waren wij in de Begijnhofkerk in Brussel. Die plek waar al twintig jaar lang mensen ‘zonder papieren’ (ze hebben er nochtans véél) en hun sympathisanten (die hebben ze gelukkig ook heel veel) hun vraag om voluit deel uit te kunnen maken van onze maatschappij, kracht bij zetten.

Coens verkiest de vrolijke Frans te spelen voor de camera’s; gespeeld enthousiasme dat geen kind nog ernstig neemt. Gewis ook niet de vijftienjarigen die zich nu ook een lidkaart kunnen aanschaffen. Reken maar dat ze in de rij zullen staan.

Mahdi is doof

In de Begijnhofkerk luisterden wij naar het dringende verzoek van de kerkbezetters aan staatssecretaris Sammy Mahdi (CD&V). Die heeft geen oren naar hun smeekbede voor duidelijke en permanente criteria voor regularisatie zoals duurzame banden, werk en onverwijderbaarheid, noch voor de vraag naar de oprichting van een onafhankelijke regularisatiecommissie.

Mahdi pleit integendeel voor een strikter asielbeleid waarbij meer wordt ingezet op de zogenaamd ‘vrijwillige’ terugkeer. Alsof iemand van deze mensen vrijwillig zou terugkeren naar een land dat hij jaren geleden ontvluchtte, ook al was dat om economische redenen. Mahdi pleit voor ‘visitatierecht’: de politie kan afgewezen asielzoekers uit hun huis halen, hun identiteitspapieren in beslag nemen, hen met andere woorden opjagen als wild. Ze zullen geen enkele veilige plek meer hebben voor zichzelf en hun gezin. ‘Het is onze opdracht de menselijke waardigheid te beschermen’, was het niet?

Schrijnende verhalen

In Brussel hoorden we schrijnende getuigenissen. Hongerstakers werken al jaren in de bouw, in de horeca, als klusjesman of poetsvrouw. Sommige van hun gezinsleden werden wel geregulariseerd, andere niet. Hun kinderen lopen hier school sinds de kleuterklas, maar kunnen tijdens hun opleiding geen stage doen en zullen dus ook geen diploma krijgen. Gaat Sammy Mahdi dat uitleggen aan al die mensen die al jarenlang mee onze economie draaiend houden, wellicht in moeilijker omstandigheden dan die waarin een staatssecretaris werkt?

Gaat hij vertellen aan mensen die al jarenlang ‘een eigen bijdrage leveren aan onze samenleving’, dat hij de missie van zijn partij een vodje papier vindt? Maar neen, hij gaat de dialoog met de vluchtelingen in de Begijnhofkerk niet aan. Liever bewijst hij hoe principieel hij wel is. Het gaat niet om mensen, het gaat om cijfers.

Wel, Sammy Mahdi, als cijfers zo belangrijk zijn: CD&V haalt nauwelijks nog 10% van de kiezers. Wij geven het u op een briefje: blijf onze wortels verloochenen, zo rijdt u gewis de afgrond in.

Mensen zonder wettig verblijf stellen u en ons een duidelijke vraag. Ze willen de kans krijgen om volwaardig deel te nemen aan onze samenleving, ze vragen een menswaardig bestaan. Luister naar hen. Kijk hen in de ogen: Elk mens telt.

En voorzitter Coens, wij vragen niet dat CD&V ‘dynamisch, fris, ambitieus en open’ zou zijn. Wat zijn we gebaat met reclamepraatjes? Wij vragen dat de christendemocratie terugkeert naar de evangelische waarden. En dat zal met of zonder CD&V zijn.

Els Schelfhout, namens Christendemocratie & Verbinding, een platform dat opkomt voor een oorspronkelijke invulling van de christendemocratie, gebaseerd op de waarden van de christelijke traditie.