Vrijdag heeft Yves Lampaert de proloog in de Tour gewonnen. Op het stadsparcours van Kopenhagen was hij sneller dan topfavoriet Wout van Aert en titelverdediger Tadej Pogacar. Daarmee is de renner van Quick-Step Alpha Vinyl ook de eerste geletruidrager van deze Ronde van Frankrijk. ‘Knap van Yves’, reageerde Van Aert.
Na 13,2 kilometer klokt Lampaert af in 15:17 (gem. 51,78 km/u). Hij was daarmee vijf seconden sneller dan Wout van Aert (Jumbo-Visma). Die had als nadeel dat hij, als vroegere starter, op een natter parcours aan de slag moest. De Sloveen Tadej Pogacar (UAE Team Emirates), de winnaar van de voorbije twee Tours, zette de derde chrono neer op zeven seconden van Lampaert. De Italiaanse wereldkampioen tijdrijden Filippo Ganna (INEOS Grenadiers) reed de vierde tijd voor de Nederlander Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck).
Ploegleider Tom Steels reageerde bij Sporza op de zege van Lampaert: ‘We wisten dat hij conditioneel goed was en technisch was het perfect. Ik kon hem op geen fout betrappen. Deze afstand ligt hem ook.’
Voor de 31-jarige Lampaert is het zijn tweede zege van het seizoen. Half juni won hij de tijdrit in de Baloise Belgium Tour. Een week later werd de West-Vlaming tweede in het BK tijdrijden achter teamgenoot Remco Evenepoel. Morgen/zaterdag leggen de renners in de tweede etappe op Deense bodem 202,2 km af tussen Roskilde en Nyborg. In principe wordt het een eerste kans voor de sprinters.
Valpartijen, regen
Kopenhagen was het decor van de meest noordelijke Grand Départ ooit. De regen bleek daarbij geen spelbreker te zijn voor het publiek, dat massaal langs de kant van het parcours stond. De nattigheid had wel een cruciale rol in het sportieve verloop. Anders dan gebruikelijk kwamen de grote namen niet als laatste renners aan de start, maar wel in de eerste wedstrijduren in de hoop zo de natste en gladste omstandigheden te vermijden. Een dubbele valpartij van de erg vroeg gestarte schaduwfavoriet Stefan Bissegger was meteen een waarschuwing voor de rest van het deelnemersveld, maar amper enkele minuten later zette Mathieu van der Poel in zijn gloednieuwe en peperdure tijdritpak de richttijd neer: 15:30. Zowel Primoz Roglic, Jonas Vingegaard als thuisrenner Mads Pedersen beten de tanden maar nét stuk op die tijd van de Nederlander. De grootste bedreiging voor Van der Poel leek uit het middendeel te komen, waarin topfavorieten Filippo Ganna en Wout van Aert met een minuut tussentijd startten, gevolgd door titelverdediger Tadej Pogacar. Ondanks enkele slippers onderweg deed Ganna drie seconden van de toptijd van ‘MVDP’. Meteen daarna pitste Van Aert daar nog eens ruim vijf seconden af. Pogacar nestelde zich netjes tussen Van Aert en Ganna in en zette daarmee alle andere klassementsrenners op achterstand.
De weersvoorspellers bleken echter ongelijk te hebben: in het laatste blok van de tijdrit stopte het met regenen en draaide ook de wind. Christophe Laporte slaagde erin de beste tijd aan het tussenpunt neer te zetten maar mocht na een valpartij de ritzege vergeten. Het bleek Yves Lampaert die Van Aert uit de hot seat kwam duwen: aan het tussenpunt was de West-Vlaming weliswaar niet bij de vijf snelste renners, maar op de streep deed hij nog eens vijf seconden sneller dan de toptijd van Van Aert. Ook al droogden de wegen steeds meer op, toch werd de tijd van Lampaert niet meer bedreigd door iemand van de laatste gestarte renners, inclusief Tom Pidcock. Dylan Teuns (tiende op 0:20) was de derde Belg in de top tien.
‘Knap van Yves’
Wout van Aert was dus sneller dan de andere verwachte favorieten, wereldkampioen Ganna en Tadej Pogacar, maar toch won hij niet. ‘Knap van Yves, hij rijdt echt een heel sterke tijdrit’, aldus de kopman van Jumbo-Visma. ‘Vijf seconden is niet veel, maar anderzijds, in een tijdrit van 13,2 km is het wel een serieus verschil. Dus knap van Yves, hij reed echt wel een heel snelle tijdrit. Op zo’n afstand is hij ook wel specialist, hij heeft het zeker niet gestolen. Uiteraard ben ik ontgoocheld, ik kwam om te winnen en ik had al specialisten zoals Ganna, Küng en Van der Poel achter me gelaten. Toen ik in de hotseat zat wist ik dat Yves nog zowat de enige specialist was die moest starten, dus ik keek zeker uit naar z’n tijd en dat bleek met recht en reden. Chapeau, hij was echt wel snel.’
Van Aert moest z’n tijdrit afwerken in de gietende regen, Lampaert niet. Of het weer een rol heeft gespeeld? ‘Het regent inderdaad niet meer, maar de weg ligt wel nog nat. Dat gold voor mij, maar ook voor hem, dus dat wil ik niet als excuus gebruiken. Ik ben sowieso niet iemand die zo’n dingen als excuus zal inroepen.Het ging goed, ik ging niet overdreven snel in de bochten, maar reed wel goede lijnen. Ik kan mijzelf niets verwijten, kon mijn vermogen kwijt en voor mijn gevoel ging het vooruit. Mijn tijd bewijst ook dat ik snel was, maar Yves is nog sneller. Knap’.
Van Aert moet evenwel nog niet wanhopen voor de gele trui. ‘Ik was vandaag gefocust op die tijdrit en dit is een teleurstelling, maar nu moet ik snel schakelen en morgen gaan we er opnieuw voor. Ik weet dat er nog kansen komen in de eerste week. Ik verlies niet te veel tijd en er zijn de komende dagen heel wat bonificatieseconden te verdienen. We zullen wel zien.’
‘Ik had de benen niet die ik wilde’
Ook Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) was ontgoocheld. ‘Ik kwam niet in de buurt van mijn wattages’, evalueerde Van der Poel, die uiteindelijk vijfde werd op dertien seconden van de winnaar.
Van der Poel trapte naar eigen zeggen niet zijn beste waarden, maar voerde toch een hele tijd de tussentijdtabellen aan. ‘Het was leuk om even in de hot seat te zitten, maar ik wist wel dat mijn tijd niet zou volstaan. Ik had niet de benen die ik wilde. Ik weet welk wattage ik normaal haal op vlakke stukken in tijdritten, en daar kwam ik vandaag niet echt in de buurt. Dat is wel erg jammer natuurlijk’.
Toch deed Van der Poel amper trager dan tijdritspecialisten als Wout van Aert en Filippo Ganna, stelde hij ook zelf vast: ‘Het scheelt uiteindelijk niet zo veel. Daar was ik verbaasd over, eigenlijk. Ik denk dat ik uiteindelijk toch nog een hele mooie tijdrit rijd, en daar ben ik wel blij mee. Ik werd natuurlijk een beetje geholpen door de natte omstandigheden. In de bochten kon ik zo nog één en ander compenseren. Vooral daar zal ik iets beter gedaan hebben dan ik had verwacht. Ik rij graag een tijdrit in deze omstandigheden. Liever zo dan droog.’ De balans, die is uiteindelijk licht negatief: ‘Het opzet om niet te veel tijd te verliezen is gelukt, maar ik denk dat ik wel een beetje teleurgesteld mag zijn. Er zat met een superdag misschien nog net wat meer in. Maar je weet nooit welke kansen zich nog voordoen. Ik sta er goed voor en de verschillen zijn klein. Dat biedt perspectieven voor de volgende etappes. Als ik dan aan de Roubaix-rit denk ¿ In zo’n rit kan heel veel. Dus, wie weet?’