Wout van Aert (Jumbo-Visma) heeft vrijdag de 65e editie van de E3 Classic (WorldTour) gewonnen. Na 204,1 kilometer met start en aankomst in Harelbeke hield hij in een sprint met drie de Nederlander Mathieu van der Poel en de Sloveen Tadej Pogacar achter zich.
Het is de eerste zege van het seizoen voor Van Aert. In Harelbeke volgt hij zichzelf op de erelijst op.
Met nog 59 kilometer voor de boeg versnelden Van der Poel, Van Aert en Pogacar. Zij sloten vrij snel aan bij een kopgroep. Op de Paterberg, de veertiende helling van de dag, leidde Pogacar de dans. Van Aert en Van der Poel volgden netjes. De anderen verloren even voeling. Diezelfde Pogacar versnelde op de kasseien van de Oude Kwaremont. Van der Poel schoof mee, terwijl Van Aert enkele meters moest laten op de twee. Nog voor de top sloot hij weer aan.
In de sprint won Van Aert.
‘Ik denk dat ik de sterkste van de drie was in de spurt. We gingen bijna alle drie gelijktijdig aan, maar ik voelde vlug dat ik de bovenhand kreeg’, reageerde de winnaar, kort nadat hij Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar achter zich had gehouden voor een tweede zege op rij in de E3 Classic. ‘In het verleden maakte ik er af en toe een korte sprint van en dat bleek niet altijd in mijn voordeel. Ik heb geleerd uit de sprint van het WK in het veldrijden.’
Op de Oude Kwaremont ging het licht even uit. ‘Dat was daar een ander verhaal. Ik zat daar echt op mijn limiet. Ik had daarvoor al eens een heel moeilijk moment gehad, waarbij ik alles moest geven om bij te blijven. Ik knakte toch op de kasseien bergop en diende de rest wat te laten rijden. Op het vlakke stuk kon ik weer naar Van der Poel en Pogacar rijden. Even recupereren was dan de boodschap. Dit is een heel belangrijke zege, ook al omdat ik heel graag win. De afgelopen weken verliepen altijd niet naar wens. Ik werd zelfs even ziek op stage. Wat me dit leert voor de Ronde van Vlaanderen? Ik moet die voor velen blijkbaar winnen. Ik zal dat dan maar doen zeker? Op verzoek. Ik ben heel blij. Dit is een mooi podium en het mooiste is dat ik in het midden sta.’
