Wordt de winnaar van de E3 Classic straks ook de winnaar van de Ronde van Vlaanderen?

Wie goed presteert in de E3 Saxo Classic in Harelbeke doet dat heel vaak ook in de Ronde van Vlaanderen.

Het is niet zo bekend, maar in de eerste 12 edities van de huidige E3 Saxo Classic heette de koers nog Harelbeke-Antwerpen-Harelbeke, of de Grote Peter Benoitprijs, naar de bekende componist. De naam was wel misleidend, want de renners hoefden niet tot in Antwerpen te fietsen. Het keerpunt lag in Sint-Niklaas. Wel stonden er al hellingen zoals de Kluisberg, de Kruisberg, de Kwaremont en de Tiegemberg op het menu.

In 1970 kreeg de wedstrijd een nieuwe naam: de E3 Prijs Harelbeke. Dat was naar aanleiding van de inhuldiging van het eerste stuk (tussen Harelbeke en Rekkem) van de nieuwe autosnelweg E3 (nu de E17).

Het prestige van de koers groeide langzaam, al stonden de Omloop Het Volk en Gent-Wevelgem in de jaren zestig en zeventig wel hoger aangeschreven. Vanaf 1977 kreeg de E3 Prijs een boost. Van dan af werd de wedstrijd telkens de week voor de Ronde van Vlaanderen, op zaterdag, gepland, in combinatie met Dwars door België of de Brabantse Pijl op zondag.

Grote namen startten en wonnen vaak in de West-Vlaamse koers. Eddy Merckx ontbreekt wel. Hij kwam niet verder dan een tweede en derde plaats. Het maakt van de E3 een van de weinige klassiekers die de Kannibaal niet op zijn naam schreef.

De dubbel met de Ronde van Vlaanderen was tot 2000 ook vrij zeldzaam. Tot dan won slechts vijf keer een renner de E3 én de Ronde in hetzelfde jaar: Noël Foré in 1963, Walter Planckaert in 1976, Jan Raas in 1979, Johan Museeuw in 1998 en Peter Van Petegem in 1999.

Dat veranderde toen de E3 Prijs de lievelingskoers werd van Tom Boonen. Hij won hem liefst vijf keer. Driemaal was hij een week later ook de beste in de Ronde van Vlaanderen: in 2005, 2006 en 2012, toen de E3 Harelbeke voor het eerst op een vrijdag viel. In 2005 was het podium zelfs exact hetzelfde (met Andreas Klier en Peter Van Petegem) als dat van de Ronde. Een primeur.

Fabian Cancellara, Boonens grote rivaal, kon niet achterblijven. Hij realiseerde twee keer de dubbel met de E3 en de Ronde van Vlaanderen (in 2010 en in 2013). Dat deden ook Quick-Steprenners Niki Terpstra en Kasper Asgreen (in 2018 en 2021), en vorig jaar ook Mathieu van der Poel. Goed voor acht dubbelslagen sinds 2005.

Al even opmerkelijk: de 19 winnaars van de Ronde van Vlaanderen (exclusief het coronajaar 2020) stonden er sinds de editie van 2005 (bijna) altijd in de E3 Classic. 17 van die 19 eindigden de week ervoor in de top 10 in Harelbeke. Alleen Van der Poel (2022, niet aan de start in Harelbeke) en Nick Nuyens (2011, 38e in Harelbeke) ontbreken in dat lijstje.

Of hoe die koers, door zijn soortgelijke parcours (17 hellingen in slechts 209 kilometer), dé generale repetitie is geworden voor de wielerhoogmis in Vlaanderen.

Mathieu van der Poel tegen Tadej Pogacar én Wout van Aert: worden zij de grootste rivalen uit de geschiedenis van de wielerklassiekers?