Het is nu officieel: Remco Evenepoel start in 2023 in de Giro. Voor meer achtergronden bij die keuze, drie vragen aan onze wielerredacteur, Jonas Creteur.
Waarom maakt Remco Evenepoel al op 30 november zijn deelname officieel bekend?
‘Oorspronkelijk zei teammanager Patrick Lefevere dat Evenepoel pas op de ploegvoorstelling begin januari de media zou inlichten over de keuze tussen Giro en Tour. Een keuze die Evenepoel naar eigen zeggen al gemaakt had nog vóór de voorstelling van het Tourparcours, eind oktober – dat was al veelzeggend.
‘De laatste weken bleek uit vele berichten ook dat het programma al vastlag. De toekomstige Soudal-Quick-Steprenner Jan Hirt had zelfs zijn mond voorbijgeklapt in de Tsjechische pers, over hoe hij Evenepoel zou helpen in de Giro.
‘En dan heeft wachten tot januari nog weinig zin. Door het nu bekend te maken creëer je veel media-aandacht op een nieuwsarme dag (wat wielrennen betreft). En die aandacht zal er op de teampresentatie in Plopsaland sowieso zijn.
‘Bovendien zou je het niet meer geheim kunnen houden als Evenepoel de komende dagen/week in Italië enkele Giro-etappes verkent. Hij post immers al sinds eind vorig jaar élke training op Strava, zoals ook zijn rit in de Amalfistreek van deze voormiddag. En zelfs als hij dat enkele dagen niet zou doen, zouden er al vragen gesteld worden: wat is er mis met Remco?
‘Vroeg of laat zouden er op sociale media ook filmpjes opduiken van Evenepoel die op Italiaanse wegen aan het trainen is. Als die dan samenvallen met het parcours van de Giro…’
Waarom de keuze voor de Giro, en niet voor de Tour?
‘Het is altijd plan A geweest van teammanager Patrick Lefevere: eerst de Vuelta in 2022, dan de Giro in 2023 en de Tour pas in 2024. Hij wilde met Evenepoel geen stappen overslaan, zelfs na zijn vroeger dan verwachte winst in een grote ronde, in Spanje. Hoewel er in de ploeg andere stemmen waren, om volgend jaar al de Tour te rijden, heeft Lefevere toch zijn zin gekregen. Al zal vooral Evenepoel zelf de knoop mee hebben doorgehakt.
‘En zo moeilijk was dat niet, want er zijn veel argumenten om de Giro boven de Tour te verkiezen.
‘Eén: bijna 50 km tijdritkilometers meer (70,6 km vs. 22 km), wat voor de hyperspecialist-Evenepoel een groot voordeel is ten opzichte van andere klassementsrenners. Hij kan in de drie tijdritten immers minuten pakken.
‘En door zijn flink gestegen niveau bergop – ook dat was dit jaar in bepaalde etappes al wereldtop – zal hij zelfs in de loodzware bergritten van de slotweek weinig van die voorsprong moeten inboeten. Zeker omdat de beste klimmers – Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en Enric Mas – meer dan waarschijnlijk de Tour zullen rijden. Wel deze nuance: sommige bergetappes in de Giro 2023 zijn een pak zwaarder dan in de afgelopen Vuelta, met meedere cols. Op dat vlak wel een ‘nieuwe’ test voor Evenepoel.
‘Twee: in de Giro zal Soudal-Quick-Step een eventuele leiderstrui ook makkelijker kunnen verdedigen dan in de Tour. Alleen Jan Hirt werd immers binnengehaald ter versterking van de rondeploeg. Om een team te bouwen dat in de Tour de handschoen kan opnemen tegen veel rijkere teams als Jumbo-Visma, UAE Emirates en INEOS Grenadiers heeft Lefevere nog tijd nodig, tot zeker 2024. Pas eind volgend seizoen lopen er immers een hele reeks rennerscontracten af, en pas dan kan hij zijn team ombouwen, met meer focus op de grote rondes.
‘Drie: met éventuele Girowinst zou Evenepoel de nare herinnering van zijn deelname en opgave in de editie van 2021 definitief kunnen uitwissen. Om dan in 2024, met de Vuelta en de Giro al op zak, te debuteren in de Tour. En dan, of later, in Frankrijk zijn groterondetrilogie (mogelijk) te voltooien.
‘Vier: Evenepoel wordt allicht de grootste vedette in de Giro, wat veel publicitaire return voor de teamsponsors zal opleveren. In de Tour is die aandacht sowieso meer versnipperd tussen de vele toppers. Het zal weliswaar veel druk genereren, maar de Schepdaalnaar heeft in de Vuelta bewezen dat hij dat aankan.
‘En vijf: de (officieuze) startpremie die de Giro uitbetaalt aan toppers. Gebukt onder het gewicht van de Tour is het deelnemersveld in de Ronde van Italië niet altijd even sterk bezet. En dan moet er boter bij de vis komen om vedettes te lokken.
‘Chris Froome zou in 2018 zelfs tot twee miljoen euro gekregen hebben. Girobaas Mauro Vegni heeft dat bedrag altijd ontkend, maar het zal toch een pak euro’s geweest zijn. Zoals ook voor Mathieu van der Poel in de afgelopen editie.
‘Ook voor Evenepoel zal Vegni graag de Giroportefeuille opentrekken, want de Belg is in Italië al een grote ster, zeker nu hij ook wereldkampioen is. Weliswaar met een kleiner bedrag dan voor Froome, want die had in 2018 al vier keer de Tour gewonnen.’
Een regerende wereldkampioen die deelneemt aan de Ronde van Italië: hoe uitzonderlijk is dat?
‘Toch vrij zeldzaam. De laatste dateert al van 2012, toen Mark Cavendish drie ritten won. Deze eeuw startten er verder alleen nog Cadel Evans (2010), Paolo Bettini (2007 en 2008), Igor Astarloa (2004) en Mario Cipollini (2003) als regerende wereldkampioenen. Voor de laatste Belg in de regenboogtrui op de Girostartlijst moet je zelfs al terug naar de editie van 1977, met Freddy Maertens.
‘Regenboogtruidragers die ook het eindklassement wonnen zijn nog zeldzamer. De laatste was Beppe Saronni in 1983. En daarvoor realiseerden alleen Eddy Merckx (1968 en 1972) en Alfredo Binda (1938 en 1942) dat. Evenepoel zou met eventuele eindwinst zich dus op een lijstje met illustere namen kunnen plaatsen.’
Eind april pakt Sport/Wielermagazine uit met een Girogids, de tweede in een reeks van vier wielerspecials die in 2023 zullen verschijnen. Daarnaast ook de traditionele seizoensgids (begin februari), de Tourgids (half juni) en de najaarsspecial (half oktober).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier