TOURRIT 7: Nuits-Saint-Georges – Gevrey-Chambertin

De zevende rit in de Tour de France vindt plaats op vrijdag 5 juli 2024 en is 25,3 km lang.

27 juli 1934 is een van de mijlpalen in de Tourgeschiedenis. Op die dag werd de allereerste individuele tijdrit ooit georganiseerd in La Grande Boucle. Na een korte sprintersrit tussen La Rochelle en La Roche-sur-Yon, gewonnen door de Fransman René Le Grèves, moesten de renners 90 kilometer tegen de klok rijden, tussen de velodroom van La Roche-sur-Yon en Nantes.

Geletruidrager Antonin Magne won die tijdrit met ruim een minuut voorsprong op Roger Lapébie. Zijn gemiddelde snelheid: 35 kilometer per uur. Geen verrassing, want de Franse hardrijder toonde zich twee maanden later ook de snelste in de Grand Prix des Nations over 140 kilometer. Het was de eerste van zijn drie opeenvolgende zeges in de tijdrit die in 1932 in het leven was geroepen.

De primeur in de Tour de France van 1934 was dus niet zo nieuw. Meer zelfs: in de Giro van 1933 had al de eerste chronoproef in een grote ronde plaatsgevonden, over 62 kilometer tussen Bologna en Ferrara. Winnaar toen: Alfredo Binda, voor de Belg Jef Demuysere.

Grand cru-tijdrit

Bijna negentig jaar na de primeur in de Tour omarmt ASO de tijdrit meer dan de voorbije jaren. Twee staan er in deze editie op het programma, over in totaal 59 kilometer, één kilometer meer dan in 2021 en het hoogste aantal sinds 2013 (toen 65 kilometer). Daar heeft de aanwezigheid van de wereldkampioen tijdrijden, Remco Evenepoel, misschien mee te maken.

In de chronoproef van vandaag moeten de renners 25 kilometer afleggen, tussen Nuits-Saint-Georges, waar Marcel Kittel in 2017 een van zijn vijf massasprinten won, en Gevrey-Chambertin. Als het alleen van de omgeving afhangt, wordt dit een tijdrit grand cru in de Côtes de Nuits, het noordelijke gedeelte van de Bourgondische wijnstreek Côte-d’Or. De wijn van startplaats Nuits-Saint-Georges is een van de meest gereputeerde appellations. Ook Gevrey-Chambertin, dat voor het eerst de Tour ontvangt, is wereldvermaard voor zijn grand cru’s.

De laatste tijdrit in het wijndepartement Côte-d’Or dateert al van 1988, met start en aankomst in Santenay, gewonnen door de Spanjaard Juan Martínez. 36 jaar later volgt het parcours grotendeels de trend van de laatste jaren: geen volledig vlakke tijdritten meer, maar telkens een of meerdere hellingen, om het afwisselender te maken. Deze chronoproef is goed voor 291 hoogtemeters, met de Côte de Reulle-Vergy (1,5 kilometer aan gemiddeld 6,5 procent) als belangrijkste obstakel. Niet loodzwaar – niemand zal van tijdritfiets naar wegfiets wisselen – maar een kuitenbijter die het ritme van de pure hardrijders zal breken en het pacing plan nog crucialer maakt. Goed indelen is de boodschap.

Verraderlijke afdaling

Na de top op 413 meter hoogte, in het dorpje Reulle-Vergy, loopt de weg nog een drietal kilometer vals plat (2 à 3 procent) omhoog tot de top van de Col de la Gourdasse, 463 meter boven de zeespiegel, het hoogste punt van deze tijdrit. Vervolgens begint de afdaling van zo’n 3,5 kilometer naar Chambolle-Musigny. Die kun je opdelen in twee stukken: eerst goed 2 kilometer zo’n 4 procent naar beneden op een mooie brede weg, zonder moeilijke bochten. Daarna gaat het steiler omlaag, tot 5 à 7 procent, op een smallere weg, met enkele verraderlijke bochten. Voorzichtigheid geboden dus. Beneden volgen nog 6,5 vlakke kilometers naar de finish in Gevrey-Chambertin. Veelal rechtdoor, al liggen er in de slotkilometer nog drie haakse bochten voor de klok wordt stopgezet aan de Place des Marronniers, tussen de kastanjebomen.

Vermoedelijk zullen de verschillen tussen de favorieten voor het klassement niet hoog oplopen. Deze tijdrit, met een niet te zware klim, is immers een kolfje naar de hand van zowel Tadej Pogacar, Remco Evenepoel als Primoz Roglic. Jonas Vingegaard heeft liever een langere beklimming – zoals vorig jaar naar Combloux, toen hij de tegenstand degradeerde –maar hij moet zich ook op dit parcours uit de slag kunnen trekken.