TOURRIT 21: Monaco – Nice

De eenentwintigste rit in de Tour de France vindt plaats op zondag 21 juli 2024 en is 33,7 km lang.

Vijftig jaar geleden, op de Belgische nationale feestdag in 1974, stond Eddy Merckx voor de vijfde en laatste keer op het hoogste podiumtrapje van de Tour. Nota bene na een sprintzege op de piste van La Cipale, weliswaar na diskwalificatie van Patrick Sercu. Sindsdien eindigde de Ronde van Frankrijk slechts drie keer op 21 juli: in 1985, 1996 en 2013, toen respectievelijk Bernard Hinault, Bjarne Riis en Chris Froome met de gele trui pronkten.

In 2024 opnieuw, maar met een aparte slotetappe. Tot voor dit jaar eindigde La Grande Boucle immers altijd in Parijs of in de banlieue van de Lichtstad. In 1903 en 1904 was het eindpunt de gemeente Ville-d’Avray, van 1905 tot en met en 1967 was dat het Parc des Princes, van 1968 tot en met 1974 de velodroom van La Cipale en sinds 1975 rijdt het peloton een criterium op de Champs-Elysées.

Voor het eerst finisht de Tour ver buiten Parijs, in Nice. Dat heeft, zoals ook de start in Italië, alles te maken met de grote inzet van politiediensten voor de Olympische Spelen in Parijs. Volgens Tourdirecteur Christian Prudhomme was de keuze voor Nice als alternatief vlug gemaakt. Al sinds de ploegentijdrit Nice-Nice in 2013, tijdens de honderdste Ronde van Frankrijk, was burgemeester Christian Estrosi vragende partij voor meer. Dat kreeg hij ook in 2020 met een Grand Départ. Door de coronapandemie was dat echter geen groot feest. Dat wordt nu ruimschoots gecompenseerd. Dankzij onder meer de Tour mikt Estrosi voor het jaar 2024 zelfs op zes miljoen hotelovernachtingen.

Zwaar parcours

Ook een afsluitende tijdrit is in de meer recente Tourgeschiedenis een primeur, want voor de vorige moet je al terug naar de fameuze chronoproef in 1989, toen Greg LeMond in extremis Laurent Fignon onttroonde als geletruidrager. Zelfs die tijdrit was uitzonderlijk, want eerder werd alleen van 1964 tot en met 1971 in de slotetappe tegen de klok gereden. Ook toen wisselde de maillot jaune één keer van schouders: van Herman Vanspringel naar Jan Janssen. Christian Prudhomme hoopt weer op zo’n scenario, maar evengoed ligt de eindwinst al vast na de laatste twee Alpenritten.

Blijven de verschillen tussen de nummers één en twee, en eventueel zelfs drie, in het algemene klassement beperkt, dan kan in deze tijdrit alles nog keren. Die is immers zwaar: 34 kilometer lang, goed voor ruim 700 hoogtemeters. De renners starten in het prinsdom Monaco (de tweede ministaat, na San Marino, die deze Tour bezoekt), nabij het Stade Nautique Rainier en de Port Hercule.

Na drie kilometer begint in Beausoleil de klim van La Turbie: 8,1 kilometer aan gemiddeld 5,6 procent. Na een afdaling van vier kilometer volgt nog een kort stukje van de Col d’Eze (1,6 kilometer aan 8,1 procent, waarvan de laatste 1000 meter met 10,4 procent omhoog knikken). Daar zullen, na 17 kilometer, al de grootste verschillen worden opgetekend. Renners die met een klimfiets zijn gestart zullen er ook wisselen naar een tijdritfiets. Al zullen de meesten – gezien de drie vlakke openingskilometers en de beperkte stijgingspercentages op de eerste klim – allicht met een tijdritfiets beginnen. Sowieso zal het daarna rap gaan: eerst twee vlakke kilometers en dan een tien kilometer lange, bochtenrijke afdaling richting de Azurenkust. Te veel risico’s nemen, zeker met een tijdritfiets, kan hier fataal zijn.

Beneden, in Nice, liggen nog vijf vlakke slotkilometers. Via de Quai Rauba Capeu en de Quai des Etats-Unis gaat het naar de Promenade des Anglais. Daar moeten de renners nog een U-bocht maken en terugkeren naar finish op de Place Masséna. Die is genoemd naar André Masséna, een van de grootste generaals tijdens de Franse revolutionaire en napoleontische oorlogen, en geboren in Nice. Wie als winnaar uit de veldslagen van deze Tour komt, valt nog af te wachten, maar dat hij na een speciale rit en op een speciale plaats zal worden gevierd is een feit.