Tour de France Femmes: een vliegwiel voor het vrouwenwielrennen

Komende maandag, een dag na het einde van de Olympische Spelen, begint de Tour de France Femmes. De eerste twee edities hebben het vrouwenwielrennen een flinke duw in de rug gegeven.

Starten met drie ritten in Nederland, met aankomsten in Dordrecht en Rotterdam, vervolgens een ‘Belgische’ etappe, op een Ardennenparcours met finish in Luik, en in het slotweekend twee Alpenritten die eindigen op Le Grand Bornand en op l’Alpe d’Huez. De Tour de France Femmes is dit jaar wel een dag korter, wegens de Olympische Spelen, maar betreedt nieuwe paden. Richting Nederland, om de ordediensten in Frankrijk te ontlasten. Maar ook om in te spelen op de grote populariteit van het Nederlandse vrouwenwielrennen, met toppers als Demi Vollering (de titelverdedigster), Marianne Vos (de beste wielrenster ooit) en Lorena Wiebes (de snelste sprintster van het moment).

Voor het eerst staan ook twee bergritten van ruim drieduizend hoogtemeters op het menu, inclusief twee aankomsten bergop. Die op l’Alpe d’Huez is ook niet toevallig gekozen, met een bijnaam als de ‘Hollandse Berg’. In het verleden hebben in de Tour voor mannen er veel Nederlanders gewonnen. Een nieuwe zege, van topfavoriete Demi Vollering, zou mooi in het oranje plaatje passen. Daarin past niet Lotte Kopecky, de beste Belgische renster die vorig jaar tweede werd in het eindklassement. Zij werkt komende zondag het olympische omnium op de piste af. Een dag later al starten in de Tour de France Femmes zou te veel van het goede zijn geweest. Kopecky zal na de Spelen rusten, en focussen op het WK, eind september.

Hoge kijkcijfers

Zelfs zonder Kopecky hoopt organisator ASO dat de Tour de Femmes een nieuwe stap kan zetten wat betreft wereldwijde exposure. De timing, vlak na de Spelen, kan daarbij wel een hinderpaal zijn, aangezien sportliefhebbers dan al een grote dosis sport zullen hebben verwerkt, na ook al het EK voetbal en de Tour voor mannen.

De aandacht voor de jongste editie van 2023 was niettemin hoog. Het aantal volgers, views en het totale bereik op sociale media voor de Tour de Femmes, de toprensters en de teams steeg aanzienlijk, tot tientallen procenten. De website van de Tour de France Femmes kreeg over de hele ronde 4,5 miljoen bezoekers, ruim zestig procent meer dan bij de eerste editie. Ook de kijkcijfers waren hoog: per rit keken in Frankrijk gemiddeld zo’n twee miljoen koersfans naar France 2 en 3, met een piek van 4,3 miljoen kijkers tijdens de etappe met aankomst op de Col du Tourmalet. Ook in Vlaanderen haalde de Tour de France Femmes hoge cijfers: gemiddeld 406.000 kijkers per rit, en zelfs 591.049 voor de etappe naar de Tourmalet. Ter vergelijking: het gemiddelde voor de voorbije Ronde van Frankrijk voor mánnen bedroeg zo’n 475.000 – slechts 17 procent meer. Dat Lotte Kopecky schitterde in de Tour de Femmes van 2023 speelde ongetwijfeld mee.

Nieuwe sponsors

Die aandacht heeft het vrouwenwielrennen geen windeieren gelegd, met de intrede van verschillende nieuwe sponsors. SD Worx, het Nederlandse topteam van Lotte Kopecky, kreeg dit jaar met Protime een tweede naamsponsor. Het bedrijf, dat deel uitmaakt van het grotere SD Worx, schroefde zijn financiële inbreng flink op, met de Tour de France Femmes als voornaamste reden. Eerder, in 2022, kreeg het Franse team FDJ een nieuwe geldschieter met Suez. Ook daar was de vrouwen-Tour de trigger. Human Powered Health en Roland investeerden in 2022 om die reden in het vrouwenwielrennen, met een team in de WorldTour. Dit jaar zette ook fietsenfabrikant Cannondale de stap, als cosponsor van het continentale team EF-Education, naast de ploeg bij de mannen. En ook het Belgische AG Insurance – Soudal Team zette dankzij meer financiële armslag de stap naar het hoogste WorldTourniveau.

Qua salarissen en budgetten hebben de vrouwenteams weliswaar nog een grote achterstand op de mannenploegen, maar het is een feit dat de Tour de Femmes een vliegwiel is geweest voor het vrouwenwielrennen. Dat zal de komende jaren nog meer het geval zijn.

In het hoofd van Lotte Kopecky: van ‘kwajongetje’ tot killer van het vrouwenpeloton