Neem of schenk een abonnement
Neem of schenk een abonnement
Wielrennen

Tiesj Benoot, de beste Belgische renner (met de kleinste erelijst)

Tiesj Benoot werd zondag voor de tweede keer derde in de Amstel Gold Race. © BELGA
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.
Sportredacteur bij Knack. 15-04-2024, 11:54 Bijgewerkt op: 15-04-2024, 16:11

Winnen doet hij zeer zelden, maar Tiesj Benoot (30) staat er in de grote koersen altijd. Zoals ook afgelopen zondag in de Amstel Gold Race, waar hij derde werd. Intussen is het geen oordeel meer, maar een feit: de Oost-Vlaming is de beste Belgische coureur van minstens het laatste decennium met het kleinste zegepalmares.

In januari 2016 werd Tiesj Benoot geïnterviewd in de Wielergids van Sport/Wielermagazine. Hij had net zijn eerste profseizoen achter de rug. Daarin was hij op een leeftijd van amper 21 jaar en 25 dagen als vijfde gefinisht in de Ronde van Vlaanderen. Alleen Rik Van Steenbergen en Briek Schotte waren, als Belgen, nog jonger toen ze ooit in de top vijf van ‘Vlaanderens Mooiste’ eindigden.

In het wielergekke Vlaanderen kreeg Benoot meteen de stempel van het toptalent dat ooit meerdere klassiekers op zijn naam zou schrijven. Op het Sportgala werd hij eind 2015 verkozen tot ‘Belofte van het Jaar’, boven onder meer voetballer Youri Tielemans. Toch bleef hij in de Wielergids zeer bescheiden. Hij vertelde over hoe hij eerst vijf jaar had gevoetbald, op zijn elfde bij de miniemen was beginnen te koersen, maar vijf jaar op zijn eerste zege had moeten wachten, als tweedejaarsnieuweling in Gijzenzele. Benoot, die pas als tweedejaarsjunior de aansluiting met de Belgische top maakte, vond zichzelf ‘helemaal niet zo getalenteerd’. Toen hij als nieuweling zijn testgegevens naar het Lotto Cycling Talent Project had gestuurd, werd hij zelfs niet geselecteerd. De opvolger van Tom Boonen was hij allerminst, benadrukte hij.

Naar de oorlog

Benoot vertelde in de Wielergids wel dat zijn uithoudingsvermogen zijn sterkste punt was. ‘De weinige explosiviteit die ik heb, behoud ik ook ver na de grens van de 200 kilometer’ – mede daarom was hij als neoprof ook al meteen vijfde geworden in de Ronde van Vlaanderen. Hij vond die ereplaats meer waard dan vijf zeges in eendagskoersen van een veel lager niveau.

Als Oost-Vlaming, opgegroeid in Drongen, was de Ronde dan ook zijn droomkoers. Die zou hij nooit opzijzetten voor de Amstel Gold Race, Waalse Pijl of Luik-Bastenaken-Luik. Koersen waar hij met zijn kwaliteiten op korte tot middellange asfaltklimmen later wellicht beter tot zijn recht zou komen.

Tiesj Benoot werd op zijn 21e al vijfde in de Ronde van Vlaanderen van 2015. © BELGA

In de Wielergids werd ook een quote aangehaald van José De Cauwer. Die had verteld dat je met de 21-jarige Benoot ‘naar de oorlog kon’, omdat Tiesj nooit nerveus werd. De toenmalige student Toegepaste Economische Wetenschappen beaamde dat: ‘Ik ben mentaal redelijk sterk, ja. Hoe dat komt? Omdat ik heel goed besef hoe gelukkig ik me mag prijzen dat ik mijn hobby professioneel mag uitoefenen en omdat ik de koers goed kan relativeren.’

Grote zelfkennis

Als zelfkennis het begin van alle wijsheid is, was Benoot op zijn 21e geen student meer, maar een professor. Vandaag, ruim acht jaar later, stemmen zijn inschattingen over zijn capaciteiten zeer goed overeen met de realiteit. Weinig renners, zowel in als buiten zijn Visma Lease a Bike-ploeg, die zo geapprecieerd worden voor hun nuchterheid, loyauteit, dienstbaarheid, kennis en professionalisme.

Als jonge profrenner werkte Benoot bijvoorbeeld al intensief samen met mental coach Nathan Kahan. Om niet alleen om te gaan met hoge verwachtingen, maar ook om te leren hoe hij in zijn hoofd de pijngrens nog verder kon leggen. En zo het beste uit zichzelf kon halen.

Nog voor het een gangbare praktijk werd, ging de Oost-Vlaming ook al in zijn eentje op hoogtestage, in aanloop naar het voorseizoen. Benoot beantwoordde de scepsis daarover met niet alleen woorden, maar ook met daden: winst, op zijn 23e, in een memorabele moddereditie van de Strade Bianche in 2018.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Toen hij met bevuild gezicht solo over de streep kwam, leek hij de reïncarnatie van Briek Schotte. Een kleine minuut later gevolgd door Wout van Aert, die op de steile slothelling van zijn fiets was gevallen. Voor de veldrijder zijn eerste podium in een WorldTourkoers, de eerste opstap naar de wereldtop.

Geen sprint

Voor Benoot bleef de teller in eendagskoersen in de WorldTour na die Strade Bianche op één staan. Er zouden nog slechts drie zeges volgen: een rit in de Ronde van Denemarken 2019, een etappe in Parijs-Nice 2020 (zijn tweede WorldTourzege) en Kuurne-Brussel-Kuurne in 2023. Minder dan wat in 2015 werd voorspeld. En waar Benoot misschien zelf op had gehoopt, ook al besefte hij toen dat hij nooit een veelwinnaar zou worden. Daarvoor ontbrak, en ontbreekt het hem nog altijd, aan een sprint, zelfs in een klein groepje – zijn drie grootste zeges behaalde hij niet toevallig na een solo.

Die kleine erelijst betekent niet dat op het voorlopige rapport van zijn carrière ‘matig’ of ‘voldoende’ staat. Een loopbaan moet je afmeten aan hoeveel iemand heeft gescoord op basis van zijn kwaliteiten. En zich daarvoor heeft ingezet. Met die maatstaf verdient Benoot een ‘zeer goed’. Meer zelfs: hij is de beste Belgische renner van het laatste decennium die zo weinig heeft gewonnen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Na zijn derde plaats in de jongste Amstel Gold Race staat zijn teller van toptienplaatsen in eendagskoersen van de WorldTour en internationale kampioenschappen op liefst 29. Van de huidige profrenners doen alleen Wout van Aert (36) en Jasper Stuyven (30) beter. Hoewel laatstgenoemde ook geen erelijst heeft als Van Aert, heeft die wel de Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, Milaan-Sanremo, twee ritten in de EnecoTour en een Vuelta-etappe op zijn naam staan.

Brede spreidstand

Ook ex-renners die meer toptienplaatsen in eendagsraces van de WorldTour en in kampioenschappen dan Benoot (29) tellen (Greg Van Avermaet 65, Philippe Gilbert 52, Tom Boonen 36) hebben stuk voor stuk een veel groter zegepalmares.

Je kan alleen gelijkenissen trekken met Sep Vanmarcke (ook 29 toptienplaatsen, ook slechts één zege, de GP Bretagne, naast de Omloop Het Nieuwsblad), maar zijn reikwijdte bleef beperkt tot de kasseiklassiekers. De spreidstand van Benoot is een pak breder. Met niet alleen ereplaatsen in Vlaamse koersen, ook en nog meer – zoals in 2015 al werd aangehaald – in zwaardere klimklassiekers: twee derde plaatsen in de Amstel Gold Race, een derde stek in de Clasicá San Sebastian, een vijfde in de GP Montréal, een zevende plaats in de Waalse Pijl, drie toptienplaatsen in Luik-Bastenaken-Luik – nota bene als een relatief zwaargewicht van 71 à 72 kilogram.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dan zou je haast vergeten dat Benoot al tweede en vijfde werd in de eindstand van Parijs-Nice, vierde in Tirreno-Adriatico én in de Ronde van Zwitserland. En dat hij ook een belangrijke rol speelde in de Jumbo-Vismaploeg van tweevoudig Tourwinnaar Jonas Vingegaard.

Deze eeuw staat in de ranking ‘beste Belgische renner met kleinste erelijst’ misschien alleen Jurgen Van den Broeck nog boven Benoot: amper twee zeges (BK tijdrijden, rit in Dauphiné), maar wel derde en vierde in de eindstand van de Tour de France, zevende in zowel de Giro als de Vuelta, en nog elf toptienplaatsen in WorldTourrittenkoersen van één week.

Winstambities niet opgeven

Het mooie aan Benoot is dat hij zeer blij is met wat hij op zijn dertigste al heeft bereikt, maar zijn eigen winstambities – ondanks slechts vier zeges, ondanks zijn status als meesterknecht bij Visma-Lease a Bike – nooit heeft opgegeven. ‘De dag dat het zover komt, dan stop ik met koersen’, zei hij vorig jaar in De Morgen.

Of Benoot voor zijn pensioen nog eens een grote zege zal behalen, zal moeten blijken. Twee dingen zijn wel zeker. Dat het niet aan zijn gedrevenheid zal liggen. En dat geen mens in de wielerwereld het hem zou misgunnen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content