Wereldkampioen Remco Evenepoel (Soudal Quick-Step) heeft zondag voor de tweede maal op rij Luik-Bastenaken-Luik (Bel/WorldTour) op zijn naam geschreven.
Voor Evenepoel was het de eerste zege in zijn regenboogtrui. Eerder dit jaar won hij al wel de ploegentijdrit en de eindzege in de UAE Tour, en twee ritten in de Ronde van Catalonië. In Luik is hij de eerste die zichzelf kan opvolgen sinds Michele Bartoli, winnaar in 1997 en 1998. ‘Ik ben vooral fier dat ik in dit shirt deze mooie koers kan winnen. Dat is toch magisch’, vertelde de regerende wereldkampioen in het flashinterview.
In de 109e editie van de laatste voorjaarsklassieker van het seizoen plaatste Evenepoel – net als vorig jaar – zijn versnelling op La Redoute, waarna in de afdaling enkel nog Tom Pidcock terug kon aansluiten. Enkele kilometers verderop, op een uitloper van de befaamde Waalse helling, moest Pidcock definitief lossen en startte onze landgenoot aan zijn solo van zowat 30 kilometer richting Luik. Voordien had Evenepoel geen trap te veel moeten geven. ‘Op de eerste plaats moet ik dan ook mijn teammaats bedanken. Het was niet makkelijk, zeker niet door de vroege aanvallen van Jumbo-Visma. Maar we zijn kalm gebleven en hielden ons aan het plan en dat was aanvallen op het tweede deel van La Redoute. Met die nieuwe helling die vlak daarop in het parcours was opgenomen, wist ik dat ik moest doorduwen om het onderscheid te maken. Schitterend om zo twee op twee te pakken.’
De aangekondigde tweestrijd tussen Tadej Pogacar, de man van het voorjaar met zeges in de Ruta del Sol, Jaen, Parijs-Nice, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race en Waalse Pijl, kwam er niet. De 24-jarige Sloveen van UAE Team Emirates moest na een valpartij de strijd staken, na zowat 85 kilometer koers.
Pogacar greep zo naast de Ardense treble, met daarin eindwinst in de Amstel, Waalse Pijl en Luik. Slechts twee renners slaagden daarin: de betreurde Davide Rebellin in 2004 en Philippe Gilbert in 2011. In 2021 zette Pogacar zijn naam al eens op de erelijst van La Doyenne. Vorig jaar stond hij niet aan de start vanwege het overlijden van zijn schoonmoeder. ‘Ik wens hem veel sterkte en het beste toe’, aldus Evenepoel. ‘Ik hoop dat hij het goed stelt. Het is spijtig dat hij niet verder kon rijden, maar dat is nu eenmaal wielrennen. Zo’n momenten heb ik ooit ook gekend.’
Uiteindelijk finishte Evenepoel zondag met een voorsprong van iets meer dan een minuut op Pidcock en tankte hij vertrouwen voor de Giro, waar hij volgende maand voor eindwinst gaat. Met sprekend gemak – zo leek het althans – kroonde Evenepoel zich tot winnaar in Liège. ‘Dit doet zeker deugd. Vorig jaar kon ik profiteren van mijn zege, maar dit jaar is er amper tijd. Vanavond zal er echter wel een frietje afkunnen, zo heb ik met de diëtiste van de ploeg afgesproken.’
