Op stage met Lotto-Dstny: ‘De degradatie heeft een schok veroorzaakt in positieve zin’

Een nieuwe naamsponsor, een nieuwe CEO, een geherstructureerde performanceafdeling, negen nieuwe renners en niet langer in de WorldTour: Lotto-Dstny is een team in heropbouw. Sport/Wielermagazine ging de temperatuur opmeten en zette zich midden januari twee dagen in het wiel tijdens de teamstage aan de Spaanse Costa Blanca.

Het golfterrein ligt er verlaten bij, het openluchtzwembad onder de palmbomen is nog leeg en in de ontbijtruimte weerklinken slechts gedempte stemmen. Het is even voorbij halfacht, het Marriott-vijfsterrenhotel in het hinterland van badplaats Dénia houdt de snoozeknop nog ingedrukt.

Ondanks het ochtendlijke uur is in een van de ontruimde conferentiezalen één man zijn spieren al aan het losgooien. Gehuld in een Juventusshirt van Paulo Dybala – ‘Jammer dat hij de club heeft verlaten!’ – is Florian Vermeersch zich aan het opwarmen in afwachting van de rompstabilisatiesessie onder leiding van fysiotherapeut Geert Beirnaert. ‘Meestal is Victor Campenaerts de gretigste van de hoop,’ zegt Beirnaert, ‘maar vandaag is de sessie facultatief en dan geeft Victor de voorkeur aan krachtoefeningen in de gym.’

Nog zeven van de 24 aanwezige profs komen binnengedruppeld en rollen hun gymmatje uit. ‘Rompstabilisatieoefeningen hebben sinds een jaar of tien hun weg naar de wielrennerij gevonden’, vertelt de fysio ons, tussen zijn richtlijnen aan de renners door. ‘We organiseren die sessies hier normaal om de twee dagen, enerzijds als blessurepreventie en anderzijds om de renners hun spieren al wat te laten activeren voor ze op de fiets stappen. Een sterkere romp betekent natuurlijk ook dat je meer kracht kunt halen uit je rug, bijvoorbeeld bij het bergop rijden.’

Na een halfuurtje rekken en strekken mogen de foamrollers, oefenballen en loops aan de kant en kunnen de acht vroege vogels bij hun ploegmaats aanschuiven voor het ontbijt. Dadelijk volgt een duurtraining, dus moeten de nodige calorieën worden opgeslagen. ‘We gaan trainen in vier groepen’, zegt hoofdtrainer Jeroen Dingemans. ‘We hebben de renners ingedeeld op basis van het wattage per kilogram lichaamsgewicht dat ze op hun aerobe drempel trappen. Op de tweede dag van deze stage legden ze allen een vijf- en een twintigminutentest af. Mochten we een goeie klimmer als Andreas Kron en iemand als Florian, die twintig kilo meer weegt, in dezelfde groep indelen, zou Florian bergop constant boven zijn juiste zone trainen.’

Dingemans neemt plaats in de volgwagen achter groep twee, in het zog van onder anderen Vermeersch en Campenaerts. Het is de groep van de grotere motoren onder de zwaargebouwde types, de mannen die straks in de Vlaamse klassiekers de ploeg op de kaart moeten zetten. Aan het stuur van de wagen zit Nikolas Maes, niet toevallig de ploegleider die de klassieke kern ook in het voorjaar zal aansturen.

‘In het verleden organiseerde de ploeg altijd twee stages in de winter’, vertelt de West-Vlaming. ‘Maar met de pasdagen en teambuilding in november, een stage in december en een stage in januari duurde een seizoen geen negen maanden meer, maar twaalf. Vanuit de performanceafdeling wilden we vorig jaar al de decemberstage schrappen, maar John Lelangue heeft dat op het laatste moment nog herroepen. Nu lukte dat wel. Uiteindelijk is tachtig procent van de renners in december op eigen houtje op stage gegaan, maar met familie of vrienden, in de periode die voor hen het beste uitkwam en met een luchtiger schema. Zo zat er niet alleen bij de renners maar ook bij de staf eens een maand minder druk op de ketel en beginnen ze mentaal frisser aan het seizoen.’

Aaibare De Lie

Op een scherm vooraan in de wagen wordt via VeloViewer de route en de positie van de verschillende trainingsgroepen weergegeven. Het parcours – 134 kilometer met drie stevige beklimmingen – is van de hand van Loïc Segaert. De oudere broer van Alec, een van de vier aanwezige renners uit het U23-opleidingsteam, vormt samen met Jeroen Dingemans en ex-Lottoprof Sander Cordeel het nieuwe voltijdse trainerstrio.

‘Door vaste trainers in de ploeg te nemen kunnen we nu veel korter op de bal spelen en proactiever te werk gaan’, zegt Maes, die naast ploegleider ook performancemanager is. ‘Ik ben nu twee jaar bij de ploegleiding. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe ik in die periode de ploeg heb zien evolueren. Als we erin slagen de komende drie jaar de puntenstrijd te overleven, ben ik ervan overtuigd dat de ploeg een mooie toekomst in de WorldTour tegemoet gaat.’

Terwijl hij zijn woorden uitspreekt, krijgt Maes een filmpje vanuit Australië doorgestuurd. Caleb Ewan heeft het criterium voorafgaand aan de Tour Down Under gewonnen. Op de top van de eerste beklimming wordt het nieuws meteen met de renners gedeeld. ‘Zijn daar UCI-punten aan verbonden?’, is de vraag die op ieders lippen brandt. ‘Nee? Spijtig, maar toch, schrijf maar op: Caleb is in orde.’

Ondertussen overschouwt de andere snelle man van de ploeg, Arnaud De Lie, met bewonderende blik het Spaanse landschap. ‘C’est beau, hein, ici!’, zegt hij als Sjakie in de chocoladefabriek. Waarop Bergenaar Sébastien Grignard ironisch opmerkt: ‘Beh, ça ne remplace pas le Borinage, mais quand même…’

Er is dikwijls gezegd dat we vorig jaar een slecht jaar hadden, omdat we zijn gedegradeerd, maar uiteindelijk was 2022 een van onze betere jaren.’

THOMAS DE GENDT

Het jeugdig enthousiasme en de speelsheid van de twintigjarige De Lie werken bij iedereen aanstekelijk. ‘Met zijn krulletjes, zijn guitig lachje en zijn Nederlands met Franse tongval heeft hij een hoge aaibaarheidsfactor’, verklaart Maes. ‘Je merkt ook dat hij gemaakt is voor het kopmanschap. Arnaud is heel beleefd, maar gaat niet meer klakkeloos alles aanvaarden wat je zegt. Dat is trouwens alleen maar goed.’

Lege gelletjes

Op de tweede klim van de dag, de acht kilometer lange Port de La Vall d’Ebo, wordt nog maar eens bewezen dat in januari het epicentrum van de wielersport zich aan de Costa Blanca situeert. We kruisen renners van Trek-Segafredo, Alpecin-Deceuninck, Intermarché-Circus-Wanty en Uno-X.

De renners van Lotto-Dstny werken net als op de eerste klim een intervaltraining af: afwisselend 30 seconden à bloc en 30 seconden aan een rustig tempo. Op de top is alvast Cedric Beullens zijn goede luim nog niet verloren. ‘Tutti pazzi per Pirazzi!’, dolt hij. Het team mag dan wel de Giro overslaan, een supporterskreet voor een voormalige bergkoning uit die ronde kan er nog vanaf.

Vermeersch maakt van de pauze op de top gebruik om bij de volgwagen naar zijn ‘pisbidon’ te vragen. De urine van de renners wordt op training namelijk bijgehouden voor wetenschappelijk onderzoek. Het kadert binnen de kersverse samenwerking die de ploeg is aangegaan met de UGent. ‘Behalve de urine wordt ook het zweet geanalyseerd’, legt Dingemans uit. ‘Dat gebeurt met patches, een soort klevertjes, op het lichaam. De bedoeling is om de zoutinname te kunnen personaliseren en bijregelen. Uit de eerste analyses bleek bijvoorbeeld dat Florian en Victor meer water drinken dan nodig. Als je te veel water drinkt, daalt de zoutconcentratie in je lichaam en probeert je lichaam die in balans te krijgen door vocht uit te scheiden. Je gaat dus veel moeten plassen, maar vocht verlies je het best via zweet, omdat dat je lichaam koelt, terwijl urine in feite vocht is zonder functie. Het beste is om de juiste hoeveelheid te drinken, met de juiste hoeveelheid elektrolyten om je vocht- en zoutbalans in evenwicht te houden, waardoor je zo weinig mogelijk moet plassen.’

Dat het team meer dan ooit belang hecht aan marginal gains, blijkt ook bij de laatste bevoorrading, op de top van de derde beklimming. Maes verzamelt er bij zijn renners de lege verpakkingen van hun gelletjes. ‘We werken dit seizoen met een nieuwe voedingssponsor’, legt hij uit. ‘Precision Fuel & Hydration denkt heel erg met ons mee. We gaan ervan uit dat onze renners dertig gram koolhydraten per gelletje binnenkrijgen, maar feit is dat er altijd nog wat achterblijft in de verpakking. We gaan nu analyseren hoeveel, zodat we de voedingsrichtlijnen kunnen optimaliseren.’

Terug in de wagen verheugt Dingemans zich over het niveau van De Lie en Vermeersch. Op de laatste klim zijn het Waalse goudhaantje en de runner-up van Parijs-Roubaix 2021 als eerste boven gekomen. ‘En dat op een geitenpad waar wattage per kilogram lichaamsgewicht stevig doortikt’, aldus Dingemans.

De middag is al een eind geschoven wanneer de renners opnieuw het hotel bereiken. Het wordt lunchen op een Spaans uur, met ruim 2100 hoogtemeters in de benen. Straks volgt nog een massage, zeven verzorgers houden zich beschikbaar. Daarna moeten De Lie, Vermeersch, Campenaerts en een tiental andere renners ook nog de fotostudio in, ten behoeve van de Nationale Loterij. Sébastien Grignard, Frederik Frison en Pascal Eenkhoorn van hun kant worden om de beurt in kamer 205 verwacht voor een gesprek met Stéphane Heulot, de nieuwe CEO.

Peoplemanager

De opvolger van John Lelangue is aan een reeks verkennende gesprekken bezig met alle renners en stafleden, vertelt hij daags nadien tijdens de mediadag, waar een vijftiental journalisten op afkomt. ‘Ik kan hier niet aankomen als een bulldozer, het is in eerste instantie aan mij om me aan te passen aan het team’, aldus Heulot. ‘Daarom pols ik eerst bij iedereen naar zijn of haar verwachtingen en ervaringen.’

De Franse ex-geletruidrager, die met een Vlaamse getrouwd is, komt rustig en beheerst over. Het is zijn ambitie om Lotto-Dstny de komende drie seizoenen bij de beste twee ProTeams te positioneren en aldus te verzekeren van automatisch startrecht in de WorldTour. Het uiteindelijke doel is het team over drie jaar opnieuw de WorldTour in te loodsen. ‘Deze ploeg heeft het niveau om rond plek twaalf post te vatten.’

De degradatie uit de WorldTour heeft een schok teweeggebracht, zegt Heulot. ‘Maar een schok in positieve zin, een bewustwording bij alle partijen. Ik was aangenaam verrast met wat ik aantrof. Er is in het tussenseizoen heel veel werk verricht, met name op het vlak van performance en marginal gains. ’

Het valt op hoe de vorige CEO nauwelijks of niet wordt gemist.

Zelf kan de nieuwe baas bij zijn eerste mediaoptreden nog geen concrete beslissingen voorleggen. ‘Ik ben nog maar sinds 2 januari officieel in functie’, schetst Heulot de context. ‘Bovendien lagen bij mijn aantreden de rennerskern en het wedstrijdprogramma voor dit seizoen al vast, en budgettair is de manoeuvreerruimte beperkt.’ Zijn uitleg laat de aanwezige persjongens wat op hun honger: ‘Hij spreekt even wollig als zijn voorganger’, wordt al snel geoordeeld.

Binnen de ploeg daarentegen klinken de eerste reacties optimistischer. Heulot wordt omschreven als een gevoelsmens en een people manager, ‘het profiel waar de ploeg nood aan had’. Vooral ook valt op hoe de vorige CEO nauwelijks of niet wordt gemist. ‘John was iemand die wel luisterde, maar hij hoorde niet wat je zei.’ In het bijzonder wordt het Lelangue kwalijk genomen dat hij pas eind 2021 de ploeg een duidelijke uitleg bezorgde over de UCI-teamranking. ‘Had hij eerder aan de alarmbel getrokken, dan waren we nooit in deze situatie beland.’

‘Er is dikwijls gezegd dat we vorig jaar een slecht jaar hadden, omdat we zijn gedegradeerd, maar uiteindelijk was 2022 een van onze betere jaren’, beweert ook Thomas De Gendt. ‘Oké, in de WorldTour was het niet veel bijzonders, maar dat kwam ook omdat we met onze beste renners focusten op de kleinere koersen omwille van de punten. Zo behaalden we 25 overwinningen en werden we vijftiende in de ploegenranking. Het zijn de jaren 2020 en 2021 die ons de das omdeden.’ De Gendt, aan zijn negende seizoen in Lottodienst begonnen, vindt dat er een nieuwe wind waait door de ploeg. ‘Al sinds vorig jaar is er een betere sfeer, terwijl er twee seizoenen geleden nog een koude stemming heerste. Ik ga geen namen noemen, maar de mensen in kwestie zitten nu niet meer bij de ploeg.’

Caleb Ewan is bij het Belgische team aan zijn vijfde campagne toe. Vanuit Australië spreekt hij via een videoverbinding met de in Spanje aanwezige journalisten. Hoe beleeft hij de evolutie binnen de ploeg? ‘Het vertrek van Herman Frison en Marc Sergeant een jaar geleden was een grote schok, maar voor de rest heb ik de voorbije vier jaar niet veel verandering ervaren. Als het team van koers verandert, zal het dit jaar zijn: een nieuwe CEO, een professionelere aanpak. Ik denk dat we ons meer in de wetenschappelijke details zullen verdiepen.’

‘Iedereen is blij dat de ploeg een samenwerking is aangegaan met de UGent’, vertelt Florian Vermeersch tijdens zijn persmoment. ‘Een teken dat we weer een wetenschappelijke stap proberen te zetten. Vorige jaren is ook bij andere ploegen gebleken dat als je dat niet doet, je er gewoon niet meer aan te pas komt.’ Vermeersch besluit dat er een nieuwe schwung in de ploeg zit. ‘Doordat we vorig jaar zijn gedegradeerd, voelt iedereen nu extra drang om zich opnieuw te bewijzen. We willen laten zien dat we op het hoogste niveau thuishoren. In dat opzicht zie ik ons verlies van WorldTourstatus als iets positiefs.’

Sfeermaker Eenkhoorn

Zodra alle interviews achter de rug zijn, zakken renners, stafleden, genodigden en sponsorvertegenwoordigers af naar een zijvleugel van het hotel voor de officiële teampresentatie. De strak georkestreerde show van 40 minuten wordt ook live gestreamd. Aansluitend krijgen de bijna 120 aanwezigen een plaats aan een van de twaalf feesttafels toegewezen. Met een viergangenmenu zullen ze het wielerseizoen passend inzetten.

Als het team van koers verandert, zal het dit jaar zijn.’

CALEB EWAN

Wanneer de lamsschouderrollade met sjalotwijnsaus en aardappelgratin achter de kiezen is, laat Frederik Frison zich overhalen om voor de hele zaal nog eens zijn onvolprezen imitatiekunsten ten berde te brengen. Uit zijn repertoire tovert hij onder andere de stemmen tevoorschijn van Peter Sagan, Johan Museeuw, Patrick Lefevere (‘Soudal zit nu wel bij ons, maar Lotto-Dstny ziet er echt wel goed uit.’) en tot slot, op algemeen verzoek, John Lelangue (‘I am very ‘appy with the new CEO.’).

De chocoladecoulant met vanille-ijs is nog niet opgelepeld wanneer de gelegenheidsband de meer opzwepende ritmes inzet en de zaal helemaal op temperatuur komt. Op de tonen van de Macarena wagen fysiotherapeut Beirnaert en Nederlands kampioen Eenkhoorn zich als eersten op de dansvloer. ‘Pascal heeft zich heel snel geïntegreerd’, merkt sportief manager Kurt Van de Wouwer op. ‘Al op de teambuilding leek het alsof hij al jaren in de ploeg zit.’

‘Pascal is een sfeermaker’, beaamt ook Nikolas Maes. ‘Hij heeft het karakter dat we een beetje zochten. De klimmers in onze ploeg zijn eerder introverte types. Door hem in die kern te droppen, hopen we dat het ook daar wat meer gaat bruisen.’

Terug aan tafel wil Geert Beirnaert nog een laatste punt maken: ‘Ik weet ook wel dat alle ploegen beweren dat bij hen de sfeer goed zit, maar zeg nu zelf: bij ons kun je er niet omheen, hé? Na een moeilijkere periode een paar jaar geleden is hier echt een goeie vibe. Weet je wat? Morgenochtend begin ik de rompstabilisatiesessie met de Macarena!’