Na de val en opgave van Primoz Roglic: ‘Hij kan de Tourorganisatie aansprakelijk stellen voor nalatigheid’

Primoz Roglic na de val: geschaafd aan zijn rechterschouder. Vandaag komt hij niet meer aan de start. © AFP via Getty Images
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

In de finale van de Tourrit naar Villeneuve-sur-Lot deed zich donderdag een grote valpartij voor, deels omdat een middenberm ter plaatse niet werd gesignaleerd. Renners en ploegen leggen de schuld bij Tourorganisator ASO. Kan die aansprakelijk worden gesteld? ‘Ja’, zegt Frank Hendrickx, professor Sportrecht (KU Leuven).

Thijs Zonneveld, de Nederlandse journalist van AD, had er voor de start nog op gewezen, met een foto op X: een opeenvolging van licht verhoogde middenbermen in de finale van de etappe naar Villeneuve-sur-Lot.

‘Dit soort passages zijn wat mij betreft echt een middelvinger naar de renners. In een afdaling door een dorpje, niet te zien als je niet op kop rijdt. Als je hierop klapt met 80 per uur, word je gelanceerd.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Uitgerekend daar vond op 12 kilometer voor de finish een valpartij plaats, toen de Kazak Aleksej Loetsenko
over de middenberm tuimelde, en een aantal renners rechts van de weg meenam in zijn val. Grootste slachtoffer: Primoz Roglic, een van de concurrenten van Remco Evenepoel voor het podium. Hij belandde op zijn hoofd en schouder, en komt vandaag niet meer aan de start.

Achteraf was de kritiek op Tourorganisator ASO striemend. Onder meer van Merijn Zeeman, de sportief directeur van Visma-Lease a Bike, de ex-ploeg van Roglic: ‘Zo’n val zou niet mogen gebeuren’, zei hij tegen NU.nl. ‘Er waren stoepjes op de weg en die waren onmogelijk te zien. Bij de eerste obstakels was er nog een markering, maar bij de andere niet. Als je dan dicht op elkaar rijdt, kun je dat niet zien. Dat kun je de renners niet kwalijk nemen. Dit is honderd procent de fout van de organisatie.’

Dat Visma-Lease a Bike, en met name ceo Richard Plugge, de drijvende kracht was achter de nieuwe veiligheidsorganisatie Safer, speelt in die kritiek wel mee. Volgens Plugge is de organisatie, na ‘veel politieke discussies’, niet onafhankelijk, en niet performant genoeg om acute veiligheidssituaties aan te pakken.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Hoe dan ook blijft het feit dat een groter verkeerseiland net voor de val werd aangegeven met een wegsignalisatie, maar de daaropvolgende middenbermen niet, behalve met een streepje fluoverf. Tijdens de koers werden sommige renners door hun ploegleiders wel via hun oortjes gewaarschuwd voor die gevaarlijke passage, omdat de koersradio dat had gemeld. Maar niet elke renner kreeg dat te horen, of lette erop in volle finale.

Aansprakelijkheidsrecht

De vraag is of gevallen renners, zoals Primoz Roglic, de Tourorganisatie aansprakelijk kunnen stellen voor die nalatigheid. En een vergoeding kunnen eisen voor hun geleden schade, zoals een opgave, medische kosten, gederfde inkomsten uit premies en prijzengeld…

‘Op basis van het Franse recht, dat vergelijkbaar is met het Belgische recht, kan dat zeker’, zegt Frank Hendrickx, professor Sportrecht (KU Leuven). ‘Zowel op het gebied van het burgerlijk aansprakelijkheidsrecht, waar een fout, als schending van de algemene zorgvuldigheidsplicht, kan leiden tot een opgelegde schadevergoeding, als op het gebied van het strafrecht, bijvoorbeeld de aantasting van de fysieke integriteit door nalatigheid.’

‘De zorgvuldigheidsplicht voor organisatoren van wielerwedstrijden houdt onder meer in dat die voor een zo veilig mogelijk parcours moeten zorgen, met dus voldoende signalisatie van gevaarlijke punten’, zegt Hendrickx. ‘Als een organisator op dat vlak duidelijk in gebreke blijft, kan hij daarvoor aansprakelijk worden gesteld. Daarin kan ook meespelen in welke mate de organisator op voorhand ploegen en renners op de hoogte gebracht heeft van het risicovolle punt. En of dat duidelijk en precies is gecommuniceerd door teamverantwoordelijken. Een rechter zal dus het geheel beoordelen. Voor zover ik weet zijn daarover geen gevallen in de Franse rechtspraak bekend, maar in theorie is zo’n aansprakelijkheidsclaim zeker mogelijk.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Schadevergoeding

Volgens Hendrickx is een schadevergoeding bepalen niet zo simpel. ‘Wie een geldsom wil bekomen, moet de schade concreet kunnen bewijzen. Daarover kan nog flink wat juridische discussie ontstaan. De vraag is ook of een organisator een verzekering heeft afgesloten om die aansprakelijkheid te dekken. En of die verzekering wil tussenkomen bij een eventuele fout.’

‘Het is ook moeilijk om geleden financiële schade precies in te schatten. Je kunt wel een vergoeding vorderen voor het verlies van een kans, maar geen vergoeding die gelijkstaat met het daadwerkelijke verlies, bijvoorbeeld een bonus of premie bij een podiumplaats. Want je kunt niet met zekerheid zeggen of een renner op het podium was geëindigd als hij niet was gevallen’, aldus Hendrickx.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content