Een bidon gooien naar een renner, zoals in Parijs-Roubaix bij Mathieu van der Poel gebeurde, is ontoelaatbaar en vraagt om een strenge straf. Maar het incident opblazen als bewijs van een breed gedragen vijandigheid tegenover Van der Poel, of zelfs van oprukkend wielerhooliganisme, is buiten alle proportie.
Het voorval met de bidongooier tijdens Parijs-Roubaix lokte een storm van reacties uit. De media sprongen er massaal op, en de publieke verontwaardiging over deze gevaarlijke daad was begrijpelijk. Zelfs het middagjournaal van VRT1 opende maandag met een liveverslag vanuit het gerechtsgebouw in Kortrijk. De man die de drinkbus naar Van der Poel gooide, had zich immers aangegeven bij de politie van Waregem.
Zoals vaak in sociale mediatijden werd het incident uitvergroot. Het incident gold zelfs plots als symptoom van opkomend wielerhooliganisme. Een professor waarschuwde voor een toekomst waarin supporters van Van Aert en Van der Poel elkaar fysiek te lijf gaan, zoals voetbalsupporters dat deden in de jaren tachtig, op snelwegparkings of diep verstopt in de bossen.
Maar dat beeld strookt niet met de werkelijkheid. Ja, Van der Poel werd de voorbije jaren soms uitgejouwd of bespuwd, en kreeg een petje, bier of urine naar zich gegooid. Ja, het overgrote deel van de Vlaamse wielerfans is fan van de zeer populaire Wout van Aert – al sinds de juniorencategorieën de grote rivaal van ‘MvdP’. En ja, het succes van de Nederlander, gecombineerd met de mindere resultaten van de Kempenaar, wekt bij sommige Van Aert-supporters afgunst op.
Van der Poel is geen mikpunt van haat
Maar van een algemeen gedragen haat tegenover ‘de Hollander’ is geen sprake. Van der Poel is een halve Belg: hij is hier geboren, opgegroeid en woont al zijn hele leven in België.
Bovendien is hij geen polariserende figuur. Hij provoceert nooit met woorden of gedrag. Hij laat zijn benen spreken en is altijd respectvol tegenover zijn tegenstanders – ook tegenover Van Aert. De tijd waarin beide renners elkaar soms met een vinnige uitspraak of gebaar uitdaagden, ligt al jaren achter ons, van toen ze nog fulltime veldrijders waren.
Door zijn aanvallende manier van koersen is het als rechtgeaarde wielerfan haast onmogelijk om Van der Poel te ‘haten’ – laat staan hem te bespuwen of een bidon naar hem te gooien.
🚴🇫🇷 | Vorig jaar een petje… nu een bidon! Van der Poel wordt bekogeld. Kappen alsjeblieft! 🤬🤬
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) April 13, 2025
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/qLd374R7Ti
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Wie dat wél doet, is veelal dronken en behoort tot een zeer minieme minderheid onder de duizenden toeschouwers. Zeker bij grote klassiekers en veldritten, waar supporters vaak urenlang langs het parcours staan, vloeit de alcohol rijkelijk.
Dat is vandaag zo, maar was vroeger niet anders. De populaire Sven Nys werd ooit besproeid met bier, waarop hij de man in kwestie nog tijdens cross terechtwees. Ook de jonge Tom Boonen werd in Parijs-Roubaix 2002 uitgejouwd toen hij in de achtervolging ging op de oudere vedette Johan Museeuw.
Het gaat vaak niet eens om echte wielerliefhebbers, maar om mensen die naar de koers trekken voor het randgebeuren, onder invloed van alcohol zich in een groep stoer willen gedragen, en zich laten meeslepen door frustraties of persoonlijke problemen.
De twintiger die de bidon naar Van der Poel smeet heeft er, in een reactie via zijn advocaat, zelfs geen verklaring voor. ‘Het was een extreem dwaze impuls.’ Naar eigen zeggen had hij ‘wel wat te veel gedronken’ en is hij ook ‘absoluut geen fan’ van Wout van Aert.
Straf dader, bescherm koerscultuur
Laat er geen misverstand over bestaan: een bidon gooien is gevaarlijk en onaanvaardbaar. Maar de dader als een moordenaar ophangen aan de hoogste boom gaat te ver.
Dat is ook de visie van Alpecin-Deceuninck, de ploeg van Mathieu van der Poel. In een verstandig persbericht stelt ze dat ze een klacht zal indienen, maar ook dat ze inzet op overleg tussen alle betrokken partijen. Ze vraagt aandacht voor de gevolgen van overmatig alcoholgebruik en pleit voor meer preventieve maatregelen.
Denk aan meer dranghekken op risicovolle punten van het parcours, extra stewards of initiatieven om alcoholmisbruik in te perken. Zulke ingrepen kunnen helpen zonder de unieke toegankelijkheid van het wielrennen – de nabijheid tussen fans en renners – te ondergraven. Al zijn incidenten over een parcours van 260 kilometer uiteraard nooit volledig uit te sluiten.
Misschien wel de meest doeltreffende maatregel zou een symbolische actie zijn: een filmpje op sociale media, georganiseerd door de rennersvakbond, waarin toppers als Van der Poel, Van Aert, Pogacar, Evenepoel, Pedersen, Vingegaard en Roglic samen oproepen tot respect voor renners. Zo’n boodschap, recht uit het hart van de sport, zou fans wereldwijd kunnen raken.
Wielrennen is een gedeelde passie, geen haat. Spuwen en met drinkbussen gooien verdienen veroordeling, alcohol vraagt om matiging, en alle partijen moeten samenwerken aan preventie. Maar laten we geïsoleerde daden niet opblazen. De koersfans verdienen beter dan te worden weggezet als hooligans.
Dé vraag na Parijs-Roubaix: verhindert Mathieu van der Poel de monumentenreeks van Tadej Pogacar?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier