Mathieu van der Poel evenaart vader Adrie, maar niet Eddy Merckx

© belga
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Hoeveel keer heeft Patrick Lefevere als ploegmanager een kasseimonument gewonnen? Welk straffe serie zette Mathieu van der Poel neer? Hoe traag reed Wout van Aert de laatste beklimmingen van de Oude Kwaremont en de Paterberg naar boven? De Ronde van Vlaanderen 2021 in 10 opvallende cijfers.

5

In zoveel monumenten op rij eindigde Mathieu van der Poel in de top tien. In 2020: tiende in Il Lombardia, zesde in Luik-Bastenaken-Luik en eerste in de Ronde van Vlaanderen. In 2021: vijfde in Milaan-Sanremo en tweede in de Ronde van Vlaanderen.

Een serie (van opeenvolgende monumenten op de wielerkalender) die geleden is van de jaren tachtig, toen onder meer vader Adrie tweede, zevende, eerste, derde en tweede werd in de Ronde van Lombardije (1985), Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik (1986).

Sean Kelly zette in 1985 en 1986 een reeks van zes toptienplaatsen neer (van Parijs-Roubaix tot Parijs-Roubaix) en finishte in 1983 en 1984 zelfs vijfmaal op rij als eerste of als tweede van een monument, met drie zeges (in Lombardije, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik).

Door zijn tweede plaats slaagde Mathieu van der Poel er wel niet in om de eerste renner sinds… Eddy Merckx te worden die twee monumenten won zonder ooit één grote ronde te hebben gereden. (Merckx zegevierde in 1966 en 1967 in Milaan-Sanremo, voor zijn eerste Girodeelname in 1967).

33

Zoveel monumenten heeft Patrick Lefevere gewonnen sinds hij in 1993 overnam als eerste ploegleider bij GB-MG, waarna Mapei-GB/Bricobi (1995/2000), Domo-Farm Frites (2000-2002) en Quick-Step (vanaf 2003) volgden, als ploegmanager.

Van die 33 klassieke zeges behaalde Lefevere er 24 in de twee kasseimonumenten: Ronde van Vlaanderen (11) en Parijs-Roubaix (13), met in totaal negen verschillende renners. Op een totaal van 56 edities, een scorepercentage van liefst 43 procent.

Mathieu van der Poel evenaart vader Adrie, maar niet Eddy Merckx
© BELGA

6

Voor de zoveelste keer op rij was de winnaar van de Ronde van Vlaanderen bij de mannen ook de renner die als eerste de top van de laatste beklimming van de Paterberg rondde. Op tien edities sinds de aanpassing van het Rondeparcours in 2012 (met aankomst in Oudenaarde) was dat zevenmaal het geval.

Alleen Tom Boonen in 2012 (derde, na medevluchters Filippo Pozzato en Alessandro Ballan), Fabian Cancellara in 2014 (na vluchters Greg Van Avermaet, Stijn Vandenbergh, in het wiel van Sep Vanmarcke), en Alexander Kristoff in 2015 (in het wiel van medevluchter Niki Terpstra) kwamen er niet als eerste boven. Al zaten ze wel in de spits van de koers.

1

De zoveelste zege in een monument die werd behaald door een renner die reed niet op tubes, maar op zogenaamde clinchers, een buitenband met een latex binnenband.

Zo luidde het althans in een tweet van Deceuninck – Quick-Step. Maar dat klopt niet. Frédéric Guesdon was in 1997 de snelste in Parijs-Roubaix op ‘gewone’ bandjes, en niet op tubes, zo bevestigde hij ooit in een interview met Sport/Voetbalmagazine. “In 1997 was Michelin sponsor van mijn ploeg Française des Jeux en het had speciale bandjes laten ontwikkelen. Al heeft me dat niet zo veel voordeel opgeleverd, want ik reed twee keer lek. Maar ik won wel.”

31

Zoveel seconden reed Wout van Aert de Paterberg (bij de laatste beklimming) trager op dan in de jongste E3 Saxo Bank Classic: 1’27” vs. 56″, toen hij er een persoonlijk record neerzette, zo blijkt althans uit zijn Strava-files.

Door de andere plaatsing van de helling, na 237 km vs. 162 km, niet helemaal vergelijkbaar.Ook omdat in de E3 Classic renners in het gootje naar boven konden vlammen, terwijl ze in de Ronde op de kasseien moesten blijven. Maar het verschil is niettemin opvallend. Betere vergelijkingsbasis: de Ronde van vorig jaar, toen Van Aert met Van der Poel samen de Paterberg de laatste maal beklommen in 1’19”, of acht seconden rapper dan de tijd van de Kempenaar afgelopen zondag.

Mathieu van der Poel evenaart vader Adrie, maar niet Eddy Merckx
© BELGA

Op het tweede, vlakkere deel van de Oude Kwaremont, waar Van der Poel en Asgreen wegvlamden, was Van Aert drie tellen trager dan in 2020: 2’05” vs. 2’02”.

Door de andere plaatsing van de helling, na 237 km vs. 162 km, niet helemaal vergelijkbaar. Ook omdat in de E3 Classic renners in het gootje naar boven konden vlammen, terwijl de ze in de Ronde op de kasseien moesten blijven. Maar het verschil is niettemin opvallend.

4

Zo weinig renners van verschillende nationaliteiten eindigden in de top tien van de wedstrijd bij de mannen, het laagste aantal sinds de Ronde-editie van 1998. Toen vier Belgen, vier Italianen, een Rus en een Fransman. Zondag vijf Belgen, twee Fransen, twee Nederlanders en een (winnende) Deen.

Ter vergelijking: bij de vrouwen finishten in de top tien rensters van… zeven verschillende nationaliteiten.

25

De plaats van Tim Wellens, als eerste Lotto-Soudalrenner. Slechts één ploegmaat beëindigde nog de race: John Degenkolb, als 30e. De slechtste Ronde van Vlaanderen voor de Lottoploeg sinds 2012, toen er niet meer in zat dan een 67e stek voor Marcel Sieberg en en 70e plaats voor Jens Debusschere.

Mathieu van der Poel evenaart vader Adrie, maar niet Eddy Merckx
© BELGA

35

Zoveel jaar en 322 dagen oud was Greg Van Avermaet toen hij zondag op het podium van de Ronde eindigde, als oudste renner in de top drie van Vlaanderen Mooiste sinds Andrea Tafi en Johan Museeuw eerste en tweede werden in de editie van 2002, op een leeftijd van respectievelijk 35 jaar en 336 dagen en 36 jaar en 177 dagen. Gouden Greg heeft nu vier podiumplaatsen en negen toptienplaatsen in de Ronde verzameld, twee ‘records’ voor een renner die de Vlaamse klassieker nooit won.

9

Zoveel Italianen namen deel aan de Ronde van Vlaanderen 2021. Een dieptepunt in de 21e eeuw. Ter vergelijking: in 2001 waren dat er nog 54. Alberto Bettiol (pas 28e) zette ook het slechtste resultaat neer voor de eerste Italiaan sinds 2010, toen Daniel Oss ook 28e werd.

Mathieu van der Poel evenaart vader Adrie, maar niet Eddy Merckx
© BELGA

7

De beste plaats ooit voor een renner van Movistar in de Ronde van Vlaanderen: Imanol Erviti in 2016. En dat voor een ploeg die al bestaat sinds 1980. Zondag raakt Ivan Garcia Cortina niet verder dan een 23e stek.

Annemiek van Vleuten zorgde in haar eerste jaar bij het Spaanse team wel meteen voor een voltreffer door tien jaar na haar eerste zege nog eens te triomferen in Vlaanderens Mooiste. Bij de mannen had alleen Walter Godefroot haar dat voorgedaan (1968/1978).

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content