Kippenvelmoment voor Filip Meirhaeghe: ‘Het wildste feest dat ooit in de Ardennen is gevierd’
Mountainbiker Filip Meirhaeghe verleidde het meisje van zijn dromen.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun strafste sportherinnering.
Ik was smoorverliefd op de verzorgster van de Amerikaanse nationale ploeg. Er was mij veel aan gelegen om haar te imponeren op de Wereldbekermanche in Houffalize, in het jaar 2000. De voorgaande races was ik uitgevallen, waardoor ik in een kwalificatiewedstrijd in de top vijf moest eindigen om te mogen starten. Een formaliteit voor mij, maar ik zag er tegelijk een kans in.
De omloop passeerde aan haar hotel en ik wist dat ze zou staan kijken. Ik reed comfortabel op de derde plek – genoeg om me te plaatsen – maar ik ben toen als een gek naar de koplopers gekoerst en heb hen gevraagd: ‘Mannen, er is hier een meisje op wie ik indruk wil maken. Laat mij alsjeblieft de kop nemen, nadien mag je me weer passeren.’ En zo geschiedde. De andere renners vonden het erg grappig.
In de race zelf vertrok ik van de achterste startrij. Normaal ben je dan kansloos, maar mijn verliefdheid gaf me vleugels. Onstuitbaar koerste ik naar voren. Twee Franse toppers reden voorop: Christophe Dupouey en Miguel Martinez. Dupouey heeft zijn ploegmaat geflikt. Toen ik aansloot, zei hij: ‘We dwingen Martinez op kop, straks lossen we hem.’ Martinez lag niet goed in de groep, hoorde ik naderhand. In de laatste ronde reed ik solo weg. Het meisje van mijn dromen stond in de bevoorradingszone. Met een weids gebaar zette ik mijn zonnebril af en keek haar recht in de ogen. Een scène als uit een film.
Een mountainbiker die een Wereldbekermanche wint na de kwalificaties te rijden, dat was nog nooit gebeurd. Het was nog om andere redenen een historische koers. Er stonden 20.000 toeschouwers: een record voor een Europese mountainbikewedstrijd. Voor een dorp als Houffalize was dat overweldigend veel volk. Bij iedere tegenstander die ik inhaalde, weerklonk oorverdovend gebrul. Het publiek werd zot omdat een landgenoot zo stuntte. Ik heb het ooit horen omschrijven als ‘het wildste feest dat ooit in de Ardennen is gevierd’. De gemeente Houffalize maakte me later ereburger. En wat dat meisje betreft: mijn verleidingsdans lukte. We gingen op date en zijn vier jaar een koppel geweest.