Deze keer, in tegenstelling tot twee jaar geleden, kon de nieuwe Australische rondehoop de roze trui wel behouden tot de eindstreep van de Giro. Een terugblik op de wederopstanding van een renner die vorig seizoen volledig verdween en die als een ware fenix tussen het Blockhaus en de Marmolada weer helemaal tot leven kwam.
Deze keer was de marge groter. Beginnend met 1’25” voorsprong op Richard Carapaz, was er een wonder nodig om Jai Hindley op de laatste dag van zijn roze troon te stoten. Het scenario was nagenoeg identiek aan dat van anderhalf jaar geleden, maar bij de start van die laatste etappe waren de omstandigheden heel anders.
Midden oktober 2020 had Hindley de hiërarchie binnen de Sunwebploeg volledig overhoop gegooid door kopman en rozetruidrager Wilco Kelderman achter te laten op de beklimming van de Stelvio en zelf te proberen om Geoghegan Hart bij te benen.
Met dezelfde tijd aan het begin van de laatste etappe van de Giro 2020, gingen de Australiër en de Brit de strijd aan in de straten van Verona. In de twee voorgaande tijdritten was het Geoghegan Hart die er steeds als beste uitkwam, terwijl Hindley op zijn limieten botste. En ook in de 16 korte kilometers was het de Australiër die het onderspit moest delven en bijna 40 seconden toegaf op de rivaal van Team Ineos.
De nieuwe Cadel Evans?
Bij de start in Boedapest dit jaar waren er echter geen hoge verwachtingen meer bij Jai hindley, terwijl Geoghegan Hart in Noorwegen geen antwoord kon bieden op de jongere generatie met als boegbeeld Remco Evenepoel. Geen enkele rijder van het Borateam die aan de start van de Ronde van Italië stond, wist in 2022 al van zich te laten horen. Het was dan ook vooral uitkijken naar Wilco Kelderman, herenigd met zijn voormalige Australische teamgenoot, of Emmanuel Buchmann, voormalig vierde in de Grande Boucle in 2019, om de eer van Bora hoog te houden.
Maar deze zondag was het alsnog Jai Hindley die na drie weken als winnaar het podium mocht betreden. Net als bijna twee jaar geleden kreeg hij concurrentie van een renner van Ineos, Richard Carapaz. Met zijn beste tijdrit ooit, werd hij zo de eerste Australiër die de Giro won, de tweede die ooit een grote ronde kon winnen, elf jaar na Cadel Evans in de Tour.
De twee Australiërs hebben echter, buiten het feit dat ze landgenoten zijn, enkel gemeen dat ze ooit de roze trui hebben gedragen en minstens één etappe hebben gewonnen in de drie weken durende Italiaanse rittenkoers. De klimmer uit Perth is in staat tot acceleraties, wat allerminst gezegd kan worden van de man die in 2009 nog wereldkampioen werd. In tijdritten blinkt Jai Hindley dan weer minder uit dan Evans, maar elk op hun eigen manier hebben ze twee prachtige pagina’s geschreven in de geschiedenis van het Australische wielrennen.
Liefde voor Italië
Hindley’s liefde voor Italië komt niet als een verrassing. Hij landde in Europa binnen het bescheiden Aran Cucine-team waarvan het hoofdkantoor zich in het hart van Abruzzo bevindt. Het volgende seizoen, in 2016, won hij in de kleuren van een Taiwanees team zijn eerste profrace, de Gran Premio Capodarco, opnieuw in Italië. In 2017 sloot hij zich aan bij de Australische formatie Jayco, maar onderscheidde zich nog steeds in de Laars door het winnen van de Toscana-Terra di Ciclismo, een koers voor jongeren onder de 23 jaar, voordat hij zijn armen ophief in een Chinese etappekoers, de Tour van Fuzhou en naar een tweede plaats behaalde in de Herald Sun Race, in zijn Australië.
Zijn prestaties leverden hem een profcontract op bij Michelton-Scott en een eerste groot resultaat met een tweede plaats in de Ronde van Polen achter Pavel Sivakov. Het was ook het jaar waarin hij de Giro ontdekte met een met een 35e plaats. In 2020 begon hij sterk aan het seizoen door de Herald Sun Tour te winnen, veertiende te eindigen in de door Evenepoel gedomineerde Ronde van Polen en een dertiende plek te behalen in Tirreno-Adriatico. Toch verscheen hij niet als kopman van het Sunwebteam aan de start van de Giro 2020 op Sicilië. In het bijzondere jaar door de coronacrisis waren de gevestigde waarden niet in orde en werden de gebruikelijke vedetten als Vincenzo Nibali en anderen beboet door het geweld van jongeren Geoghegan Hart en Hindley.
Terug naar af
Verlost van Wilco Kelderman die in 2021 naar Bora vertrok, maakte Jai Hindley geen gebruik van de gelegenheid om zijn mooie Italiaanse prestatie te bevestigen. De Australische klimmer kwam zelfs niet verder dan de veertiende etappe van de Ronde van Italië. Hij herleefde enigszins in augustus tijdens de Ronde van Polen met een zevende plaats, maar het seizoen was over het algemeen een mislukking en ver onder de hoge verwachtingen. In de zomer verliet hij dan ook het team om zich opnieuw bij Kelderman te voegen bij Bora.
In het truitje van Bora liet hij zich opnieuw opmerken in de Tirreno-Adriatico door als vijfde te eindigen. In de Ronde van het Baskenland kon hij die opflakkering echter niet doortrekken met een finale dertiende plaats. Na een opgave in Luik-Bastenaken-Luik enkele dagen na een anonieme 26e plaats in de Waalse Pijl, had Hindley absoluut niet de adelbrieven van een man die op het punt stond de Giro enkele weken later te domineren.
En die voorspellingen leken ook uit te komen. Op de beklimming van de Blockhaus leek hij het grootste deel van de klim achter te lopen op het trio Richard Carapaz, Romain Bardet en Mikel Landa. Zelfs de in het oog springende Joao Almeida die hem in zijn kielzog had getrokken met de veteraan Domenico Pozzovivo, leek meer in staat om het roze te winnen dan de Australiër. Maar in een opwelling kroonde hij zich alsnog tot winnaar op de reus van Slovenië.
Een wederopstanding van een man wiens laatste professionele overwinning dateerde van de achttiende etappe in de Ronde van Italië 2020. Al dachten we ook wel dat deze heldendaad geen vervolg zou krijgen. En wat vergisten we ons. Net als anderhalf jaar geleden bleef het momentum van deze Giro bij de Borarenner, geholpen door zijn team en luitenants Kelderman, Buchmann en Lennard Kämna die er alles aan deden om hem naar de hoogste trede van het podium te dragen. Maar is hij nu ook definitief vertrokken?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
