Vrijdag start met de cross in Mol een reeks van liefst elf veldritten in zeventien dagen. Nooit was het crossmenu in de nieuwjaarsperiode zo copieus.
Veldrijden rond de jaarwisseling, het is van alle tijden. Denk maar aan de traditionele nieuwjaarscross in Rillaar in de jaren zeventig en tachtig. Een klassieker die Roland Liboton, op zijn geliefde Tienbunder, liefst dertien keer won.
Ook Diegem en Loenhout werden toen traditionele afspraken in de kerstperiode. In de jaren negentig kwamen daar veldritten in Veldegem en Rijkevorsel, en in Zeddam en Surhuisterveen (Nederland) bij. En in 2001 een nieuwe klassieker op nieuwjaarsdag: de GP Sven Nys in Baal, waar Nys zelf tien keer de handen in de lucht stak.
Het was een seizoen (2000/2001) waarin van 23 december tot 7 januari liefst elf veldritten in België en Nederland werden gereden, op zestien dagen, met wel slechts drie klassementsmanches (Overijse, Diegem en Zeddam). De rest waren losse crossen met niet altijd een even goed bezet deelnemersveld.
Drie seizoenen later (2003/2004), niet toevallig het hoogtepunt van de periode Sven Nys-Bart Wellens, werd het nog drukker: twaalf crossen op zestien dagen, van 20 december tot 4 januari, inclusief vijf klassementsmanches.
Beperkter programma
Voller is de crosskalender rond de jaarwisseling sindsdien niet meer geweest. Tot vorig seizoen, toen er tien veldritten op zeventien dagen werden geprogrammeerd.
Het kan echter nog drukker, want dit seizoen komt er nog een topcross bij: de Wereldbekermanche in Hulst, net over de Belgisch-Nederlandse grens. Zo zullen er de komende zeventien dagen liefst elf crossen worden gereden, waarvan acht klassementswedstrijden (Wereldbeker, Superprestige of X2O Trofee):
Mol (losse cross, 22/12), Antwerpen (WB, 23/12), Gavere (WB, 26/12), Heusden-Zolder (SP, 27/12), Diegem (SP, 28/12), Loenhout (losse cross, 29/12), Hulst (WB, 30/12), Baal (X2O, 01/01), Koksijde (X2O, 04/01), Gullegem (losse cross, 06/01) en Zonhoven (WB, 07/01).
Een ongeziene drukte – tussen 26 december en 30 december zelfs vijf dagen op rij – die één reden heeft: veel organisatoren willen hun wedstrijden rond de jaarwisseling organiseren in de hoop dat ze dan Wout van Aert, Mathieu van der Poel en/of Tom Pidcock aan de start kunnen krijgen en dus ook meer toeschouwers zullen lokken. Steeds meer beperkt hun crossprogramma zich immers tot deze periode. Van Aert en Pidcock rijden dit seizoen zelfs geen nationaal kampioenschap of WK.
Mede door stevige startpremies (naar verluidt 15.000 à 20.000 euro voor Van Aert en Van der Poel) is het veel organisatoren ook gelukt om minstens een van de drie toppers aan hun startlijst toe te voegen: Van der Poel rijdt negen van de elf crossen (hij mist alleen Heusden-Zolder en Gullegem), Van Aert minstens zeven van de elf (hij start niet in Diegem, Loenhout, Gullegem en misschien ook niet in Zonhoven) en ook Pidcock start in zeven van de elf veldritten (hij laat Mol, Heusden-Zolder, Loenhout en Baal links liggen).
In minstens vier wedstrijden zullen dus de drie beste crossers van het moment starten, en in minstens zes Van Aert en Van der Poel.
Overkill?
Toch is de vraag of elf crossen in zeventien dagen geen overkill is, vooral voor de fulltimecrossers die al drie maanden aan de slag zijn. Zij moeten kiezen, en zullen vooral opteren voor de wedstrijden waar ze een goed klassement verdedigen. Van de top veertien in het huidige Wereldbekerklassement nemen er vrijdag in Mol bijvoorbeeld slechts twee renners deel: Niels Vandeputte en Toon Vandebosch. Eli Iserbyt en co zetten alles op de Wereldbekermanche in Antwerpen, komende zaterdag.
Golazo, de organisator van de Molse Zilvercross, kan wel uitpakken met een affiche Van Aert vs. Van der Poel en spreekt nu al van een ‘bom’, gezien de vele verkochte tickets. Dat brengt geld in het laatje, ten koste van een (over)volle kalender waar weinig lijn in zit. Geen veldritliefhebber die daar nu om zal malen. Tot Van Aert en Van der Poel ooit beslissen om het veldritseizoen helemaal te skippen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier