Het verdriet van Frankrijk: een land zonder ronderenners
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Het blijft frappant dat België al 48 jaar moet wachten op een opvolger van Lucien Van Impe, als laatste landgenoot die de Tour de France won. Geen enkel andere traditionele wielernatie moet al zo lang geduld oefenen. Meer zelfs: sinds 1976 eindigden nog slechts twéé Belgen op het eindpodium van de Ronde van Frankrijk: Van Impe zelf, twee keer, en Jurgen Van den Broeck in 2010, als derde. Nota bene nadat Alberto Contador zijn eindzege was kwijtgeraakt door een positieve dopingplas.
Niet verwonderlijk dus dat de verwachtingen hooggespannen waren toen Remco Evenepoel bij het begin van zijn profcarrière werd aangekondigd als ‘de nieuwe Eddy Merckx’. De Schepdaalnaar heeft intussen al een zeer stevig palmares opgebouwd, met in 2022 onder meer een eindzege in de Vuelta. Hij maakte toen een einde aan een periode van 44 jaar zonder Belgische overwinning in een grote ronde, na de triomf van Johan De Muynck in de Giro van 1978. Of Evenepoel ooit ook de Tour zal kunnen winnen, valt nog af te wachten. Maar met hem heeft ons land op z’n minst weer iemand die kan meestrijden voor een dichte ereplaats.
Dat kunnen de Franse wielerfans niet zeggen. Hun rondeverdriet is mogelijk nog groter. Er wordt nu veel verwacht van de twintigjarige Lenny Martinez, maar gezien zijn beperkte tijdritkwaliteiten als lichtgewicht van amper 52 kilo is zijn potentieel beperkt. En dus zullen ook de Fransen de komende jaren blijven smachten naar een opvolger van Bernard Hinault, hun laatste Tourwinnaar, in 1985. Daarna wonnen alleen nog Laurent Fignon (Giro 1989) en Laurent Jalabert (Vuelta 1995) een grote ronde. De verklaringen? Het gebrek aan een supertalent. En als dat er al was, werd het verkwanseld door de beperkte wetenschappelijke/medische begeleiding bij de conservatieve Franse ploegen.
De balans in het grote én kleine rondewerk is zelfs nog magerder: sinds de eindzege van Christophe Moreau in de Dauphiné van 2007 heeft geen enkele Fransman een rittenkoers op het hoogste WorldTourniveau gewonnen. Nul op… 240. Spanje behaalde sindsdien 36 eindzeges, Groot-Brittannië 30, Slovenië 28 en België 14. Zelfs publiekslievelingen als Romain Bardet en Thibaut Pinot, die wel het eindpodium van de Tour haalden, bleven in hun carrière op nul steken. Pinot is intussen gestopt, Bardet gaat volgend jaar met pensioen. De hoop en de druk van de Fransen rust nu op de tengere schouders van Lenny Martinez. Hij zou niet de eerste zijn die daaronder bezwijkt.
Het nieuwe realisme van Remco Evenepoel: ‘Ik sta nog niet op het niveau van Pogacar’
Tour de France 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier