Giro d’Italia: hoe Remco Evenepoel in 10 lijstjes met Eddy Merckx kan belanden
Na zijn eindzege in de Vuelta gaat Remco Evenepoel voor de roze trui in de Giro. Als hij daarin slaagt, en onderweg ook ritsuccessen boekt, zal hij als Belg in enkele selecte lijstjes terechtkomen. Daarin telkens dezelfde naam: Eddy Merckx.
1. De Vuelta én de Giro winnen, het is een combinatie waarin 11 renners geslaagd zijn: Jacques Anquetil, Felice Gimondi, Eddy Merckx, Bernard Hinault, Giovanni Battaglin, Tony Rominger, Denis Menchov, Alberto Contador, Vincenzo Nibali, Nairo Quintana en Chris Froome.
Remco Evenepoel kan met een eindzege in de Ronde van Italië 2023 de twaalfde worden, en de tweede Belg naast Merckx.
Hij zou ook met voorsprong de jongste renner zijn die die twee grote rondes op zijn palmares zet, op een leeftijd van 23 jaar en 123 dagen. Tot nu toe was de jongste Hinault, die 25 jaar en 206 dagen oud was toen hij in 1980 voor het eerste de Giro won, nadat hij in 1978 al de Ronde van Spanje op zijn naam had geschreven.
2. De Vuelta en de Giro binnen een tijdspanne van twaalf maanden winnen (in wisselende volgorde), daar zijn zes renners in geslaagd: Gimondi (1967/68), Merckx (1973), Hinault (1982/83), Battaglin (1981), Contador (2008) en Froome (2017/18). Evenepoel kan de zevende worden.
3. Twee verschillende grote rondes winnen, dat hebben tal van renners gerealiseerd. Maar slechts één Belg: Eddy Merckx, die de Giro (vijfmaal), Tour (vijfmaal) én Vuelta (één keer) op zijn erelijst heeft staan.
De Kannibaal is zelfs de enige landgenoot die na de Tweede Wereldoorlog méér dan één grote ronde kon winnen.
Alle andere Belgische groterondewinnaars bleven op één eindzege steken: Edward Van Dijk (Vuelta 1947), Frans De Mulder (Vuelta 1960), Ferdinand Bracke (Vuelta 1971), Lucien Van Impe (Tour 1976), Freddy Maertens (Vuelta 1977), Michel Pollentier (Giro 1977) en Johan De Muynck (1978). Evenepoel kan ook op dat vlak dus Merckx evenaren.
4. Remco Evenepoel realiseerde vorig jaar al de dubbel Luik-Bastenaken-Luik/Vuelta. Dit jaar kan hij na zijn tweede zege in La Doyenne daar een nieuwe dubbel aan toevoegen met een eindzege in de Giro. Gezien de korte tijdspanne tussen het Ardense monument en de Italiaanse grote ronde is dat geen vanzelfsprekende combinatie.
De laatste die daarin slaagde was Danilo Di Luca in 2007. Daarvoor alleen Eddy Merckx (1972 en 1973), Bernard Hinault (1980) en Evgeni Berzin (1994).
5. Als Evenepoel als regerend wereldkampioen de Giro wint, dan voegt hij zich bij een lijstje met Alfredo Binda (1928 en 1933), Eddy Merckx (1968 en 1972) en Beppe Saronni (1983).
De laatste wereldkampioen die een grote ronde op zak stak was Greg LeMond, toen hij in 1990 de Tour won.
6. Als Evenepoel in de komende drie weken een of meerdere dagen, al dan niet tot het einde, de roze trui verovert, dan wordt hij de zeventiende Belg die daarin slaagt.
Het lijstje met die landgenoten: Jef Demuysere (1933), Rik Van Steenbergen (1951 & 1957), Willy Vannitsen (1958), Rik Van Looy (1959), Jos Hoevenaars (1960), Guillaume Van Tongerloo (1961), Armand Desmet (1962), Eddy Merckx (1968, 1969, 1970, 1972, 1973 & 1974), Wilfried Reybrouck (1974), Patrick Sercu (1976), Roger De Vlaeminck (1976), Johan De Muynck (1976 en 1978), Freddy Maertens (1977), Michel Pollentier (1977), Rik Van Linden (1978) en Rik Verbrugghe (2001).
7. In deze Giro staan er drie tijdritten op het programma. Drie kansen voor de specialist Remco Evenepoel om zeven Belgen te evenaren die in de Ronde van Italië in minstens één chronoproef (een proloog of langere tijdrit) de snelste tijd klokten: Rik Verbrugghe was de laatste in 2001, toen hij de proloog in Pescara won.
Daarvoor had je Eddy Merckx (1969, 1970, 1972, 1973 en 1974), Roger Swerts (1972, deel twee van een tijdrit in twee manches, en 1973, in een koppeltijdrit met Merckx), Joseph Bruyère (1976), Freddy Maertens (1977) en Michel Pollentier (1977).
8. Remco Evenepoel zal ook meerdere kansen krijgen om een bergrit op zijn naam te schrijven (etappes met meerdere cols, waarvan minstens één boven de 1600 meter, of met een aankomst bergop boven de 1600 meter).
Slechts vier landgenoten konden dat in de Giro al verwezenlijken: Willy Schroeders (Trento 1961), Eddy Merckx (Blockhaus 1967, Tre Cime di Lavaredo 1968, Jafferau en Livigno 1972, Andalo 1973 en Bassano Del Grappa 1974), Roger De Vlaeminck (Alleghe 1975) en Thomas De Gendt (Passo dello Stelvio 2012).
9. Eddy Merckx was de enige landgenoot die zo’n bergetappe won met de roze trui om de schouders, in de laatste vier aangehaalde bergritten.
In 1968 won Merckx op de Tre Cime di Lavaredo in de regenboogtrui. Dat kan regerend wereldkampioen Evenepoel in deze Giro ook doen, gezien de nieuwe aankomst op die mythische Dolomietenberg, maar dan mag hij niet in de roze leiderstrui of de witte jongerentrui rijden.
10. Gezien het copieuze bergmenu en de verdeling van de punten (met dubbele punten op een aankomst bergop) is er een kans dat Remco Evenepoel in de komende Giro ook bovenaan het bergklassement eindigt.
Lukt hem dat, dan voegt hij zich in het lijstje met vijf landgenoten: Jean Brankart (1958), Rik Van Looy (1960), Eddy Merckx (1968), Martin Van Den Bossche (1970) en Lucien Van Impe (1982, 1983).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier