Hoe Jonas Vingegaard de Tour kan winnen tegen topfavoriet Tadej Pogacar

Visma-Lease a Bike bevestigde laat de deelname van titelverdediger Jonas Vingegaard aan de komende Tour. Het doel, hoewel de Deen sinds 4 april geen koers meer gereden heeft na een zware val: ‘Een topklassement rijden.’ Dat is niet onmogelijk, zelfs niet de gele trui winnen tegen topfavoriet Tadej Pogacar.

De mooiste wielerfoto van 2023 werd genomen in de Tour, na de tijdrit naar Combloux. Van de doorgaans vrolijke Tadej Pogacar, die moedeloos en wezenloos voor zich uit staart, terwijl Jonas Vingegaard vlak voor hem voorovergebogen een gele trui signeert. De Sloveen had, hoewel hij tweede was geworden, net een uppercut geïncasseerd van de Deen, die hem op ruim anderhalve minuut had gefietst.

Een dag later volgde de knock-out op de Col de la Loze. ‘I’m gone. I’m dead’, zuchtte Pogacar in zijn oortje – nooit was hij meer ‘mens’ dan toen. Schade aan de finish: bijna zes minuten op Vingegaard. Gesloopt door het moordende tempo van Jumbo-Visma, in die rit en in de voorgaande bergetappes.

Het doel: de aerobe zuurstofmotor van de explosievere Pogacar continu overbelasten. Zodat die na een niet optimale voorbereiding (door een polsbreuk opgelopen bij een val in Luik-Bastenaken-Luik) zou ontploffen in de derde week. In de wetenschap dat de lichtere Vingegaard onder die extreme belasting, op grote hoogte en vooral in de hitte als geen ander zijn hoogste wattages kan blijven duwen.

Het masterplan lukte. In Parijs telde de Deen zeven en een halve minuut voorsprong. Nog straffer dan de bijna tien minuten waarmee Pogacar de jongste Giro won, in een zwak bezet deelnemersveld. Anderzijds haalde de Sloveen daar zijn ‘beste niveau ooit’. En is hij sindsdien zelfs nog gegroeid. ‘Ik heb nooit een beter gevoel gehad op de fiets dan nu’, zei hij deze week.

(lees verder onder de tweet)

Geen grootspraak, want de niet zo vermoeiende Ronde van Italië – vrij goed weer en ‘slechts’ 44.000 hoogtemeters, ruim 8000 minder dan in de Tour – was voor Pogacar veeleer een stevig trainingskamp. Daarin kon Team UAE een tempo opleggen wat hem het beste paste, kon Pogi soms de spaarknop indrukken en zijn intensieve, maar niet té lange inspanningen uitkiezen.

Hij plukte ook de vruchten van een andere trainingsaanpak, met het oog op het vergroten van zijn aerobe zuurstofmotor. Vandaar zijn beperkt aantal koersdagen voor de Giro: amper tien. Dat de Ronde van Vlaanderen, waarin de weerstand een grotere rol speelt, daarin niet paste, was geen toeval. Net als zijn kortere cranks van 165 millimeter, die Pogacar toelaten om met een hogere trapfrequentie, minder spierschade en meer op zijn aeroob zuurstofsysteem te fietsen.

Snel verbeteren

De vraag is wat Jonas Vingegaard na zijn zware val in de Ronde van het Baskenland en de opgelopen ernstige blessures (gebroken sleutelbeen en ribben plus een gekneusde long) daar tegenover kan zetten. Om de Tour in de vereiste vorm te halen moest hij zijn aerobe basis weer opbouwen, met vooral zogenaamde VO2Max en drempeltrainingen.

Volgens zijn trainer Tim Heemskerk kan de extreem getalenteerde Deen dat, zonder fysieke mankementen, uitermate snel. De geluiden uit het Visma-Lease a Bike-kamp vanop hoogtestage in Tignes waren alvast positief: Vingegaard heeft alle zware trainingen kunnen meedoen, zelfs een van zeven uur met meer dan 5000 hoogtemeters.

(lees verder onder de tweet)

Maar ook dan blijft het feit dat geen enkele renner sinds de Tweede Wereldoorlog de Tour won met nul racedagen in juni, of door voor de start meer dan 35 dagen geen wedstrijd te hebben gereden. Vingegaard heeft 86 (!) dagen niet meer gekoerst sinds… 4 april, en kon pas eind mei, begin juni weer echt trainen. Eerst alleen op Mallorca, daarna in de Alpen (Tignes) met de ploeg.

Een hopeloze opdracht? Neen: als hij in Tignes, met extra hittetrainingen om de hematocrietwaarde op te krikken, in versneld tempo zeer stevige fundamenten heeft gelegd, zou hij de eerste dertien Touretappes kunnen gebruiken om zijn anaerobe capaciteit, voor zeer intensieve inspanningen, aan te scherpen. Met het oog op twee zware ritten in de Pyreneeën en vooral de bijzonder lastige laatste drie dagen. Dan staan er nog twee Alpenetappes (waarvan een op grote hoogte) en een halve klimtijdrit op het menu, die de Deen op het tengere lijf zijn geschreven. Na de parcoursvoorstelling in oktober was hij niet toevallig zéér verheugd met het parcours (op de gravelrit na).

Voor Pogacar is het dan zaak om de eerste anderhalve week zo intens te maken dat Vingegaard zichzelf over de limiet moet jagen. In de lastige openingsetappes in Italië, de vroege Alpenrit met de Col du Galibier in de finale, de tijdrit met een heuvel, de graveletappe en de zware rit in het Centraal-Massief krijgt hij daarvoor een geschikt terrein. Misschien geholpen door Remco Evenepoel, die zich er ook in zijn sas zal voelen en zonder veel druk op de Pogacargolf kan meesurfen richting een mogelijke gele trui na de eerste tijdrit. Al is de kans reëel dat de Sloveen die zelf zal dragen.

Extra troef: Team UAE is met de toevoeging van onder meer João Almeida, Juan Ayuso en Nils Politt, naast eerste luitenant Adam Yates, (veel) sterker dan in 2023 en zeker 2022. Als het de lastige bergritten kan controleren met een relatief gematigde en meer afwisselende snelheid op maat van Pogacar, is de dubbel Giro-Tour binnen handbereik.

Recuperatie

Geen ploeg heeft anderzijds beter de kunst van de recuperatie over drie weken onder de knie dan Visma-Lease Bike. Als Vingegaard erin slaagt om in het begin de schade te beperken, zonder te diep te gaan, heeft de Sloveen geen gewonnen spel. Met name als de inspanningen van de Giro zouden beginnen door te wegen.

Visma-Lease zal er daarom niet rouwig om zijn als Pogacar in het hectische Tourcircus de eerste twee en een halve week het geel draagt. In de hoop dat hem dat ook mentale energie zal kosten en Vingegaard, na twee weken volgen en wachten, in de slotweek kan toeslaan. Zeker als de Nederlandse ploeg Matteo Jorgenson tactisch nog kan uitspelen én als de temperaturen boven de 30 graden klimmen.

Dan kan in het slot van de Tour, wanneer in de laatste drie dagen de recuperatie de meest bepalende factor wordt, nog een totale omwenteling plaatsvinden. Met Jonas Vingegaard alsnog als eindwinnaar.