Fotograaf Dirk Waem nam als enige de crashfoto’s van Tadej Pogacar in de Strade Bianche: ‘Qua compositie kon ik het niet mooier treffen’

Tadej Pogacar net na de val, met de bril scheef op de neus en een kapotgescheurd shirt. © BELGA
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack

Tadej Pogacar won zaterdag zoals verwacht de Strade Bianche. Daarvoor ging hij wel spectaculair onderuit in een bocht. Belgafotograaf Dirk Waem en zijn motard Kurt Vandenborre waren er als eerste en als enige bij om de beelden van de rechtkrabbelende Pogacar – 59 stuks in 22 seconden – vast te leggen. ‘Plots zag ik zijn hoofd boven de braamstruik uitsteken.’

In het vak van wielerfotografen heet het een ‘money shot’. Hét beeld van een uniek voorval in een grote koers dat geen enkele andere collega heeft. Een foto die slechts een paar keer per jaar wordt gemaakt, omdat er geluk bij komt kijken en zulke incidenten, zoals de val van Tadej Pogacar in de Strade Bianche, niet vaak gebeuren, en zeker niet met de beste coureur ter wereld.

Ook Belgafotograaf Dirk Waem had geluk, zegt hij – al was het evengoed het gevolg van een bewuste keuze. ‘Op de sterrato-strook voor de bocht waar Tadej Pogacar viel, die van Monteaperti, hadden mijn motard en ik besloten om voet aan grond te zetten, in plaats van voor de renners uit te rijden.’

‘We lieten de kopgroep met Tadej Pogacar, Tom Pidcock en Connor Swift passeren, en pikten daarna meteen weer in. Zo zaten we in hun spoor bij de crash van Pogacar. Waren we niet gestopt op Monteaperti, dan hadden we nooit de beelden kunnen maken.’

De val op zich heeft Waem niet gezien. ‘Wij reden zo’n 20 à 30 meter achter het trio. Pogacar viel achter de hoek, in een blinde bocht, waar het niet bepaald glad lag – het was gewoon asfalt. Op dat moment was ik op mijn camera foto’s aan het selecteren. Tot we op de koersradio plots hoorden: ‘Crash world champion!’

‘Even later zag ik in de bocht het kopje van Pogacar boven de braamstruik uitsteken. Ik riep “Stop! Stop!” naar mijn motard Kurt, maar hij vertraagde al automatisch. Op de motor passeerden we heel traag toen Pogacar rechtkrabbelde. Ik kon wel niet afstappen, want het was te gevaarlijk om te stoppen, met het achterliggende verkeer.’

Tadej Pogacar krabbelt recht. Hij heeft duidelijk pijn door de schaafwonden. © BELGA

Geen paniek bij Pogacar

Waem moest dus vliegensvlug handelen. ‘Je denkt niet na op zo’n moment. Alles doe je automatisch in fracties van een seconde: scherpstellen, juiste belichting… Ik heb ze geteld: in 22 seconden, van mijn eerste foto van de rechtkrabbelende Pogacar, tot het moment waarop hij weer op zijn fiets kruipt, heb ik 59 beelden genomen.’

Alle details zag Waem dus door de lens. ‘Ik heb het door het vele lawaai niet gehoord, maar je ziet hem iets roepen, wanneer hij zich net heeft losgerukt uit de braamstruik. Allicht van de pijn door de vele schaafwonden. Zijn helm en bril zette hij vervolgens recht. Waarop hij zijn fiets nam en weer vertrok, geduwd door zijn ploegmanager Mauro Gianetti.’

Tadej Pogacar grijpt naar zijn fiets, waarop hij meteen verder zal rijden. © BELGA

‘Omdat we niet waren gestopt, reden we de volgende kilometers voor Pogacar in aanloop naar de Colle Pinzuto. Het viel me op dat hij vrij kalm was, zeker niet in paniek’, zegt Waem.

‘Net voor de Colle Pinzuto deed hij teken met zijn hand. Ik dacht dat Pogacar pijn had, maar hij wilde, nog altijd met een blote linkerbil, weer van fiets wisselen. Toevallig net bij de spandoeken van Colnago (het fietsenmerk van de UAE Emirates-ploeg van Pogacar, nvdr). Zijn kapotte handschoenen heeft hij daarna ook afgegeven aan de wagen. ’

(lees verder onder de foto’s)

De rechterhandschoen van Tadej Pogacar was volledig kapotgescheurd. © BELGA
Tadej Pogacar wisselt van fiets voor de spandoeken van Colnago. © BELGA

Intussen selecteerde Waem van op de motor de beste beelden uit zijn 59 foto’s en stuurde hij die in realtime door naar zijn editor bij Belga. Daarom gingen die foto’s al vlak na de val van Tadej Pogacar de wereld rond, ook via buitenlandse fotoagentschappen als AFP en Getty.

‘De foto’s vallen des te meer op omdat ze heel ‘clean’ zijn’, zegt Waem. ‘Je ziet een renner in een witte outfit, met daarachter een mooi groen decor, van het gras. Verder niets: geen toeschouwers, geen reclamebord, geen vuilbak. Qua compositie kon ik het niet beter treffen.’

Historische waarde

Waem benadrukt dat hij liever een ‘money shot’ van een beslissende aanval maakt, niet van een crash waarbij een renner pijn lijdt. ‘Maar voor een fotograaf is het uiteraard leuk als je zo’n uniek moment als enige kunt vastleggen.’

‘Ik besef nu nog niet welke historische waarde eraan vasthangt, maar mogelijk wordt dit een van dé beelden uit de carrière van Tadej Pogacar, een van de grootste renners ooit. Dan zal ik binnen x jaar kunnen zeggen: ‘Die heb ik gemaakt.” (lacht)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Wielergids 2025: hoe Wout van Aert een leider werd en Lotte Kopecky haar grenzen wil verleggen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content