Dylan Teuns maakt indruk en wint Waalse Pijl

Een Belgische triomf woensdag in de Waalse Pijl. Dylan Teuns ontbond zijn duivels op de laatste beklimming van de Muur van Hoei en klopte Alejandro Valverdo. Het is de eerste Belgische zege sinds Philippe Gilbert in 2011.

De Waalse Pijl kreeg ook in 2022 zijn vaste wedstrijdverloop, dat ondanks het geaccidenteerde parcours veel weg heeft van een typische sprintersrit in een grote ronde. Sinds 2003 eindigt de koers op een bijzonder lastige spurt bergop. Wel verrassend deze keer was dat enkele van de grootste namen vroeg in de problemen kwamen: wereldkampioen veldrijden Tom Pidcock en de nummer 2 van de laatste Tour, Jonas Vingegaard, haakten al vroeg af.

Van een vroege vlucht van eerst acht en later tien renners restte nog een vijftal in de laatste van drie lokale ronden, waarin het peloton telkens niet alleen de Muur van Hoei, maar ook twee andere beklimmingen voor de wielen kreeg. Bij die vijf koplopers zat nog één Belg, Jimmy Janssens, en verder ook Daryl Impey, Bruno Armirail, Valentin Ferron en Simon Guglielmi. De eerste die vanuit de achtergrond de oversteek maakte, was de Brit Simon Carr. Negen kilometer voor de aankomst zat zijn verhaal en dat van de laatste vroege vluchter erop.

In het peloton vormden de Belgen van Quick-Step Alpha Vinyl de grote motor in de achtervolging, in dienst van de Fransman Julian Alaphilippe. De wereldkampioen was met drie overwinningen al een van de succesvolste renners bovenop de Muur van Hoei, en hoopte er daar in 2022 nog eentje aan toe te voegen. Bovenop de voorlaatste beklimming van de dag, de Côte de Cherave, neutraliseerde Mauri Vansevenant een prik van Rémy Rochas en Soren Kragh Andersen. Debutant Remco Evenepoel offerde zijn kansen in het peloton op om Alaphilippe in stelling te brengen voor de slotklim.

De wereldkampioen (4e) speelde net als tweevoudig Tourwinnaar Tadej Pogacar (12e) uiteindelijk echter geen rol van betekenis in de sprint op de ultrasteile Muur van Hoei. Die werd ingeleid door het Spaanse Movistar in dienst van de afscheidnemende Alejandro Valverde, maar de vijfvoudige winnaar moest passen toen Dylan Teuns van ver zijn versnelling inzette. Valverde plantte zich in de laatste, afvlakkende meters neer in het zadel, Teuns stormde naar de belangrijkste zege uit zijn carrière. De laatste Belg voor Teuns die de Waalse Pijl won, was Philippe Gilbert in 2011.

De dertigjarige Teuns werd eerder dit voorjaar al zesde in de Ronde van Vlaanderen, tiende in de Amstel Gold Race en achtste in de Brabantse Pijl. Afgelopen zondag stond hij tegen zijn zin nog aan de start van Parijs-Roubaix, een wedstrijd waarvan hij uiteindelijk de finish niet haalde. Eerder in zijn carrière won Teuns twee etappes in de Ronde van Frankrijk en eindigde hij als derde in de Waalse Pijl van 2017.

Droom

‘Ik zat in de perfecte positie aan het begin van de Muur (van Hoei, red)’, vertelde Teuns in een eerste reactie. ‘Op vijfhonderd meter (voor de streep, red) werd ik even ingesloten door Bora-Hansgrohe en iemand van Movistar. Maar ik wist waar Valverde ongeveer zou versnellen. Waar hij dat altijd doet. Dat was ook perfect voor mij. Ik voelde dat ik nog iets had en heb gewoon doorgezet.’

De overwinning is de bekroning van een uitstekend voorjaar van Teuns, waarin hij al de top tien haalde van de Ronde van Vlaanderen, de Amstel Gold Race en de Brabantse Pijl. ‘Ik ben nog nooit zo sterk geweest in het voorjaar. In de zomer ben ik altijd goed, maar in het voorjaar ben ik soms super en soms iets minder. Nu zit ik al het hele voorjaar constant op een supervorm.’

Teuns eindigde in 2017 al op het podium van de Waalse Pijl, toen als derde. ‘Ik heb er stiekem altijd van gedroomd om hier te winnen, en ben altijd blijven geloven in mezelf. Het is exact vijf jaar geleden dat ik hier op het podium stond, en ik ben altijd blijven geloven dat het op een dag nog eens zou lukken.’