Vier van onze journalisten kozen hun opmerkelijkste wielermoment van het jaar. Deel 1: de beklimming van de Pico Jano in de Vuelta.
‘Mira cómo está sufriendo Enric Mas en la rueda de Remco Evenepoel!’ De beelden zetten de woorden van de Spaanse tv-commentator alleen maar kracht bij. Slechts één renner kan het moordende tempo van Remco Evenepoel volgen, maar zijn gelaatsuitdrukking verraadt hoezeer Enric Mas aan het afzien is om het wiel van zijn voormalige ploeggenoot te houden. Dat Carlos de Andrés de naam een beetje op à la Museeuw uitspreekt, neemt niets weg van het ontzag waarmee hij en cocommentator Pedro Delgado, voormalig Tourwinnaar, over de jonge Belg spreken.
Het is 25 augustus wanneer in de Vuelta de eerste rit met aankomst bergop op het programma staat. Bij de start aan het Estadio de San Mamés, het voetbalstadion van Athletic Bilbao, proberen duizenden wielerfans een glimp op te vangen van hun koersende helden. Dat is nog maar een voorproefje van wat het Tourpeloton volgend seizoen te wachten staat als LeGrand Départ van ‘zijn’ wedstrijd in het wielergekke Baskenland plaatsvindt, glundert genodigde Christian Prudhomme.
De temperatuur op het middaguur haalt een aangename 25 graden, maar de dreigende wolken en het parcours dat ze vandaag voorgeschoteld krijgen, doen bij sommige renners dan al de rillingen over het lijf lopen. De aankomst ligt 181 kilometer en vooral 4000 hoogtemeters – het grootste aantal in één rit in deze Ronde van Spanje – verderop in San Miguel de Aguayo. Van de grootste Baskische stad, die bijna 350.000 mensen huisvest, gaat het naar een bergdorp met 147 inwoners, waar de regen op de mistige Pico Jano op dat moment al met bakken uit de lucht valt.
Tien renners tekenen voor de vlucht van de dag op weg naar de zoveelste onbekende Vueltacol. Wanneer de vaderlandslievende wielerfans die op deze donderdag het geluk hebben voor de buis te zitten, hun tv aanzetten, mogen ze meteen juichen: Jan Bakelants rijdt virtueel in het rood. Lang duurt dat niet, want ondanks de aanwezigheid van Fausto Masnada in de kopgroep neemt Quick-Step Alpha Vinyl het voortouw in de achtervolging. Ritwinst is niet wat telt, vandaag heeft The Wolfpack zich een hoger doel gesteld.
Hoewel hij een donkere en met dikke regendruppels bespatte zonnebril draagt, ontwaren we een heldere en verbeten blik op het aangezicht van Remco Evenepoel. Op de Pico Jano is die zonnebril het eerste wat hij van zich afgooit. Wanneer hij zich op acht kilometer van de top op kop zet van de elitegroep, sneuvelen op één na alle klassementsrenners. ‘Ik had graag samen gereden, maar Enric bleef in mijn wiel zitten’, verklaart Evenepoel achteraf. ‘Als je zijn sprint ziet, is het ook wel duidelijk dat hij dood zat.’
Je zag het niet alleen aan zijn sprint. Hét beeld dat op ons netvlies gebrand staat, is het vertrokken aangezicht van de man die in Evenepoels zog compleet leeg gereden de streep bereikt.
