Nina Derwael, Emma Meesseman, Nafi Thiam, Matthias Casse, Remco Evenepoel, Wout van Aert… Allemaal wereldtoppers die België als sportland op de kaart zetten. Maar welke landgenoten zullen over enkele jaren (misschien) strijden om de medailles? Bij de start van het nieuwe jaar een overzicht van twintig talenten in diverse sporten.
Thomas Carmoy (atletiek)
Over 2m27 sprong Thomas Carmoy begin augustus op de Brussels Grand Prix. Goed voor een Belgisch record bij de beloften. Op een leeftijd van 20 jaar, 5 maanden en 24 dagen werd hij zo de eerste atleet geboren in de 21e eeuw die over die hoogte wipte. Met een 48e plaats is de atleet van Cercle Royal d’Athlétisme de Charleroi zelfs de enige 20-jarige die in de top 50 van de world ranking high jump van World Athletics staat.
Een groot potentieel dat Carmoy al in 2019 toonde door de Europese juniorentitel (U20) te veroveren, gevolgd door twee keer goud op het BK alle categorieën. Als topsporter bij Defensie wordt de Carolo al jaren gecoacht door Marc Muryn, die hem soms bij de les moet houden, aangezien Carmoy op training niet altijd even gedreven is. Als hij die mentaliteit kan aanscherpen, kan Parijs 2024 een eerste hoogtepunt worden.
Daniel Segers (atletiek)
Volgens insiders de meest fonkelende groeibriljant in de Belgische atletiek. De 19-jarige student handelswetenschappen uit Denderleeuw, die uitkomt voor Royal Excelsior Sports Club Brussels, combineert tienkamp met verspringen, zijn specialiteit. In 2017 won hij goud in het verspringen op het Europees Olympisch Jeugdfestival en afgelopen zomer behaalde Daniel Segers zijn eerste nationale titel bij de senioren met een sprong van 7m89. Een Belgische juniorenrecord en in 2020 de op twee na beste sprong bij de junioren wereldwijd.
Segers, getraind door meervoudig Belgisch kampioen verspringen Cedric Nolf, heeft ook het nationale record bij de cadetten op zijn naam staan. De Oost-Vlaming met Nigeriaanse roots moest zich door de coronacrisis vorig jaar beperken tot nationale competities, maar kon zo aan zijn blessuregevoelig lichaam schaven. Als hij van fysiek leed gespaard blijft, kan Segers heel ver geraken.
Vrenz Bleijenbergh (basketbal)
Hij wordt, met enige zin voor overdrijving, de Belgische Kevin Durant genoemd, vanwege zijn uniek profiel voor een Belgische basketter: 2m08, 95 kg, maar geen forward of center, wel een (point)guard/small forward. De 19-jarige speler van de Antwerp Giants kan van overal scoren, ook van achter de driepunterlijn, beschikt over een degelijke balbehandeling en ziet het spel uitstekend, al is hij nog vaak te onbesuisd.
Een negatief punt is zijn defense, door soms een gebrek aan inzet, ook op training. Aan zelfvertrouwen en durf heeft Vrenz Bleijenbergh, die genoemd is naar de vader van zijn moeder (Franciscus), nochtans geen gebrek. De Antwerpenaar wordt ook van nabij gevolgd door de Boston Celtics uit de NBA en zal in 2021 normaal op de NBA-draftlist staan. Gespecialiseerde NBA-websites noemen hem nu al een van de meeste onderschatte prospects.
Billie Massey (basketbal)
Op de jongste EK-kwalificatiewedstrijden in november konden de Belgian Cats niet rekenen op Emma Meesseman, maar geen nood: een nieuw talent liet zich voor het eerst opmerken: Billie Massey. Althans bij de Cats, want de 20-jarige Oostendse, een product van de Topsportschool in Leuven/Wilrijk, gooit al enkele jaren hoge ogen in de jeugdcategorieën: MVP van het EK U18 in 2017, waar de Young Belgian Cats goud veroverden, in 2018 en 2020 respectievelijk Belofte en Speelster van het Jaar in België, als speerpunt van Sint-Katelijne-Waver.
Ondanks haar relatief kleine gestalte voor een center (1m88) is Massey een zeer goede reboundster. Ze heeft bovendien een uitstekende werkethiek en verscheen niet toevallig al op de radar van WNBA-teams. Net als tweelingzus Becky, want ook zij werd verkozen tot Belofte van het Jaar in België (2019), en behaalde op de jongste EK-kwalificatiematchen ook haar eerste cap.
Nina Sterckx (gewichtheffen)
Per centimeter en kilogram misschien wel de sterkste atlete in België. Op het EK U19 in 2019 stootte de toen 17-jarige, 1m56 grote Nina Sterckx respectievelijk 83 kg (in de snatch) en 93 kg (in de clean and jerk) boven haar hoofd, in de categorie tot 49 kg. Goed voor een wereld- en Europees record bij de U17.
De jongedame uit Laarne stapelt al jaren de medailles op in internationale kampioenschappen. Ze wordt in Gent getraind door het koppel Tom Goegebuer (drievoudig olympiër en ex-Europees kampioen in het gewichtheffen) en Bieke Vandenabeele (ex-zwemster en lid van het Belgische bobsleeteam).
Ze blinkt vooral uit door haar allroundkwaliteiten: niet extreem sterk, explosief of lenig, maar Sterckx combineert al die capaciteiten goed. Bovendien een enorm gedisciplineerde atlete. De Spelen van Parijs 2024 worden voor de hoogbegaafde studente burgerlijk ingenieur het grote doel, al valt er misschien nog een ticket voor Tokio in de bus.
Charlotte Englebert (hockey)
De ontgoocheling was gigantisch toen de Red Panthers in oktober 2019 in China naast een olympisch ticket grepen. Eén voordeel: de generatiewissel werd versneld doorgevoerd, met onder meer Ambre Ballenghien, Justine Rasir en Lotte Englebert als exponent. De nu 19-jarige hockeyster uit Namen behaalde met de Belgische U18 al zilver op het EK in 2018, debuteerde dat jaar voor het eerst bij de Panthers en werd in 2020 volwaardig lid van de nationale seniorenploeg in de Pro League, waar ze ook al zeven caps verzamelde.
Ze is als aanvallende middenvelder enorm veelzijdig: combineert snelheid, kracht, techniek, creativiteit en vista. Bovenal beschikt Englebert, die speelt voor Royal Racing Club de Bruxelles, over een uitstekende topsportmindset. Zij zal de Panthers nog vaak laten klauwen.
Thibeau Stockbroekx (hockey)
Als jongere doorstromen naar de beste hockeyploeg ter wereld, het is niet vanzelfsprekend. Daar moet Thibeau Stockbroekx wel in slagen. Afgelopen november verzamelde hij zijn eerste caps in de Pro League, tegen Groot-Brittannië en Nederland, waar hij samen met zijn achterneef Manu Stockbroekx op het wedstrijdblad stond.
De 20-jarige Antwerpenaar ging begin 2020 ook met de Tokyo & Beyond-groep op stage naar Australië, samen met de Red Lions. Als voorbereiding op de jaren na de Spelen van Tokio, wanneer enkele spitsen (Briels, Charlier) allicht zullen afzwaaien en hij als aanvaller vlugger een vaste stek kan veroveren dan jonge collega-middenvelders/ verdedigers.
Stockbroekx trainde op zijn zestiende al met het eerste team van Royal Antwerp en is nu aan zijn tweede seizoen bezig bij Oranje-Rood. De student kinesitherapie is technisch zeer vaardig, maar ook blessuregevoelig en moet nog extra spiermassa kweken.
Abdul Malik Umayev (judo )
Dirk Van Tichelt is pas gestopt, maar België heeft mogelijk een opvolger in de koninginnenklasse van het judo (-73 kg): de 20-jarige Abdul Malik Umayev. Geboren in Tsjetsjenië en opgegroeid in Luik, waar hij al op zijn vierde judo ontdekte.
Hij pakte in 2019 als tweedejaarsjunior al brons op de European Open in Warschau, waardoor hij een ticket voor het EK bij de senioren afdwong. Daar werd hij uitgeschakeld in de eerste ronde, maar begin 2020 toonde Umayev opnieuw zijn potentieel door in Warschau goud te winnen, zijn eerste titel in een internationaal seniorentoernooi.
Hij is een heel aanvallende, explosieve judoka, die er soms te onbesuisd invliegt, zoals de jonge Toma Nikiforov. Umayev vreest dan ook niemand en is ervan overtuigd dat hij ooit de beste judoka’s zal kloppen.
Kilian Meersmans (kajak)
Belgische wereldkampioenen bij de jeugd, dik zijn ze niet gezaaid. Kilian Meersmans behaalde in 2019 wel zo’n gouden plak, op het WK voor junioren in het wildwaterkajak. In navolging van zijn vader Hans, die ooit wereldkampioen bij de masters werd en die de sport met de paplepel meegaf.
Zoon Kilian begon op zijn zevende met kajak, sloot zich vlug aan Koninklijke Cano Club Mechelen en later ook bij de Lierse Kayak Club Anderstad. 2020 had voor de Duffelnaar zijn eerste jaar bij de senioren moeten worden, maar alle kampioenschappen en stages vielen in het water.
De 19-jarige student industrieel ingenieur is intussen wel deels overgestapt van wildwater naar vlakwater, met oog op toekomstige deelname aan de Olympische Spelen, en maakt deel uit van een nieuw K4-project, samen met beloften Jules Van Geel, Tom Verduyckt en Tristan Vanasten. Al zal Meersmans in augustus ook nog het WK wildwater afwerken.
Jago Geerts (motorcross)
België wacht al sinds 2007 op een nieuwe wereldkampioen motorcross. Dat was toen Steve Ramon, en hij coacht sinds 2016 zijn mogelijke opvolger: Jago Geerts. De 20-jarige Balenaar werd al in 2014 Europees kampioen in de 85 cc, in 2016 al Europees en wereldkampioen in de EMX125 cc, en in 2019 eindigde hij, ondanks veel motorpech, als derde in het in het eindklassement van de MX2-klasse, het kleine broertje van de MXGP.
Afgelopen seizoen deed Geerts nog een plaatsje beter, als tweede na de Fransman Tom Vialle. Hij won wel zes GP’s, maar viel veel, zoals in de laatste GP in Italië. Daar liep de Kempenaar barsten in zijn schouderkop op, gelukkig zonder operatie tot gevolg.
Hij rijdt al sinds 2017 voor het Monster Energy Yamaha Factory MX2 team van ex-motorcrosser Marnicq Bervoets en verlengde onlangs zijn contract met twee seizoenen. Geerts kan nog drie jaar in de MX2-klasse rijden, maar zal allicht eerder overstappen naar de MXGP.
Grégoire Munster (rally)
Als rallyrijder verrassend derde in de verkiezing van Belgisch Belofte van het Jaar 2020. Grégoire Munster wordt dan ook bestempeld als de ‘nieuwe Neuville’. Op zijn 21e werd de jongeman uit Verviers rallykampioen van Frankrijk (eerste niet-Franse winnaar sinds 2013) en met zijn corijder Louis Louka vice-Europees kampioen bij de junioren, na de Zweedse Noor Oliver Solberg.
De 21-jarige student marketing aan de hogeschool in Mechelen kreeg de rallymicrobe mee van vader Bernard, ex-Belgisch rallykampioen en een monument in de sport. Met zijn Bernard Munster Autosportteam steunt hij nu ook zijn zoon, in samenwerking met Hyundai (Belux). Bij de Zuid-Koreaanse constructeur, waarvoor ook Thierry Neuville rijdt, maakt Grégoire deel uit van het Junior Driver Program. Hij mocht in december zelfs in de laatste WK-rally in Monza starten, maar moest opgeven na een crash.
Ward Lemmelijn (roeien)
Afgelopen najaar deed Ward Lemmelijn mee aan de Container Cup voor studenten, waarin hij de totale recordtijd die Mathieu van der Poel in het tv-programma op VIER neerzette, met liefst 42 seconden verpletterde. Zelfs op de fietsproef was hij slechts vijf tellen trager dan Wout van Aert.
Nochtans is de Tienenaar geen renner, maar een roeier, gespecialiseerd in het indoorroeien. Daarin werd hij onlangs Europees kampioen bij de senioren, na ook al wereldtitels bij de beloften te hebben veroverd. De 23-jarige student lichamelijke opvoeding is dan ook een freak of nature: goed voor ruim honderd kilo spieren en een uitzonderlijke hoge VO2max. Net als Remco Evenepoel een ex-voetballer (bij de beloften van Roda JC). En ook Lemmelijn droomt, als roeier, van de Olympische Spelen. Parijs 2024 wordt het doel, want het zal tijd vergen om zijn gigantische fysieke potentieel te koppelen aan de juiste roeitechniek.
Ben Mertens (snooker)
15 jaar, 9 maanden en 9 dagen jong was Ben Mertens toen hij afgelopen juli de jongste matchwinnaar ooit werd op het WK snooker, door in de eerste kwalificatieronde de Engelsman James Cahill te verslaan. De Oost-Vlaming uit Wichelen verloor vervolgens in de tweede ronde tegen Sam Baird, maar zijn WK was dan al geslaagd. De bevestiging van zijn grote talent, waarmee Mertens in 2018 al de wereldtitel behaalde bij de U16, als … 13-jarige.
Hij begon als kleine jongen met snooker nadat hij op de kermis een snookertafeltje gewonnen had en kwam op zijn achtste onder de vleugels van coach Gery De Mol, die hem nog steeds begeleidt. Mertens, die thuisonderwijs volgt, is vastberaden om ooit tot de wereldtop te behoren. Hij traint zes uur per dag, zes dagen per week, in het tuinhuis dat vader Koen speciaal liet plaatsen. Per week pot hij daar minstens één maximumbreak van 147… Over een paar jaar ook op het hoofdtoernooi van het WK?
Evy Poppe (snowboarden)
In 2020 had België een olympische kampioene. Niet in Tokio, maar in januari op de Jeugd Olympische Winterspelen in Lausanne. Daar pakte de toen 15-jarige Evy Poppe goud in de slopestyle, elf jaar nadat de Zelzaatse als kleuter was begonnen met snowboarden. Poppe ging later naar de Topsportschool in Wilrijk, waar ze op de indoorpiste het hele jaar door kan trainen. Of op de outdoor dryslopehelling (zonder sneeuw) in Genk, wat van pas kwam in de lockdown.
Afgelopen najaar kon Poppe weer naar het buitenland, om te trainen in Italië, op de Stelvio, en in het Oostenrijkse Stubai. De komende weken staan verschillende manches van de World en Europe Cup en de World Rookie Tour op het programma, plus het WK voor junioren in Rusland, als die doorgaan. Verzamelt Poppe voldoende punten in de WB-manches, dan kan ze in 2022, net voor haar 18e verjaardag, al deelnemen aan de Winterspelen van Peking. Al blijven die van 2026 het hoofddoel.
Olav Kosolosky (tafeltennis)
Het heeft lang geduurd, maar mogelijk heeft België een opvolger voor Jean-Michel Saive. In oktober behaalde Olav Kosolosky zilver op de Europe Top 10 voor junioren, een evenaring van het resultaat van de jonge Jean-Mi in 1985 en 1987.
De weg is nog lang voor de 19-jarige student geschiedenis aan de KU Leuven, die op zijn achtste met tafeltennis begon en later aansloot bij Sokah Hoboken. Sinds september is de Oost-Vlaming actief voor het Duitse GW Bad Hamm, een club uit de tweede Bundesliga, waarmee hij al de kwartfinale van de Duitse bekercompetitie bereikte, tegen Borussia Düsseldorf. Kosolosky (een Poolse naam, maar hij heeft geen Poolse familie) mocht het daarin opnemen zijn idool Timo Boll.
Of Kosolosky ooit diens of Saives niveau kan halen, valt nog af te wachten. De drive en het talent zijn alleszins aanwezig, als heel intelligente, linkshandige en technisch vaardige speler met een sterke opslag.
Britt Herbots (volleybal)
Ze is pas 20 jaar, maar nu al behoort Britt Herbots tot de wereldtop in het vrouwenvolleybal. In 2017 al verkozen tot beste speelster van de Belgische competitie, met Kieldrecht, en het jaar erop van de Franse competitie, met Mulhouse. De voorbije twee seizoenen was de 1m82 grote receptie-hoekaanvalster actief voor Busto Arsizio. Met die Italiaanse club won Herbots in 2019 als MVP de CEV Cup en vorig seizoen stond Busto Arsizio tweede in de Serie A1 toen die door de coronapandemie werd stopgezet.
De Truiense versierde, na weken in lockdown, vervolgens een transfer naar AGIL Novara, een topclub die in 2019 de Champions League en de Italiaanse beker won. Gevolgd door een minder seizoen, waardoor Novara aan een nieuwe topploeg begon te bouwen. Herbots paste perfect in het plaatje. Een goeie keuze, want de Limburgse staat met Novara nu tweede in de Serie A1.
Ferre Reggers (volleybal)
Hij werd vorige zomer 17 jaar, maar hem wordt nu al een grote toekomst voorspeld. Vooral na wat Ferre Reggers op het EK U20 afgelopen oktober toonde met de Young Red Dragons. De 1m98 grote receptie-hoekaanvaller werd er topscorer van het toernooi en stuwde België zo naar brons en bijna zelfs naar de finale, na nipt verlies tegen Rusland in de halve finales.
Reggers werd opgeleid in de topsportschool in Vilvoorde en bij Lizards Lubbeek-Leuven waarvoor hij nog steeds actief is. Hij kroonde zich ook al tot Belgisch kampioen beachvolleybal bij de U16, samen met Simen Crabbé, en moet op halflange termijn de vaandeldrager van de Red Dragons worden.
Henri Vandenabeele (wielrennen)
Niet alle Belgische renners zijn even vroegrijp als Remco Evenepoel of Cian Uijtdebroeks. Zoals Henri Vandenabeele, de 20-jarige Dentergemnaar die er bij de aspiranten en nieuwelingen niet aan te pas kwam wegens te frêle, maar wel leerde uit de ervaringen van zijn oudere broer Emill, die als aspirant Belgisch kampioen werd en daarna wegzakte.
Henri brak pas afgelopen seizoen echt door, door als tweedejaarsbelofte tweede te worden in de Baby Giro en een bergrit in de gerenommeerde Tour de l’Isard op zijn naam te schrijven. In de eindstand werd Vandenabeele tweede. De student sport-en-cultuurmanagement wordt begeleid door Sam Piers, die indertijd ook Bjorg Lambrecht en Laurens De Plus trainde en Vandenabeele zijn carrière langzaam laat uitbouwen. Vandenabeele tekende onlangs voor drie jaar bij WorldTourploeg DSM, al zal hij eerst nog een seizoen voor het continentale developmentteam fietsen.
Marith Vanhove (wielrennen)
Jolien D’hoore stopt eind 2021 als wielrenster, maar de opvolging lijkt verzekerd met Marith Vanhove, een van de snelste sprintsters van het vrouwenpeloton. Het palmares van de 17-jarige Izegemse bij de jeugdcategorieën is veelzeggend: tweevoudig Belgisch wegkampioene bij de nieuwelingen (2018, 2019) en als eerstejaars al zilver op het EK op de weg bij de junioren (2020).
Daar voegde ze in oktober ook twee Europese pistetitels aan toe, op de 500 meter en in de ploegkoers, samen met dat andere grote talent Katrijn De Clercq (links op de foto). Die veroverde op haar beurt brons op het EK op de weg, na Vanhove. De West-Vlaamse beschikt vooral over een vlijmscherpe sprint waarmee ze in september al een elitekoers in Bornem won. Ze stapte begin dit jaar over van de Molenspurters Meulebeke naar de Nederlandse Wielervereniging Schijndel, waar ze nog een seizoen bij de junioren zal koersen voor ze prof wordt.
Roos Vanotterdijk (zwemmen)
Tot hij in 2024 met pensioen gaat, kan Ronald Gaastra, na Fred Deburghgraeve en Pieter Timmers, aan een nieuwe diamant slijpen: de 16-jarige Roos Vanotterdijk, het grootste zwemtalent in België. In 2019 behaalde de Limburgse al zilver op het European Youth Olympic Festival op de 100 meter vlinderslag, haar beste nummer. Sindsdien zet ze voor haar leeftijd steeds scherpere tijden neer, dankzij uitzonderlijke genen, een gave techniek en een grote gedrevenheid.
Al op haar 14e verhuisde Vanotterdijk naar Antwerpen om dagelijks te kunnen trainen in het Wezenbergzwembad. Daar kan ze gebruikmaken van een topbegeleiding en topinfrastructuur op haar weg naar de top. Mogelijk al met een tussenstop in Tokio, als ze in mei op het EK een olympische limiettijd kan zwemmen. Gaastra zou het graag zien gebeuren, om Vanotterdijk ervaring te laten opdoen en haar daarvan in Parijs 2024, op haar 19e, de vruchten te laten plukken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
