Weer starten nadat je de vorige Tourrit niet hebt beëindigd: voor Peter Sagan kon het (logischerwijs) niet, in de allereerste Ronde van Frankrijk kon het wél.
Bora-Hansgrohe probeerde via het Internationaal Sporttribunaal (TAS) de uitgesloten Peter Sagan weer in de Tour te laten starten, maar dat bleek een utopie. Het had tot een juridische slag geleid, want dan zouden andere ploegen die zich benadeeld voelen allicht ook naar de rechtbank gestapt zijn. Bovendien moet een renner volgens het reglement elke rit volledig afleggen. De logica zelve, maar dat was het niet in de allereerste Tour van 1903.
In de eerste rit richting Lyon, 467 kilometer lang, moesten toen 23 renners van de 60 deelnemers opgeven, geteisterd door de hitte, materiaalpech, talloze valpartijen en voedselvergiftigingen. Onder meer Hippolyte Aucouturier (in 1903 de beste in Parijs-Roubaix en Bordeaux-Parijs) stopte met maagkrampen, omdat hij te veel water (of wijn? – om de pijn te verlichten) gedronken had.
De volgende dag mocht Aucouturier echter opnieuw starten, maar voor het eindklassement kwam hij niet meer in aanmerking. Deze keer speelde zijn maag niet op. Meer zelfs: de verrezen Fransman won na 374 kilometer in Saint-Antoine, een dorpje even buiten Marseille, de sprint voor Léon Georget, beiden volledig bedekt met stof, alsof een zak bloem over hen gegoten was.
Even later mocht Aucouturier, op de nabijgelegen piste van het Parc Borély, een ereronde voor vijfduizend wielerfans maken. ‘Doodjammer van mijn opgave in de eerste etappe, maar ik heb bewezen wat ik kan als ik mezelf ben. Nu wil ik alle resterende ritten winnen’, zei hij zelfverzekerd.
Toen bleek dat veel klassementsrenners in de tweede rit opgevers uit de openingsetappe ingehuurd hadden als helpers – hoewel stayeren verboden was -, paste de organisatie vanaf rit drie het reglement aan: renners die in eerdere ritten hadden opgegeven moesten een uur later starten, tot ongenoegen van Aucouturier.
Voor de ritzege kwamen de reële tijden, ongeacht de starttijd, weliswaar in aanmerking, maar in het gezelschap van de mindere goden vreesde de Fransman nooit hetzelfde tempo van de één uur eerder gestarte toppers te kunnen aanhouden. Zeker toen een hevige mistral de renners teisterde , richting Toulouse.
Daar kwam Eugène Brange als eerste over de finish, voor de Belg Julien Samson. Voor de verbazende Brange, een barman die in de eerste etappe als laatste, op meer dan twintig uur, geëindigd was, het hoogtepunt uit zijn carrière.
Tot Aucouturier over de streep kwam en bleek dat die in zijn eentje 32 minuten sneller gereden had. Zijn tweede ritzege was binnen, al was Hippolyte ‘De Verschrikkelijke’ niet gelukkig: ‘Godgeklaagd dat ik met al die sukkelaars moest starten!’
Zijn boosheid bereikte in de volgende etappe een climax toen Aucouturier zwaar viel over een overstekende hond en moest opgeven. Deze keer definitief, maar wel met twee ritzeges op zak.
Dat was Peter Sagan niet gegund.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
