In het fusieverhaal tussen Jumbo-Visma en Soudal Quick-Step heeft Patrick Lefevere (68) voor het eerst in lange tijd de touwtjes niet zelf in handen. Het enige waarover hij zich nog kan bekommeren, is het lot van zijn personeel.
Zou Patrick Lefevere de voorbije week hebben teruggedacht aan de traumatiserende ervaring uit zijn jeugd? Toen hij zestien was, ging de autohandel van zijn vader failliet. Vader werd een maand opgesloten in de gevangenis wegens fraude. Dat had een grote mentale impact op zijn zoon, die zich compleet machteloos voelde. Daaruit groeide woede, naar de mensen die van zijn vader hadden geprofiteerd. Pas na een tijd kon Lefevere, als jonge coureur, die boosheid omzetten in positieve energie.
Die hele periode heeft hem gevormd als mens. Ook toen hij in 1979, meteen na zijn afscheid als profrenner, op zijn 24e ploegleider werd. De West-Vlaming wilde niet de fout maken die zijn vader had begaan en stelde, later ook als manager, altijd één iets voorop: de organisatie en omkadering van zijn ploeg. Het personeel was zijn hoogste goed. Nog meer dan de renners dé sleutel tot het succes van zijn teams, zo herhaalde Lefevere vele keren. ‘Ik heb het beste personeel van de wereld’, schreef hij dikwijls in de persbrochure van zijn ploeg in het begin van het jaar.
Deels door zijn eigen ambitie en gedrevenheid werd hij zo een workaholic, maar vooral uit verantwoordelijkheidszin. Als de pater familias die zich bekommerde om zijn personeelsleden en hun gezinnen. En zelfs in een pitbull veranderde als aan een van zijn werknemers werd geraakt. Daarom was het op los zand gebouwde ‘dopingverhaal’ dat Het Laatste Nieuws in 2007 uitbracht voor Lefevere het dieptepunt uit zijn carrière. Omdat plots de toekomst van zijn ploeg en van zijn werknemers op de helling stond.
Lefevre zijn renners: ‘We hebben vertrouwen in Patrick’
Zestien jaar later is dat opnieuw het geval, en zelfs heel concreet, gezien de nakende fusie tussen Jumbo-Visma en Soudal Quick-Step. Die samensmelting is immers veeleer een overname door de Nederlandse ploeg. Alleen de beste elementen uit de rennerskern en van het personeel van Soudal Quick-Step zullen de overstap kunnen maken naar het ‘nieuwe’ team. De rest moet op zoek naar een nieuwe werkgever, aangezien de licentie van Soudal Quick-Step allicht verkocht wordt. Nog meer dan voor de renners zal dat voor veel mensen uit de omkadering verre van vanzelfsprekend zijn, zeker zo laat op het seizoen.
Lees ook: Fusie tussen Jumbo-Visma en Soudal Quick-Step? ‘Remco Evenepoel kan weigeren om over te stappen’
Voor Lefevere is dat, en niet zijn eigen toekomst, op dit moment zijn grootste bekommernis. Zoals hij zaterdag in het interview met Het Nieuwsblad ook vertelde: ‘Ik die poen pak, (mijn aandelen, nvdr) verkoop en après moi… (le déluge, de zondvloed, nvdr) Ik kan je garanderen, zo zit ik niet in elkaar.’
Opvallend daarbij was ook het zinnetje dat in interviews met de renners en ploegleiders van Soudal Quick-Step over het fusieverhaal vaak terugkeerde: ‘We hebben vertrouwen in Patrick.’ Na een mail waarin Lefevere hen tevergeefs had proberen gerust te stellen met de melding dat er ‘geen concrete plannen en projecten’ waren.
Patrick Lefevre staat machteloos in het fusieverhaal
De harde realiteit voor Lefevere is dat de toekomst van zijn personeel het enige is waarop hij nog invloed kan uitoefenen. Al zal dat ook afhangen van geïnteresseerde ploegen die de WorldTourlicentie van Soudal Quick-Step willen overkopen. En die blijken niet dik gezaaid.
Voor de rest staat Lefevere in het hele fusieverhaal machteloos. Uit alles blijkt dat hij als minderheidsaandeelhouder van Decolef, de vennootschap achter Soudal Quick-Step, vooral een toeschouwer is, en geen bepalende figuur. Zijn interview met Het Nieuwsblad van afgelopen zaterdag was veelzeggend. Terwijl alle partijen zich in stilzwijgen hullen, lichtte hij een tip van de sluier over het ontstaan van de (mogelijke) fusie, en uitte hij zijn frustraties over de lange en aanslepende onderhandelingen die de onzekerheid bij zijn personeel voeden.
Lees ook: De cruciale vraag bij de naderende ‘fusie’: wil Remco Evenepoel samen winnen of alleen winnen?
Niet Lefevere heeft de touwtjes van die fusiegesprekken in handen, maar Zdenek Bakala, de Tsjechische miljardair die tachtig procent van Decolef bezit. Bakala is naar verluidt niet meer tevreden over Lefevere, deels beïnvloed door het ongenoegen over de ploegmanager in het kamp-Remco Evenepoel. Een gesprek tijdens de Tour tussen vader Patrick Evenepoel, ook de manager van Remco, en Bakala heeft het fusieverhaal mee aan het rollen gebracht. Naast de financiële urgentie van Richard Plugge, de ceo van Jumbo-Visma die voor 2024 naar een nieuwe grote sponsor zocht.
Plugge en Bakala (via zijn rechterhand Bessel Kok) zijn bovendien de voortrekkers van het project OneCycling. Dat moet de commerciële belangen van wielerteams via een nieuw businessmodel beter vermarkten. Bakala wil immers meer return voor de vele miljoenen die hij in de ploeg van Lefevere al heeft gestoken.
Gemengde gevoelens
Welk concreet resultaat die onderhandelingen zullen opleveren en wie de winnaars en de verliezers zullen zijn, zal vroeg of laat duidelijk worden. Een ding is zeker: als de fusie of overname er effectief komt, dan zal dat bij Lefevere tot gemengde gevoelens leiden. Hij zal er wellicht een flinke cent aan overhouden en verlost zijn van de stress die duidelijk op hem heeft gewogen, maar de manier waarop alles is gelopen en de onzekerheid over zijn dierbare personeel zal hem bitter stemmen.
Hoewel Lefevere altijd heeft gezegd dat hij op zijn grafzerk ‘Je ne regrette rien’ (Ik heb van niets spijt) zal zetten, zal hij zich ongetwijfeld afvragen of hij niet beter vroeger de eer aan zichzelf had gehouden. Dan was zijn afscheid na een carrière van ruim veertig jaar als ploegleider/manager misschien mooier geweest. Al zal de ontwikkeling van dit fusieverhaal nooit zijn immense staat van verdienste kunnen uitwissen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier