Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de heroïsche solozege van Thomas De Gendt, de conclusies na de eerste Tourweek en de Wimbledonzege van Novak Djokovic.
1. Roger Federer en Novak Djokovic zorgden in een bloedstollende topaffiche voor de langste finale ooit in Wimbledon: bijna vijf uur duurde partij. Eentje voor de geschiedenisboeken?
Jacques Sys: “Je vraagt je iedere keer weer af hoe lang de hegemonie van die generatie nog kan blijven duren. De voorbije drie jaar werd elke Grand slam-toernooi gewonnen door een van die drie dertigers. Sinds 2004, de voorbije vijftien jaar, werden maar tien grand slam-toernooien van de 63 niét gewonnen door één van die grote drie. Het toont hoe dominant zij wel zijn en hoe uniek het is dat drie zulke toptalenten in hetzelfde tijdperk uitkomen. De vraag is echter wie daarachter klaar staat? Het mannentennis heeft nood aan verjonging.
Enerzijds moet je blij zijn dat de mensen nog steeds toptennis te zien krijgen dankzij Federer-Nadal-Djokovic _ wat toch het belangrijkste is _, anderzijds wordt het wel een beetje voorspelbaar en monotoon. Ik heb wel bewondering voor Federer en zijn doorzetting. Iedereen dacht dat hij tegen de fysieke kracht van Djokovic geen kans maakte in de finale, zeker niet als die naar een vijfsetter zou gaan, maar eens te meer bewees de Zwitser het tegendeel. Fysiek en mentaal blijft hij verbazen, zelfs zonder die negende Wimbledonwinst oogt zijn palmares indrukwekkend.”
2. Ook heroïsch was de zege van Thomas De Gendt zaterdag in de Tour. Van start tot finish reed hij solo naar de winst. Past het label historisch hier?Wat zijn de voornaamste vaststellingen van deze eerste Tourweek?
Jacques Sys: “Er wordt te vaak en te snel met dat soort begrippen gezwaaid, het is eigen aan deze tijdsgeest. Maar wat hij deed, was natuurlijk fantastisch. Dat hij zijn zeges op deze wijze behaalt, past bij zijn koersfilosofie. Hij zegt zelf: ik rijd niet graag in een peloton. Hij laat zich ook niet sturen door wat gezegd wordt in de oortjes. Hij weet zelf goed genoeg wat hij kan en wat niet. Dat inschatten van mogelijkheden en situaties doet hij heel goed. Zijn fysieke mogelijkheden zijn groot, mentaal staat hij sterk en hij is bereid om constant grenzen te verleggen. De Gendt is een renner waar je van moet houden, hij wil altijd koersen, altijd kiezen voor de aanval. De meeste renners zijn kuddedieren, zoals De Gendt zelf verklaarde in een interview met ons blad, maar dat is hij zeker niet. Hij draagt een romantisch beeld van het wielrennen uit.”
“Haalt hij het maximum uit zijn carrière? Dat valt moeilijk te zeggen. Het was zaterdag pas zijn vijftiende zege bij de profs, hoewel hij al elf jaar meedraait. Een echte winnaar kan je hem dus bezwaarlijk noemen. Hij leeft voor zijn vak, dus in die zin doet hij wel het maximum. Hij won ook al een paar keer een bergklassement, maar hij moet het hebben van ontsnappingen en uitputtingsslagen, want een sprint heeft hij niet. Een bolletjestrui in de Tour is volgens mij te hoog gegrepen voor hem, daarvoor moet je al die zware bergetappes goed doorkomen en dat zie ik niet gebeuren. Maar als ik hoor dat hij zaterdag zijn persoonlijke trainer verbaasd heeft, vraag ik mij af of er misschien toch meer inzit dan we denken.”
3. Wat zijn de voornaamste vaststellingen van deze eerste Tourweek?
Jacques Sys: “De prestaties van Lotto-Soudal steken er toch uit wat mij betreft. Omdat ze het meest verrassen. Deceuninck-Quick Step deed het ook zeer goed, maar met renners als Elia Viviani en Julien Alaphilippe kon je dat verwachten. Lotto reed een anoniem voorjaar, met enkel Victor Campenaerts die dankzij zijn werelduurrecord wat aandacht kon genereren. Er zat daarom druk op bij de start van de Tour. En dan zo presteren: dat is knap. Met Thomas De Gendt wonnen ze een etappe. Met Caleb Ewan en Tiesj Benoot zaten ze er dichtbij. Tim Wellens draagt al een week de bolletjestrui. Beter kan je moeilijk doen.”
“Toch ook een kanttekening: eigenlijk was het nog geen goeie Tour. Ons beeld wordt gekleurd door de goede prestaties van de Belgen, waardoor we de indruk krijgen dat er vanalles gebeurt en dat het een knap uitgetekend parcours is dit jaar, maar eigenlijk is het tot nog toe even berekend als de vorige edities. In de etappe van zondag liet het peloton de vluchters tot een kwartier wegrijden. Er waren ook weer een paar saaie ritten die eindigden op een voorspelde massaspurt. We hebben nog geen enkele indicatie gekregen van welk team de Tour in handen zal nemen of hoe de favorieten zich tot elkaar verhouden. Hoe goed is Thomas of Bernal? We weten het niet. Alleen Bardet viel al door de mand en Pinot is goed. Alle gewicht ligt nu op de laatste week, waarin de cols elkaar opvolgen. Is dat verantwoord in een tijd waarin we net de belasting van profrenners in vraag stellen? Om zo een zwaar parcours uit te tekenen in een slotweek houdt risico’s in. Het valt af te wachten of dat voor spektakel zorgt, even goed gaan de favorieten net meer aan het rekenen als ze weten dat er de volgende dag weer een zware bergetappe op het programma staat.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
